3. Η κατάσταση στο Συνδικαλιστικό Κίνημα

Την προηγούμενη περίοδο και ειδικότερα από τις εκλογές του 1996 και μετά αναπτύχθηκαν ισχυρές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σημαντικές, με αξιόλογα χαρακτηριστικά: μαζικότητα, συσπείρωση και ενότητα, μαχητικότητα, συμπαράσταση και αλληλεγγύη ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, αιτήματα που στρέφονταν ενάντια στις επιλογές της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Αναδείχτηκαν κοινές αιτίες προβλημάτων σε διάφορους κλάδους και κοινωνικά στρώματα. Φάνηκε πιο καθαρά η δυνατότητα των εργαζομένων να απαντήσουν δυναμικά στην επίθεση που δέχονται, να αποκρούσουν τη βία και τρομοκρατία που εξασκείται.

Εγινε πιο φανερό ότι η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί του κράτους παρεμβαίνουν πολύμορφα και συστηματικά για την υπονόμευση των αγώνων, μελετούν έγκαιρα την τακτική τους και την αναπροσαρμόζουν όταν χρειάζεται, ώστε να δώσουν πλήγμα στους αγώνες των εργαζομένων.

Την ίδια περίοδο έγινε πιο φανερό ότι μεγάλο εμπόδιο και σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας είναι η στάση των ηγετικών οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος, ιδιαίτερα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, όπου επικρατεί η λογική της "κοινωνικής συναίνεσης", της υποταγής στους μονόδρομους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ.

Οι δυνάμεις αυτές, που παίζουν ηγετικό ρόλο σ' αυτά τα όργανα, ούτε τώρα που η θύελλα των μέτρων σαρώνει τα πάντα δεν εγκαταλείπουν τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας. Παρά την πίεση που δέχονται, παρά τις όποιες "κινητοποιήσεις" που υποχρεώνονται να εξαγγείλουν, αποτελούν τροχοπέδη για τους αγώνες. Φρενάρουν τις κινητοποιήσεις, τις εκτονώνουν με ελιγμούς, αρνούνται πεισματικά την προώθηση του συντονισμού και την ανάπτυξη παλλαϊκού μετώπου της πάλης.

Τελευταία, επανεμφανίζονται φαινόμενα ανοιχτής απεργοσπασίας και απροκάλυπτο ξεπούλημα κινητοποιήσεων.

Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα των αρνητικών συσχετισμών που εκφράστηκαν και στο 29ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, στο οποίο έγιναν από την άποψη των αποφάσεων και του προσανατολισμού νέα βήματα οπισθοδρόμησης, που θα έχουν επιπτώσεις σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Ταυτόχρονα γίνεται πιο σύνθετη η κατάσταση στη ΓΣΕΕ, γιατί από τη μια η απόσταση με τα συμφέροντα των εργαζομένων θα μεγαλώνει και απ' την άλλη θα γίνεται πιο δύσκολη η υποταγή τους με τις μέχρι τώρα μεθόδους.

Αρνητικός επίσης παράγοντας στην ανάπτυξη της πάλης είναι ο ρόλος και οι δραστηριότητες της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, που προωθεί την πλήρη χειραγώγηση και ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στη γραμμή και τις επιδιώξεις της ΕΕ.

Ταυτόχρονα αυξάνει η δυσαρέσκεια μέσα στους εργαζόμενους, στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Διαμορφώνονται προϋποθέσεις και δυνατότητες αγωνιστικής αντίδρασης και αντίστασης, απεγκλωβισμού από την επιρροή δυνάμεων και κομμάτων που αντιτίθενται στην ανάπτυξη της πάλης. Δυνατότητες συσπείρωσης δυνάμεων στο ταξικό ρεύμα του συνδικαλιστικού κινήματος.

Γίνονται πιο ορατές οι ενδείξεις ότι την επόμενη περίοδο θα εκδηλωθούν σοβαρές διεργασίες μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα που θα έχουν επίδραση στους εργαζόμενους.

Από την άμεση παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων που δρουν και συσπειρώνονται στην Παράταξη θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό αν οι διεργασίες αυτές θα αποκτήσουν αγωνιστικό προσανατολισμό, θα εκφραστούν με αλλαγή στάσης πλατιών τμημάτων των εργαζομένων απέναντι στις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που αντιτίθενται στα συμφέροντά τους και με συσπείρωσή τους στο αγωνιστικό ταξικό ρεύμα ή θα παγιδευτούν σε νέα αδιέξοδα και νέες απογοητεύσεις.

Στη σημερινή περίοδο από το βαθμό που θα απεγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι και θα συσπειρώνονται στο αγωνιστικό ταξικό ρεύμα, θα εξαρτηθεί και η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος: αν δηλαδή θα βγει από την κρίσιμη καμπή έγκαιρα, χωρίς χάσιμο άλλου πολύτιμου χρόνου ή θα οδηγηθεί σε μακρόχρονη πορεία κρίσης. Υπάρχουν σήμερα δυνατότητες και πρέπει να αξιοποιηθούν, ώστε να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα.