"Δεν είναι οι λίγοι εκπαιδευτικοί ο λαός. Ο λαός εκφράζεται μέσα από τη Βουλή και η κυβέρνηση έχει τη λαϊκή εντολή". Με αυτό το γελοίο - αλλά και επικίνδυνο στο βάθος του - επιχείρημα προσπάθησε ο Κ. Σημίτης προχθές, από το βήμα της Βουλής, να νομιμοποιήσει την άσκηση βίας και τρομοκρατίας σε βάρος των εκπαιδευτικών, η οποία χθες έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα.

Τα ίδια "επιχειρήματα" είχαν επικαλεστεί όταν ξυλοφόρτωναν τα ΜΑΤ του εκσυγχρονισμού τους αγρότες, τους ναυτεργάτες, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές και τη νεολαία, τους απεργούς της Ιονικής κ.ο.κ. Δεν υπάρχει με λίγα λόγια λαϊκό στρώμα και κλάδος που να μην έχει αισθανθεί στην πλάτη του τι σημαίνει "λαϊκή εντολή" στην κυβέρνηση Σημίτη, στα δύο χρόνια της σιδερόφραχτης εξουσίας της. Μιας κυβέρνησης μειοψηφίας ακόμα από το 1996... Οπως στρώνουν θα κοιμηθούν. Είτε το θέλουν, είτε όχι, στο τέλος θα κυριαρχήσει το "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Αυτή είναι ακαταμάχητη νομιμοποίηση των αγώνων των εργαζομένων, οι οποίοι δεν περιμένουν φυσικά από την κυβέρνηση Σημίτη να αλλάξει τις αυταρχικές και φασιστικές μεθόδους της.