Ενας από τους επεισοδιακότερους αγώνες των τελευταίων ετών, ήταν το γκραν πρι του Καναδά. Η εκκίνηση ήταν εντυπωσιακή με τον Σουμάχερ να τρυπώνει ανάμεσα στις δύο Μακλάρε.ν Σχεδόν αμέσως όμως ο Βουρτζ θέλοντας να κερδίσει θέσεις συγκρούστηκε με προπορευόμενη φόρμουλα, απογειώθηκε, έκανε τρεις τούμπες και όταν προσγειώθηκε, τέσσερα μονοθέσια ήταν "τραυματισμένα" και οι οργανωτές διέκοψαν τον αγώνα.

Ο αγώνας ξανάρχισε αλλά οι ατυχίες δε σταμάτησαν. Οι δύο πρωταγωνιστές Χάκινεν και Κούλθαρντ, είδαν τα απόλυτα όπλα τους, τις Μακλάρεν να παραδίδουν το πνεύμα και να τους στέλνουν νωρίς νωρίς στην εξέδρα των θεατών. Η σειρά των εγκαταλείψεων συνεχίστηκε, και τελικά από τα 24 αυτοκίνητα που ξεκίνησαν τερμάτισαν μόλις 10.

Μέσα στις ατυχίες των υπολοίπων, ο Σουμάχερ φάνηκε τυχερός. Δεν έφθασε που ο Χάκινεν βγήκε εκτός από τον πρώτο γύρο, αλλά και ο Φισικέλα που είχε τεθεί επικεφαλής, έχασε την πρώτη θέση όταν μπήκε στα πιτς. Ο Σουμάχερ βρήκε την ευκαιρία και πήρε τη νίκη για τη Φεράρι, αφήνοντας δεύτερο τον Φισικέλα. Βέβαια ο Σουμάχερ αναγκάστηκε να πιέσει τις καταστάσεις, και οι κριτές τον χρέωσαν με δέκα δευτερόλεπτα ποινή όταν βγήκε από τα πιτς με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι επιτρέπεται. Ο οδηγός της Φεράρι κατάφερε να υπερκαλύψει την ποινή, αλλά χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας για να επιβεβαιωθεί από τους αρμόδιους της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου η νίκη του.

Αυτό γιατί τότε κρίθηκε η ένσταση που υπέβαλε η Γουίλιαμς, επειδή ο Σουμάχερ έβγαλε από την πίστα τον Φρέντσεν. Ο Γερμανός πρωταθλητής απάντησε με ένα: "δεν τον είδα" και καθάρισε. Οι κριτές το δέχτηκαν και ο Σουμάχερ πήρε και επισήμως την πρωτιά.

Στη Φεράρι χαμογέλασαν, και είχαν έναν ακόμη λόγο. Ο Ιρβάιν πήρε την τρίτη θέση δίνοντας πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα. Ο Σουμάχερ μείωσε τη διαφορά του από τον Χάκινεν στους δώδεκα βαθμούς, και άφησε πέντε βαθμούς πίσω του τον Κούλθαρντ.