2. Για το χαρακτήρα και τους στόχους της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων

Η συνδιάσκεψη της Παράταξης ΕΣΑΚ - ΔΕ πραγματοποιείται σε μία περίοδο που έχουμε νέα στοιχεία που εκδηλώνονται και έχουν επίδραση στη ζωή των εργαζομένων και του λαού συνολικότερα, στις διαθέσεις τους μπροστά στους αγώνες, στους όρους που αναπτύσσουν την πάλη τους.

Εχουν επίσης επίδραση, αυτά τα νέα στοιχεία, στην πάλη της Παράταξης και του Συνδικαλιστικού Κινήματος.

Για ποια στοιχεία γίνεται λόγος:

Η επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη είναι συνέχεια των προηγούμενων επιθέσεων και της μόνιμης επιδίωξης του κεφαλαίου να εντείνει την εκμετάλλευση.

Τώρα όμως αυτή η επίθεση έχει πιο ισχυρά τα στοιχεία της έντασης, είναι γενικευμένη, σαρώνει το σύνολο των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων, θίγει όλες τις πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας των δυνάμεων του κεφαλαίου να εξασφαλίσουν το μοίρασμα αγορών, μπροστά στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και την τάση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους.

Η επίθεση έχει αυτά τα χαρακτηριστικά λόγω του αρνητικού συσχετισμού των δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο, μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών. Ταυτόχρονα εκφράζει και εκδηλώνει τις βαθύτερες ανάγκες και τις τάσεις του κεφαλαίου, στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Εχει βαθύτερους στόχους, όχι μόνο την αύξηση των κερδών, αλλά τη μεγιστοποίησή τους. Την επικράτηση των πολυεθνικών στα πλαίσια του μονοπωλιακού και ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και κυρίως την ενίσχυση των δυνάμεων του κεφαλαίου στο σύστημα σε βάρος της εργατικής τάξης και το αποφασιστικό χτύπημα του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.

Η επίθεση αυτή εκφράζεται με συγκεκριμένες μεθόδους:

• Με τη βίαιη ανατροπή εργασιακών σχέσεων (ωράρια, ΣΣΕ, μονιμότητα) που ίσχυαν μέχρι σήμερα και την αντικατάστασή τους από την πλήρη και ασύδοτη επιβολή της θέλησης του καπιταλιστή επάνω στον εργαζόμενο.
• Τις γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις.
• Την αφαίρεση κοινωνικών δικαιωμάτων (υγεία, ασφάλιση, παιδεία, πρόνοια κ.ά.).
• Την αλματώδη αύξηση της εκμετάλλευσης, με σκοπό τον πολλαπλασιασμό των κερδών.
• Με συστηματική, γενικευμένη και καλοσχεδιασμένη προσπάθεια να χτυπηθεί κάθε δυνατότητα του εργατικού κινήματος να αμφισβητήσει την εξουσία και την κυριαρχία του κεφαλαίου. Με συνδυασμό της ενσωμάτωσης και της εξαγοράς, με τον περιορισμό της δημοκρατίας και την ένταση του αυταρχισμού.

Στα πλαίσια της προσπάθειας για την προώθηση αυτών των επιδιώξεων και την εφαρμογή αυτών των μέτρων εντάσσεται και η πολυμέτωπη επίθεση που εξαπολύει ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Με τα πιο εξειδικευμένα μέτρα για τη δήθεν εξυγίανση των ΔΕΚΟ, με τις ιδιωτικοποιήσεις, τη νομοθετική κατάργηση του σταθερού ωραρίου (8ωρου), την κατάργηση της μονιμότητας και των ΣΣΕ. Με το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την επέλαση στο εισόδημα των εργαζομένων, την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της πλήρους ασυδοσίας της αγοράς. Με την αξιοποίηση της υποτίμησης της δραχμής για ένταση των αντεργατικών μέτρων, που επιβάλλονται και από τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του κεφαλαίου εξειδικεύουν τα μέτρα και προσαρμόζουν την τακτική τους παίρνοντας υπόψη τις αντιδράσεις των εργαζομένων, την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων και αξιοποιώντας τη διεθνή πείρα από τις επιθέσεις σε βάρος των εργαζομένων.

Παράλληλα με την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων, αναπτύσσει έντονη ιδεολογική πολιτική και προπαγανδιστική δραστηριότητα σε συνδυασμό με πολύμορφες παρεμβάσεις των μηχανισμών της εξουσίας, ώστε να πετύχει τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων, να εξασφαλίσει τη συναίνεση και στήριξη του συνδικαλιστικού κινήματος, να καθυποτάξει τις αντιστάσεις και τους αγώνες.

Βασικά μέσα και όπλα που χρησιμοποιεί είναι:

Ο "κοινωνικός διάλογος", η συστηματική προσπάθεια να εμπεδώσει στις συνειδήσεις τη λογική της κοινωνικής συναίνεσης, η εξαγορά και η διάβρωση συνδικαλιστικών στελεχών.

Η μεθοδευμένη δυσφήμιση και συκοφάντηση των αγώνων και τμημάτων του λαού που αγωνίζονται και η προσπάθεια διάσπασης και διαχωρισμού των εργαζομένων.Η πολύμορφη άσκηση εκβιασμών και τρομοκρατίας, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα μέσα στους χώρους δουλιάς.

Η κυβερνητική πολιτική αξιοποιεί τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, την πολιτική της συναίνεσης ή της ρηχής αντιπολίτευσης που κυριαρχεί στο Κοινοβούλιο.