- Και η αλήθεια θριάμβευσε.

- Η Ακροναυπλία άστραψε φως, που θα φωτίζει για πάντα το δρόμο των πρωτοπόρων που αγωνίζονται να ανοίγουν δρόμους στην κοινωνική πρόοδο".

"Ας χαραχτούν οι μνήμες τους μες το κατάστιχό μας, που 'χει για πάρε - δώσε του τη δόξα και το χρέος: Στης δόξας τη μερίδα αυτοί, στου χρέους εμείς που ζούμε".

Στην αντίπερα όχθη, οι δυνάμεις εκείνες, που, στο όνομα του λαού και της ευημερίας του, παρέδιδαν τον πλούτο της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και επέτρεπαν ασύδοτα στους πράκτορές τους να αλωνίζουν τη χώρα.

Καταργούσαν τις πιο στοιχειώδεις ελευθερίες και δικαιώματα για να πλουτίζουν οι λίγοι. Δολοφονούσαν, βασάνιζαν, συκοφαντούσαν, στο όνομα του "αθάνατου ελληνικού πνεύματος" και της "ισχυρής Ελλάδας".

- Παρέδιναν τους πιο άξιους εκπροσώπους του λαού σιδηροδέσμιους στους φασίστες κατακτητές, όπως έκαναν με τους Ακροναυπλιώτες.

- Και στην κρίσιμη στιγμή εγκατέλειπαν το λαό, για να σώσουν το τομάρι και τα πλούτη τους ή θησαύριζαν με τη δυστυχία του λαού, όπως έκαναν στην Κατοχή.

Δύο κόσμοι ριζικά διαφορετικοί. Κι όμως, τολμούν σήμερα διάφορες δυνάμεις, και ανάμεσά τους και κύκλοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να μιλούν για "κόκκινο και μαύρο φασισμό". Καταγγέλνουμε και προειδοποιούμε τον ελληνικό λαό. Η ανιστόρητη και βρώμικη αυτή θεωρία αποκαλύπτει επικίνδυνα σχέδια, αποτελεί σήμα κινδύνου και άμεση απειλή για τις ελευθερίες του λαού. Για να δικαιολογήσει η κυβέρνηση τον κλιμακούμενο αυταρχισμό της, σχεδιάζει προβοκάτσιες σε βάρος των κομμουνιστών, γλιστρώντας σε μεθόδους φασιστικές. Αυτή είναι η ουσία αυτής της τοποθέτησης και αυτό κρύβουν οι κραυγές περί "κατάλυσης του κράτους" από τους αγώνες των εργαζομένων".

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Μπορεί να πέρασε πάνω από μισός αιώνας από τα χρόνια της Ακροναυπλίας. Πολλά άλλαξαν από τότε.

Μπορεί η Ακροναυπλία ως κάτεργο να μην υπάρχει σήμερα.

Η Ακροναυπλία, όμως, του αγώνα.

Η Ακροναυπλία της σύγκρουσης των ιδεών και των ταξικών συμφερόντων.

Η Ακροναυπλία, όπου η αλήθεια και το ψέμα μάχονται αδιάκοπα.

Η Ακροναυπλία, που αγωνίζεται να ρίξει φως στα σκοτάδια της "νέας τάξης πραγμάτων" και της δικτατορίας των πολυεθνικών.

Η Ακροναυπλία αυτή υπάρχει ολοζώντανη μπροστά μας.

Η γιγαντομαχία συνεχίζεται, σε άλλες βέβαια συνθήκες, με άλλα πρόσωπα πρωταγωνιστές, αλλά πάντα πάνω στο ίδιο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο και με τις ίδιες αντίπαλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, με το ίδιο πείσμα.

Οι σημερινές κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, με άλλα συνθήματα, με άλλα μέσα, συνεχίζουν το ίδιο έργο των προκατόχων τους, τραβώντας προς τα πίσω την κοινωνία.

- Η "μεγάλη ιδέα" έχει αντικατασταθεί από την ιδέα του ΕΥΡΩ και της ΟΝΕ.

- Η "εθνική συμφιλίωση", η "εσωτερική ενότητα", με τον "κοινωνικό διάλογο" και την "ταξική ειρήνη".

- Οπως τότε, έτσι και τώρα η Ελλάδα μετατρέπεται σε σημαία ευκαιρίας για τις πολυεθνικές, σε ξέφραγο αμπέλι για τους ιμπεριαλιστές και τους πράκτορές τους, στο όνομα της προόδου.

- Η επιστροφή στην εποχή ΠΑΟΥΕΡ και της ΟΥΛΕΝ αποκαλείται προσαρμογή στις σύγχρονες συνθήκες.

- Η καταπάτηση και η κατάργηση θεμελιακών εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων βαφτίζεται πρόοδος και εκσυγχρονισμός.

- Οι αγώνες των εργαζομένων αντιμετωπίζονται με τη βία των ΜΑΤ και των δικαστηρίων ως συντεχνίες που υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή και βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο.

- Η σημαία του αντικομμουνισμού σηκώνεται και πάλι πάνω από κάθε εστία λαϊκής αντίστασης.

- Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όπου οι δυσκολίες δεν είναι μεγαλύτερες από την εποχή της Ακροναυπλίας και το σκοτάδι είναι πυκνό μπροστά μας, το φως της Ακροναυπλίας μας φωτίζει και πάλι το δρόμο. Μας εξοπλίζει με δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία.

Ισως σήμερα να μην υπάρχουν ανάμεσά μας εκείνοι οι διανοούμενοι του ύψους του Γληνού, του Βάρναλη, του Ρίτσου να φωτίσουν ακόμα πιο πολύ, με τη δύναμη της τέχνης τους, την ανηφορική πορεία που ακολουθούμε.

Είναι, όμως, βέβαιο ότι θα γεννηθούν στην πορεία. Δε θα είναι πάντα σαν σήμερα, όπου ένα μεγάλο τμήμα των διανοουμένων μας προτιμά την προσωπική τους βόλεψη και την υποταγή από τη δημιουργία για το λαό και την κοινωνική πρόοδο.

Μπορεί σήμερα να έχουν οι κυρίαρχες δυνάμεις όλη τη δύναμη στα χέρια τους και ο συσχετισμός δύναμης για το επαναστατικό κίνημα να είναι δυσμενής, αλλά δεν είναι παντοδύναμες και ανίκητες αυτές οι δυνάμεις. Γιατί δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Γιατί δεν έχουν την ψυχή του λαού μαζί τους.

Κάθε μέρα που περνάει αποκαλύπτεται όλο και πιο πολύ ότι η πολιτική τους δεν απορρέει από τις ανάγκες της κοινωνίας και της κοινωνικής προόδου, αλλά από τα συμφέροντα μια μικρής μειοψηφίας πλουτοκρατών και είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας".

"Η δύναμη του λαού είναι ακατανίκητη και στο τέλος θα επιβάλει τη θέλησή της. Αυτό θα γίνει. Είναι βέβαιο. Με μία, όμως, προϋπόθεση:

Φτάνει οι κομμουνιστές να μην κάνουν "δηλώσεις μετάνοιας" μπροστά στις δυσκολίες και στις κάθε είδους πιέσεις. Φτάνει οι κομμουνιστές να μη χάσουν την πίστη τους στη δύναμη της εργατικής τάξης, του λαού και στις ιδέες τους.

Φτάνει οι κομμουνιστές να αισθάνονται ότι στον αγώνα τους αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων και, επόμενα, δουλεύουν ακούραστα με σχέδιο για τη συσπείρωσή τους.

Φτάνει οι κομμουνιστές να μην υπολογίζουν τις θυσίες και να γνωρίζουν ότι ταξικός αγώνας χωρίς θύματα δε γίνεται.

Οσοι σήμερα προβάλλουν και επικαλούνται τις σημερινές δυσκολίες του αγώνα για να δικαιολογήσουν την αδράνεια, το συμβιβασμό τους ή να προφυλάξουν τον εαυτό τους από τις "κακουχίες" του αγώνα, ας μελετήσουν καλύτερα την ιστορία του ΚΚΕ. Οι δυσκολίες του παρελθόντος δε συγκρίνονται με τις σημερινές.

Η Ακροναυπλία μας διδάσκει, μας δείχνει το δρόμο, το δρόμο του αγώνα και το δρόμο της νίκης. Οι Ακροναυπλιώτες κομμουνιστές δεν ήταν υπεράνθρωποι. Είχαν σάρκα και οστά. Ολοι τους είχαν αγαπημένα πρόσωπα, γυναίκες, παιδιά, γονείς, που υπέφεραν μαζί τους αφάνταστες κακουχίες.

Ολοι τους αγαπούσαν τη ζωή και πονούσαν αφάνταστα για τις δυστυχίες των αγαπημένων τους, που ήταν απερίγραπτες.

Ηταν, όμως, αγωνιστές και πάνω από τον εαυτό τους έβαλαν τη δυστυχία των πολλών και το χρέος να τους αφυπνίσουν ταξικά και πολιτικά.

Πάνω από το προσωπικό συμφέρον, έβαλαν τα συμφέροντα των πολλών και τον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας.

Ξεχώριζαν από τους πολλούς, όχι για τη σωματική τους αντοχή, αλλά για τη δύναμη των ιδεών τους, για τη γνώση των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης και δεν εγκατέλειπαν ούτε στιγμή, ακόμα και στις πιο κορυφαίες στιγμές του οργίου της τρομοκρατίας και της πείνας, τη μελέτη της θεωρίας μας, τη ζωή του λαού.

Αντεξαν στα αναρίθμητα βασανιστήρια και στις δυσκολίες της φυλακής, γιατί ήταν βέβαιοι ότι η εξέλιξη δεν καθορίζεται από τη θέληση των ισχυρών, αλλά από τη δύναμη της πάλης των τάξεων και ότι αυτή καμιά δύναμη δεν μπορεί να την ακινητοποιήσει, να την καταργήσει, όπως δεν μπορεί κανένας να σταματήσει την κίνηση της Γης.

Αντεξαν, γιατί ήξεραν ότι κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες ενός ολόκληρου λαού, που πίστευε σ' αυτούς.

Προτιμούσαν γι' αυτό να δώσουν τη ζωή τους, παρά να προδώσουν την εμπιστοσύνη του, την αγάπη και το σεβασμό του λαού στο ΚΚΕ.

Αυτόν τον αγώνα, αυτόν το δρόμο συνεχίζουμε, σύντροφοι και συντρόφισσες. Η αντίστασή μας, η πρωτοπόρα θεωρία και δράση του ΚΚΕ ανοίγει σήμερα δρόμους και φωτίζει το τέλος του, την κοινωνία της ισότητας, της αδελφοσύνης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού".

"Η αντίσταση της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, της νεολαίας δυναμώνει και απλώνεται όλο και πιο πολύ σε όλη την Ελλάδα.

Το σχέδιο του ΚΚΕ για ένα ισχυρό Αντιιμπεριαλιστικό - Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης απλώνει τις ρίζες του.

Σ' αυτόν τον αγώνα πρέπει να πάρουν τη θέση τους όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, ξεπερνώντας θαρραλέα κάθε ταλάντευση, φόβο, αναστολή, όπου υπάρχει.

Καμία δυσκολία, κανένα εμπόδιο δεν είναι ανυπέρβλητα.

Αγαπητοί σύντροφοι

Ξέρουμε ότι απέναντί μας έχουμε αδίστακτους αντιπάλους και, μάλιστα, πολύ έμπειρους στον ταξικό αγώνα. Είναι ικανοί να φτάσουν ως τα άκρα, όταν πρόκειται να υπερασπίσουν τα ταξικά τους συμφέροντα.

Ξέρουμε ότι μπροστά μας έχουμε πολλές δυσκολίες.

Ξέρουμε, όμως, και κάτι άλλο. Εμείς προχωράμε μπροστά, πατώντας στέρεα στο βράχο της Ακροναυπλίας και έχοντας ως οδηγό το φως της.

Ενώ οι πολιτικοί και ταξικοί μας αντίπαλοι πορεύονται με τον "Τιτανικό" και θα ζουν με το σύνδρομό του. Υπερασπίζονται ένα σύστημα βάρβαρο και άδικο που έφαγε τα ψωμιά του.

Εμείς μπορούμε να κάνουμε τον 80χρονο απολογισμό μας μπροστά στο λαό με ψηλά το κεφάλι.

Ελληνικέ λαέ

Μας γνώρισες πάντα στο πόστο μας, μας είδες να κάνουμε το χρέος απέναντί σου, αψηφώντας τις συκοφαντίες, την τρομοκρατία, τους κατατρεγμούς.

Εγκαιρα μιλήσαμε για τις συμφορές που σε περίμεναν, έγκαιρα δείξαμε κάθε φορά το δρόμο της σωτηρίας. Θα συνεχίσουμε αταλάντευτα στον ίδιο δρόμο. Θα φτάσουμε στο τέρμα νικητές.

Τιμή και δόξα στους ήρωες και μάρτυρες της Ακροναυπλίας

Τιμή και δόξα στο ΚΚΕ".