Αγαπητέ "Ριζοσπάστη",

Η ανάγνωση της επιστολής του τέως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Χρήστου Σαρτζετάκη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ελεύθερη Ωρα" στις 17.2.98 και απόσπασμά της στη σελίδα σου "Επικοινωνία" στις 12.3.98 (με σχετικό σχολιασμό της από τον σ. Σπύρο Διλιντά, πρώην Υποδ/τή της Εθνικής Τράπεζας), με αναστάτωσε και με εξήγειρε. Ανάλογα αισθήματα διαπίστωσα σε λίγο ότι εκδήλωσαν και πολλοί άλλοι, όχι, βέβαια, μόνο από τον κοινωνικοπολιτικό χώρο στον οποίο ανήκω. Αλλά και άνθρωποι που έτυχε να πάρουν μέρος στη μάχη της Φλώρινας κατά τον Εμφύλιο. Μερικοί απόρησαν ή ξαφνιάστηκαν, ορισμένοι αγανάκτησαν και άλλοι έβρισαν. Ενώ οι με τη μέγιστη δριμύτητα εκφρασθέντες ήταν πρώην φαντάροι του λεγόμενου εθνικού στρατού, που πήραν μέρος σ' εκείνη την πολυαίμακτη μάχη της Φλώρινας.

Αυτοί οι άνθρωποι, που "ως εκ θαύματος" επέζησαν από εκείνον τον Αρμαγεδδώνα, αισθάνθηκαν όχι απλώς ξανά πληγωμένοι, σωματικά και ψυχικά, αλλά βαρύτατα προσβεβλημένοι, γιατί ο πρώην έντιμος και ως εισαγγελέας, τον οποίο επί πέντε χρόνια τιμούσαν σαν Πρόεδρο της χώρας και, πολύ περισσότερο, εκτίμησαν όταν είχε το θάρρος να διερευνήσει το έγκλημα κατά του ήρωα του λαού μας, βουλευτή της ΕΔΑ και πανεπιστημιακού δάσκαλου Γρηγόρη Λαμπράκη, τον "είδαν", ύστερα από πενήντα ολόκληρα χρόνια, να τυμβωρυχεί, χωρίζοντας τους φαντάρους από τους αντάρτες του ΔΣΕ και χαρακτηρίζοντας, τους μεν εθνικούς ήρωες και τους δε "δήθεν ήρωες και εθνικούς αγωνιστές" ή "βρικόλακες των οποίων αποτολμάται η προβολή"!

Εδώ δε μας αφορά το προσωπικό ίσως ζήτημα του κ. Σαρτζετάκη, η ελλιπής, "πιθανόν", ενημέρωσή του επί των ιστορικών δεδομένων, η πολιτική του αστάθεια ή η διανοητική του αφροσύνη, η οποία τον οδήγησε στην άνευ προηγουμένου αμετροέπειά του. Πρόκειται για ένα μείζον θέμα. Πως, ενώ κι αυτός ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, που ύμνησε το Ελληνικό Αουσβιτς - το κολαστήριο της Μακρονήσου - σαν "Νέο Παρθενώνα", αργότερα ομολόγησε ότι ήταν κακώς πληροφορημένος, να έρχεται ο κ. Σαρτζετάκης, ύστερα από μισό αιώνα και να δικαιώνει την προηγούμενη παράλογη και αντεθνική εκτίμηση του Κανελλόπουλου για το ανοσιούργημα στη Μακρόνησο!

Η δραματικότητα στην προκειμένη περίπτωση βρίσκεται στο ότι οι δημοκρατικοί, αριστεροί φαντάροι που ανέφερα παραπάνω έτυχε να ήταν "Μακρονησιώτες" που βασανίστηκαν άγρια από δήμιους αξιωματικούς τύπου Μπαϊρακτάρη, και στάλθηκαν κατά μάζες στο Γράμμο, με το πιστόλι στην πλάτη τους για να πολεμήσουν τ' αδέρφια τους του ΔΣΕ. Ετσι αναφαίνεται πιο αποκρουστική η φρίκη που αποπειράθηκε να αναζωπυρώσει ο τέως Πρόεδρος. Ο οποίος γνώριζε πολύ καλά ότι οι φαντάροι στέλνονταν στο σφαγείο για τα συμφέροντα των Αγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών και των ντόπιων υπηρετών τους, όπως πολύ καλά ήξερε ότι και ο Λαμπράκης σφαγιάστηκε γιατί αντιτάχθηκε σ' αυτά τα συμφέροντα, υπερασπιζόμενος την υπόθεση της ειρήνης. Κι ενώ οι φαντάροι στέλνονταν με τη βία στη σφαγή, οι αντάρτες του ΔΣΕ ήταν όλοι τους ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ, που είχαν απόλυτη συνείδηση του κινδύνου που απειλούσε την πατρίδα μας.

Γι' αυτό και η πολιτεία, της οποίας προϊστατο ο κ. Σαρτζετάκης και με τη δική του υπογραφή, αν θέλετε και συμβολή, απάλειψε την ιστορική αδικία, νόθευση, διαστρέβλωση και συκοφαντία για τον Εμφύλιο (και όχι "συμμοριτοπόλεμο") και το ΔΣΕ (και όχι "συμμορίτες"). Απόδειξη ότι αυτή η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας έγινε δεκτή με ανακούφιση από το σύνολο σχεδόν του λαού μας. Αυτή την ανακούφιση και τη θέληση του λαού μας να μην ξαναζήσει παρόμοια τραγωδία, παρενέβη να υπερασπιστεί ο σ. Σπύρος Διλιντάς, που με νηφαλιότητα, ψυχραιμία, τεκμηρίωση και πολιτισμένο ύφος κατέδειξε την πρωτοφανή από το 1989 ως τα σήμερα εθνικά επισφαλή εκτροπή του τέως Προέδρου μας, αποκαθιστώντας την αλήθεια ως προς την αναφορά του κ. Σαρτζετάκη στην εμφυλιοπολεμική εκδήλωση στη Φλώρινα.

Τώρα, αν ένας πολιτειακός ταγός, όπως ο κ. Σαρτζετάκης, δυσκολεύεται να μελετήσει και κατανοήσει την ιστορία με το θουκυδίδειο πνεύμα, όπως αρμόζει, και με το γνωστό αξίωμα του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου, δεν είναι εκτός πραγματικότητας, από παρόμοιες με τις δικές του σκέψεις και ιδεοληψίες να εμφορούνται και άλλοι συμπολίτες μας, κυρίως από τους ευεργετηθέντες από το Σχέδιο Μάρσαλ επί Γλύξμπουργκ και μετά.

Το επικίνδυνο είναι ότι τα όσα εξέφρασε ο τέως Πρόεδρος ελέχθησαν σήμερα, όταν μόλις λίγο πριν γλιτώσαμε από την αμερικανική πολεμική προβοκάτσια στον Περσικό Κόλπο, που σαν ωρολογιακή βόμβα ελλοχεύει και μας απειλεί. Σήμερα, που πάλι οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ετοιμάζονται να επανενεργοποιήσουν την "Πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων" με τα όσα μαγειρεύουν στο Κόσσοβο, στη Μακεδονία των Σκοπίων, στο Αιγαίο κλπ. Κι όταν το ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη όχι μόνο κρατά την Ελλάδα δέσμια του ΝΑΤΟ, αλλά το φέρνει και μέσα στη χώρα μας! Γεγονός που υπογραμμίζει και επιτάσσει το καθήκον σε κάθε Ελληνα πατριώτη να επαγρυπνεί. Γιατί ο κάθε Ελληνας πατριώτης οφείλει να μην ξεχνά τη μακάβρια προσφορά του Παναγιώτη Κανελλόπουλου προς τον πραγματικό αρχηγό του "εθνικού" στρατού κατά τον Εμφύλιο Βαν Φλιτ, όταν δείχνοντάς του Ελληνες στρατιώτες, του είπε: "Ιδού ο στρατός σας, στρατηγέ"!

Κι από κείνη την αντεθνική προσφορά έως το "ευχαριστώ τις ΗΠΑ" του σημερινού πρωθυπουργού μας, κατά το επεισόδιο των Ιμίων, η απόσταση - σκεφτείτε το καλά - δεν είναι μεγάλη. Αν ο κ. Σαρτζετάκης διάβαζε Περικλή (από τον Θουκυδίδη), ίσως να μην την πάθαινε τόσο άγαρμπα. Ποιος ξέρει τι είχε κατά νου; Πάντως τίποτε το εθνικό και πατριωτικό προς όφελος του ταλαιπωρημένου ελληνικού λαού.

Παρίσης ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ