Το ροδάκινο, δυναμική παραγωγή που έδινε «ζωή» κύρια στους νομούς Ημαθίας και Πέλλας, που εξασφάλιζε εισόδημα σε χιλιάδες παραγωγούς και έδινε δουλιά (έστω και εποχιακή) σε χιλιάδες εργαζόμενους σε διαλογητήρια, κονσερβοποιίες και κιβωτοποιίες, έχει οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Θύμα και αυτή η παραγωγή της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ασυδοσίας των βιομηχάνων και της περίφημης «παγκοσμιοποίησης». Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι:

1. Η φετινή παραγωγή, που είναι κανονική, (παρά την κυβερνητική προπαγάνδα περί υπερπαραγωγής) προβλέπεται στο μεγαλύτερο μέρος της να μείνει αδιάθετη. Για παράδειγμα το ροδάκινο που θα οδηγηθεί στη βιομηχανία δεν πρόκειται να καλύψει παρά το 50% της προβλεπόμενης παραγωγής «βιομηχανικού» ροδάκινου. Ετσι πέρσι οι βιομηχανίες επεξεργάστηκαν 340.000 τόνους ενώ φέτος δε θα ξεπεράσουν τις 250.000 τόνους σε σύνολο παραγωγής 600.000 τόνων! Η ίδια κατάσταση υπάρχει και στο επιτραπέζιο ροδάκινο. Οι υπόλοιπες ποσότητες, ένα μέρος τους θα οδηγηθεί στη «χωματερή» (που με βάση τον κανονισμό της ΕΕ μπορεί να δεχτεί το 20% της ποσότητας που πουλήθηκε), ενώ οι υπόλοιπες θα παραμείνουν αδιάθετες!

2. Οι τιμές που θα εισπράξουν οι παραγωγοί δε θα καλύψουν ούτε τα έξοδά τους. Για το επιτραπέζιο ροδάκινο οι τιμές δε θα ξεπεράσουν το 50% του κόστους, όταν ο καταναλωτής στα αστικά κέντρα πληρώνει το ροδάκινο σε τιμές 3-4 φορές από όσο εισπράττει ο παραγωγός. Στο βιομηχανικό ροδάκινο με ευθύνη της κυβέρνησης καταστρατηγείται και επισήμως η λεγόμενη τιμή ασφαλείας, που τα προηγούμενα χρόνια καταστρατηγιόταν «ανεπισήμως» (μετά από εκβιασμούς βιομηχάνων προς τους παραγωγούς). Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση αποδεικνύοντας ποιανού συμφέροντα εξυπηρετεί, πρότεινε στους βιομηχάνους που ήθελαν φέτος να μεταποιήσουν μόνο 170.000 τόνους, να μεταποιήσουν άλλους 80.000 τόνους που θα είναι «δώρο» της κυβέρνησης οι 30.000 τόνοι (σαν επισιτιστική βοήθεια) και άλλοι 50.000 τόνοι «δώρο» των ομάδων παραγωγών. Δώρα δηλαδή αξίας πάνω από 7 δισ. στους βιομηχάνους, και που πρακτικά θα 'χει σαν αποτέλεσμα η λεγόμενη τιμή ασφαλείας από 97 δρχ./κιλό να κατέβει στις 77 δρχ./κιλό ενώ ο παραγωγός να εισπράξει γύρω στις 50 δρχ.!

3. Τη «χαριστική βολή» στο ροδάκινο θα δώσει ο νέος κανονισμός για τα οπωροκηπευτικά που προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο υπουργός Γεωργίας τον βρήκε θετικό! Σύμφωνα με την πρόταση αυτή η ποσόστωση για το βιομηχανικό ροδάκινο για τη χώρα μας ορίζεται στους 265.000 τόνους, όταν η παραγωγή ξεπερνά τους 600.000 τόνους, με αποτέλεσμα να εξανεμίζεται η επιδότηση. Και το κυριότερο, καταργείται η ελάχιστη τιμή που υπήρχε μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα η τιμή που θα πληρώνουν οι εμποροβιομήχανοι να έχει συμβολικό χαρακτήρα. Δηλαδή το καθεστώς των πορτοκαλοπαραγωγών που πουλούσαν τα πορτοκάλια τους στην εξευτελιστική τιμή της 1 δρχ./κιλό (!) για να εισπράξουν την πενιχρή κοινοτική επιδότηση, θα ισχύσει και στο ροδάκινο. Την καταστροφική αυτή πρόταση ο υπουργός Γεωργίας της κυβέρνησης θα προσπαθήσει να τη συγκαλύψει με το ότι η επιδότηση θα δίνεται πια απευθείας στον παραγωγό χωρίς τη μεσολάβηση των εμποροβιομηχάνων. Την αλλαγή όμως αυτή που αποτελούσε αίτημα των ροδακινοπαραγωγών, η κυβέρνηση και η ΕΕ τη χρησιμοποιούν σαν «δούρειο ίππο» για να περάσουν την κατάργηση της ελάχιστης τιμής, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία διασφάλιση στο εισόδημα των ροδακινοπαραγωγών.

4. Η φετινή κατάσταση με το ροδάκινο είναι «φυσικό επακόλουθο» της εφαρμογής του κανονισμού της ΕΕ που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1997 με την ψήφο της κυβέρνησης και που έφερε πολλά δεινά στους παραγωγούς, είναι επακόλουθο της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ (με τις χαμηλές ποσοστώσεις στα μεταποιημένα ροδάκινα κ.ά.), της χρόνιας λογικής των «αποσύρσεων» που έβγαλε το προϊόν από τις αγορές. Στην όλη κατάσταση, σοβαρές ευθύνες έχουν οι πρασινογάλαζες ηγεσίες του συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού κινήματος που συμβιβάστηκαν με την υπάρχουσα κατάσταση και όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά έγιναν συχνά και ο «δούρειος ίππος» για το πέρασμα της αντιαγροτικής αυτής πολιτικής. Ηταν αυτοί που όλα τα χρόνια συμβιβάστηκαν με τη λογική των «χωματερών» μετατρέποντας μάλιστα και τους παραγωγούς σε μικροσυνενόχους στην απάτη της χωματερής, που δεν ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας αλλά το πολύ πολύ έριχναν στάχτη στα μάτια με συσκέψεις επί συσκέψεων, που άνοιγαν την όρεξη στην ασυδοσία των βιομηχάνων καταστρατηγώντας οι ίδιοι την τιμή ασφαλείας (για παράδειγμα φέτος όχι μόνο δέχτηκαν τη μείωση της τιμής ασφαλείας αλλά δέχτηκαν και να δώσουν τζάμπα στους βιομηχάνους 50.000 τόνους λες και τους ανήκαν!). Σοβαρές οι ευθύνες και τοπικών αρχόντων που και αυτοί δεν αντέδρασαν στην ακολουθούμενη πολιτική που μετέτρεψε τους Νομούς Ημαθίας - Πέλλας από «Καλιφόρνια της Ελλάδας» σε περιοχές από τις φτωχότερες της χώρας, αλλά προσπαθούσαν να συμβιβαστούν με προτάσεις στα πλαίσια του «στενού κουστουμιού» της ΕΕ ή με επισκέψεις στα υπουργεία.

5. Το ΚΚΕ και φέτος, έγκαιρα και ολοκληρωμένα, έβαλε το ζήτημα στη Βουλή, με Επίκαιρη Ερώτηση, καθώς και με Ερώτηση για την πορεία του βιομηχανικού ροδάκινου. Ταυτόχρονα τα μέλη και οι οπαδοί του όλα αυτά τα χρόνια με περιοδείες, συγκεντρώσεις κ.ά. αποκάλυψαν τους ενόχους και τη δραματική πορεία που ακολουθεί η δυναμική αυτή παραγωγή. Απαίτησαν από την κυβέρνηση να πάρει συγκεκριμένα μέτρα για τη διάθεση της παραγωγής, για τη διασφάλιση στην πράξη και για ολόκληρη την παραγωγή της θεσμικής τιμής του συμπύρηνου ροδάκινου, να εξασφαλίσει το χαμένο εισόδημα των παραγωγών, να μη δεχτεί να περάσει ο νέος καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ για τα οπωροκηπευτικά. Απέναντι στο «μαύρο μέτωπο» κυβέρνησης - ΕΕ και βιομηχάνων, οι αγρότες παραμερίζοντας τις συμβιβασμένες και συνυπεύθυνες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, χρειάζεται να ορθώσουν το ανάστημά τους, φτιάχνοντας το δικό τους ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ, σε συμπαράταξη με τους εργαζόμενους των νομών, τώρα πριν είναι αργά!