Κυριακή 21 Ιούνη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών και η κυβερνητική "λάσπη"

Αλλος ένας αγώνας εργαζομένων, ο αγώνας των εκπαιδευτικών, που εντάθηκε και πήρε ηρωικό χαρακτήρα με την ευκαιρία του διαγωνισμού και την κατάργηση της επετηρίδας, έφερε σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση του "σοσιαλιστικού" ΠΑΣΟΚ, την ανάγκασε να δείξει το αληθινό πρόσωπο της πολιτικής της, το πρόσωπο του αυταρχισμού, των ΜΑΤ, της αντιδημοκρατικότητας. Να φοβίσει το λαό ότι, αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, θα έχουμε αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές εξελίξεις, που θα μας φέρουν αρκετές δεκαετίες πίσω. Οι "γκαιμπελίσκοι" του ΠΑΣΟΚ αναλάβανε να αλλάξουν την εικόνα με διάφορα επιχειρήματα. Ετσι, μας έχουν χορτάσει με μεγάλες κουβέντες, όπως η δημοκρατία και ο νόμος, ο εκσυγχρονισμός της παιδείας και το συμφέρον των μαθητών και τόσα άλλα. Επιπλέον, προσπαθούν να ρίξουν λάσπη στο ΚΚΕ ότι ευνοεί την καθυστέρηση και τον αναχρονισμό της παιδείας, ότι για μικροκομματικές σκοπιμότητες προωθεί ανώμαλες καταστάσεις που δε συμφέρουν το λαό μας. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα κι όχι την ψεύτικη εικόνα που προσπαθούν να μας παρουσιάσουν.

Ας ξεκινήσουμε από τις κραυγές που βγάζανε ότι δήθεν οι καταλήψεις δημόσιων χώρων είναι αντίθετες με το νόμο του "Δημοκρατικού" μας πολιτεύματος, δηλαδή αποτελούν αντιδημοκρατικές ενέργειες.

Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι εκπαιδευτικοί αρκετά χρόνια κάνουν αγώνα, κατά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης κι όχι μόνο για τα συμφέροντά τους. Ειδικότερα για την επετηρίδα, υπάρχουν απόφοιτοι Πανεπιστημίων, που σπούδασαν με βάση την επαγγελματική προοπτική του διορισμού τους και περιμένουν 5, 10 ή και περισσότερα χρόνια και τώρα έρχονται να τους κλείσουν αυτή την πόρτα. Δε δικαιούνται να διαμαρτυρηθούν; Δεν αποτελεί ένα δίκαιο αίτημα εργαζόμενων κι έχουν κάθε δικαίωμα να αντιδράσουν; Μα, λέει, "δεν πρέπει να καταργούμε και το νόμο, την έννομη τάξη". Εδώ αξίζει να τους θυμίσουμε ότι όλοι γιορτάζουν δήθεν την Εργατική Πρωτομαγιά, την εξέγερση των αγροτών του Κιλελέρ. Τι γεγονότα γιορτάζουν σ' αυτές τις επετείους; Η Πρωτομαγιά ήταν το δίκαιο, αλλά "παράνομο" ξεσήκωμα των εργατών του Σικάγου, ενάντια στην αντεργατική πολιτική του κράτους, ενός κράτους (ΗΠΑ) στο οποίο ίσχυε η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ομως οι λαοί όλου του κόσμου μέτρησαν το δίκαιο κι όχι το νόμιμο, θεωρούν ότι δημοκρατία και οικονομική καταπίεση λαϊκών στρωμάτων δε συμβαδίζουν. Το ίδιο και το Κιλελέρ. Υπήρχε κοινοβούλιο, όμως οι αγρότες κι ο λαός μας τιμά τους "παράνομους" αγρότες και τον δάσκαλο ηγέτη τους, που αντιπάλεψαν τα συμφέροντα των λίγων τσιφλικάδων. Αυτή είναι η δημοκρατία κι όχι τα ΜΑΤ του κ. Σημίτη. Ας θυμηθούν το παλιό σύνθημα, που και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ φώναζαν "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη".

Ομως συμπληρώνουν τα σαϊνια του ΠΑΣΟΚ, "δεν πρέπει να εκσυγχρονίσουμε την εκπαίδευση; Δεν πρέπει να βρούμε τους καλύτερους δασκάλους και καθηγητές για το καλό των μαθητών;". Αλλη ψευτιά, άλλη παραποίηση της πραγματικότητας. Πώς είναι δυνατόν ένας απόφοιτος Λυκείου, να πετυχαίνει στο Πανεπιστήμιο, να σπουδάζει 4 χρόνια σε 30 - 40 μαθήματα επιστημονικής στάθμης με επιτυχία και να κρίνεται σε κάποιες εξετάσεις 3 - 4 ωρών, με ύλη μάλιστα Λυκείου, όπως δήλωσε και από τις τηλεοράσεις ο πρόεδρος του ΑΣΕΠ; Ισως, όποιος κάνει πιο ωραία γράμματα είναι κατάλληλος για καθηγητής!!! Ουσιαστικά πρόκειται για υποβάθμιση της στάθμης των καθηγητών, προσβολή για το κύρος των Πανεπιστημίων, τα οποία θα έπρεπε να αντιδράσουν έντονα. Πρόκειται για διαδικασία εισαγωγής του ρουσφετιού και στους διορισμούς καθηγητών και δασκάλων. Αν ήθελε η κυβέρνηση να αναβαθμίσει τις παιδαγωγικές γνώσεις των καθηγητών και δασκάλων, θα μπορούσε σε συνεννόηση με τα ΑΕΙ να προστεθούν μαθήματα σχετικά κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών σπουδών, όχι να προχωρήσει σε εξαμβλωματικές λύσεις, που προσπαθεί να τις επιβάλει με βία και τρομοκρατία.

Τώρα κάποιος μπορεί να καταλάβει τι ψέμα είναι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης, ότι τρομοκρατία ασκούν οι διαμαρτυρόμενοι καθηγητές - δάσκαλοι κι όχι μόνο (μαζί είναι και φοιτητές, γονείς, μαθητές). Τρομοκρατία δεν είναι, όταν οι απεργοί δεν άφηναν κάποιους από τους εξεταζόμενους να μπουν στα εξεταστικά κέντρα. Το ίδιο έκαναν και οι εργάτες του Σικάγου στους απεργοσπάστες, αλλά και οι αγρότες στο Κιλελέρ για τους γαιοκτήμονες. Η κυβέρνηση τρομοκράτησε τους καθηγητές - δασκάλους, που είναι αδιόριστοι και κάποιοι απ' αυτούς κάτω από την ψυχολογική βία της κυβέρνησης οδηγήθηκαν στα εξεταστικά κέντρα. Αυτή είναι βία και τρομοκρατία. Αυτήν αντιπάλεψαν οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί.

Οσο για κάποια ακραία και "περίεργα" επεισόδια, όπως π. χ. το ξυλοκόπημα του προέδρου της ΟΛΜΕ και ο ισχυρισμός ότι το ΚΚΕ έχει οργανώσει αυτή την αναταραχή για μικροκομματικούς στόχους, είναι ντροπή που λέγονται από μια κυβέρνηση, μάλιστα, που θέλει να λέγεται σοσιαλιστική ή έστω δημοκρατική. Το ΚΚΕ ποτέ δεν έκρυψε ότι γι' αυτό "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Θα ήταν ντροπή, ύστερα από όσα αναλύθηκαν προηγούμενα, βουλευτές του να μην ήταν κοντά στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους (καθηγητές - δάσκαλοι, εργαζόμενοι Ιονικής, αγρότες, κλπ.). Επίσης ποτέ δε δίστασε να καταδικάσει προβοκατόρικες ενέργειες, που συμφέρουν και συνήθως υποκινούνται από τους κυβερνώντες. Με θάρρος καταδίκασε το ξυλοκόπημα του προέδρου της ΟΛΜΕ. Ζητάει από την κυβέρνηση, με τις αστυνομικές δυνάμεις που διαθέτει και τα βίντεο της τηλεόρασης, να πει ποιοι ήταν αυτοί που έκαναν αυτές τις ενέργειες. Αν δεν το κάνει σημαίνει ότι είναι προστατευόμενοί της.

Το ΚΚΕ ποτέ δεν έκρυψε ότι και μέσα και έξω από τη Βουλή βρίσκεται στο πλευρό των εργαζομένων. Στη διαπάλη που συνεχίζεται ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, είναι με τους εργαζόμενους. Θα συνεχίσει τον 80χρονο αγώνα του, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα του λαού. Οι εργαζόμενοι ας κρίνουν τις άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ), που και στο θέμα της κατάργησης της επετηρίδας υπερασπίζονται την ουσία της πολιτικής (κατάργηση επετηρίδας) και για μικροκομματικές σκοπιμότητες φωνάζουν ότι δήθεν θα έπρεπε να γίνει μετά από κοινωνικό διάλογο. Ο ελληνικός λαός έχει την ευκαιρία, τόσο με την ψήφο του στις εκλογές (νομαρχιακές - δημοτικές, ευρωκοινοβουλευτικές, βουλευτικές), αλλά και με την αλληλεγγύη και αγωνιστικότητά του στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, να ανακόψει την πορεία προς τον αυταρχισμό, να ανατρέψει την πολιτική που ακολουθούν οι υποτακτικοί της ΕΕ, να περιφρουρήσει τα συμφέροντά του.

Νίκος ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ