Προχωρήστε δυναμικά μπροστά. Εμείς, με την πολιτική μας, σας στηρίξαμε και θα σας στηρίξουμε ομόψυχα και ομόθυμα. Στα πόδια σας παραδίνουμε τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό σύστημα. Για εσάς ιδιωτικοποιούμε ΔΕΚΟ- Τράπεζες και "ανασυγκροτούμε" τον δημόσιο τομέα. Το αίτημά σας, για την πάση θυσία ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, είναι και ο μεγάλος "εθνικός" στόχος και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό το μήνυμα έστειλε ουσιαστικά, με την ομιλία του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου.Για μια ακόμη φορά υπερτόνισε το ρόλο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σαν καλύτερου διαχειριστή του κεφαλαίου, σε σχέση με την κυβέρνηση της ΝΔ και απέδωσε τα εύσημα στους "κοινωνικούς εταίρους" ΣΕΒ και ΓΣΕΕ για την υπογραφή της νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Με μεγάλη ευκρίνεια, επίσης, προσδιόρισε τον ταξικό ρόλο που θα έχει να επιτελέσει το "κοινωνικό κράτος" σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης... Οπωςαπροκάλυπτα είπε η παγκοσμιοποίηση "στις νέες συνθήκες του παγκόσμιου ανταγωνισμού κινδυνεύει να περιθωριοποιήσει αδύνατα κοινωνικά στρώματα,που έχουν ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας".

Με απολογητικό ύφος ο Γ. Παπαντωνίου ζήτησε από τους βιομηχάνους να αναγνωρίσουν στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την "επιτυχία" στην εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας. "Επιτυχία", η οποία σκιαγραφείται από την πορεία των μακροοικονομικών μεγεθών μετά το 1993 (ΑΕΠ, πληθωρισμός, δημοσιονομικά ελλείμματα, επενδύσεις κλπ.) και παράλληλη σύγκρισή τους με τις αντίστοιχες επιδόσεις της κυβέρνησης της ΝΔ.

Στη συνέχεια επανέλαβε και τους άξονες των άμεσων κυβερνητικών παρεμβάσεων, που δεν είναι άλλοι από την επιτάχυνση των μετοχοποιήσεων - ιδιωτικοποιήσεων, την "εξυγίανση" ζημιογόνων δημοσίων επιχειρήσεων, τη "μεταρρύθμιση" της κοινωνικής ασφάλισης και την εξασφάλιση συνθηκών "ευελιξίας" στην αγορά εργασίας.

Χαρακτήρισε για μια ακόμη φορά "σοβαρό ανασταλτικό παράγοντα στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας" το σημερινό δημόσιο τομέα και επικαλέστηκε, στη συνέχεια, "τις νέες συνθήκες που επιβάλουν επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των προτεραιοτήτων του". Δηλαδή, τη συρρίκνωσή του και την παράδοση ζωτικών του τομέων στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Επανέλαβε και πάλι το κυβερνητικό πρόγραμμα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με το οποίο ιδιωτικοποιούνται 11 ΔΕΚΟ και 4 τράπεζες και "εξυγιαίνονται" οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ (Αστικές Συγκοινωνίες, Ολυμπιακή, ΕΛ. ΤΑ, ΟΣΕ, Πολεμική Βιομηχανία), ώστε "καθαρές" από ζημίες να ιδιωτικοποιηθούν και αυτές.

Κάλεσε, τέλος τον ιδιωτικό τομέα που "διαθέτει και διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού πλούτου" να ακολουθήσει την πορεία των μεγάλων συγχωνεύσεων και στρατηγικών συμμαχιών, που πραγματοποιούνται στον ευρωπαϊκό χώρο.