ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 1947

Η... ΤΕΛΕΤΗ!

*** ΠΩΣ ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

"Στις 5 το απόγευμα χθες, στην αίθουσα των πρεσβευτών του υπουργείου Εξωτερικών, έγινε η επίσημη τελετή της υπογραφής της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας. Τη συμφωνία υπέγραψαν οι κ. κ. Μακ Βέυ και Τσαλδάρης. Παρέστησαν στην "τελετή" ο Αμερικανός επιτετραμμένος κ. Κήλυ, ο ναυτικός ακόλουθος ναύαρχος Σνέκεμπεργκ, ο στρατιωτικός ακόλουθος και ο στρατηγός Λάϊβση. Επίσης παρέστη κατά την υπογραφή και ο υφυπουργός των Εξωτερικών κ. Πιπινέλης. Πλήθος φωτογράφων και κινηματογραφιστών "αποθανάτισαν" την απαίσχυντη σκηνή".

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο "ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ";

*** Ο κ. Τσαλδάρης προσφωνεί

"Στην προσφώνησή του κατά την τελετή της υπογραφής της συμφωνίας, ο κ. Τσαλδάρης είπε ότι "ανοίγεται μια νέα εποχή". Και πρόσθεσε: "Δεν είναι απλή σύμπτωσις ότι η νέα αυτή εποχή εγκαινιάζεται επί του ιστορικού αυτού σημείου της Γης. Σημαντικώτατα συμφέροντα, τόσον ηθικά όσον και πολιτικοοικονομικά, συγκλίνουν σταθερώς προς την περιοχήν της Ανατολικής Μεσογείου όπου εγεννήθησαν η παιδεία και ο πολιτισμός".

Μίλησε για τη φιλία Ελλάδας και Τουρκίας και εξήγησε τη "γενναιόφρονα" παροχή της αμερικανικής βοήθειας στις δύο χώρες, με το γεγονός ότι "αι χώραι αύται παρουσιάζουν τους όρους εκείνους, οίτινες εγγυώνται ότι η βοήθεια αύτη θέλει χρησιμοποιηθή κατά τρόπον, ο οποίος, ενώ αφ' ενός εξασφαλίζει την ανοικοδόμησιν, προάγει συγχρόνως την ελευθερίαν και τη δημοκρατίαν εις μίαν περιοχήν όπου αι αιώνιαι αυταί αξίαι διατρέχουν σοβαρόν κίνδυνον".

Ο κ. Τσαλδάρης ανέφερε ότι με τους λόγους αυτούς "έθεσε το ζήτημα εις τον πρώην υπουργό των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Μπερνς κατά τον παρελθόντα Σεπτέμβριον" και ότι "από αυτό το πνεύμα ωδηγήθησαν τα διαβήματά του εν ταις Ηνωμέναις Πολιτείαις όταν κατά τον Δεκέμβριον περιέγραφε το ζήτημα τούτο εις τον Πρόεδρον Τρούμαν" και τους συνεργάτας του. Αφού έπλεξε το εγκώμιο του κ. Μακ Βέυ, ο κ. Τσαλδάρης κατέληξε με τα εξής:

"Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής σημειώνων ότι η απόφασις του Προέδρου Τρούμαν αναφορικώς προς την Ελλάδα και την Τουρκίαν αποτελεί απλώς την αρχήν μιας γενικωτέρας προσπαθείας προς την κατεύθυνσιν της ανοικοδομήσεως ολοκλήρου της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η αναγγελία του σχεδίου Μάρσαλ εκτιμάται βαθύτατα υπό της ελληνικής κυβερνήσεως ως το πλέον ρεαλιστικόν σχέδιον ανοικοδομήσεως το οποίον εξεπονήθη από το τέλος του πολέμου.

Νομίζω ότι η βοήθεια προς την Ελλάδα θα συντονισθή με την εν γένει εφαρμογήν του σχεδίου Μάρσαλ και χαίρω ιδιαιτέρως διά τον ηγετικόν ρόλον, τον οποίον η Μεγάλη Βρεταννία, η ετέρα μεγάλη σύμμαχός μας, ανέλαβε σήμερον εν Ευρώπη.

Κύριοι,

Ελπίδες προβάλλουν από πλείστα σημεία του διεθνούς ορίζοντος. Θα μου ήτο άρα γε επιτρεπτόν να είπω ότι η πρώτη πραγματοποίησις των ελπίδων αυτών είναι πράξις την οποία μόλις συνετελέσαμεν".

Η... "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ"

Υπουργείο Εξωτερικών. Αίθουσα πρεσβευτών. 20 Ιουνίου 1947. Ωρα 5 μ.μ. "Ιστορική" ώρα - ετοιμασθείτε σε λιγάκι θα ζήσουμε και την "ιστορική" στιγμή....

Ξένοι δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, υπάλληλοι διπλωματικοί και "απαρέϊγ" μαγνησίου διά την "αποθανάτισιν" συνωστίζονται μέσα στον προθάλαμο της "πρεσβευτικής αιθούσης". Εξω στον κήπο, εν τω μεταξύ αραδιάζονται οι κούρσες των επισήμων ξένων: Αμερικανοί στρατηγοί, ναύαρχοι και εμπειρογνώμονες.

Προσοχή! Προσοχή! Μπαίνουν οι "δύο συμβαλλόμενοι" της Συμφωνίας Κυρίων: ο κ. Μακ Βέυ και ο κ. Τσαλδάρης. Μαύρη ζακέτα κι οι δύο - Ριγέ παντελόνι - Χαμόγελο υποχρεωτικά. Λουλούδι όμως σήμερα δε φορεί ο κ. Μακ Βέυ για να το προσφέρει όπως συνήθιζε παλιά στον κ. Τσαλδάρη. Πέρασε η περίοδος των λουλουδιών. Τώρα μπήκαμε στην περίοδο των κοντυλοφόρων:

- Υπογράφετε εξοχώτατε...

Είναι η στιγμή! Στο τραπέζι έχουν απλωθεί τα "ιστορικά" έγγραφα και περιμένουν τις "ιστορικές" υπογραφές από κάτω. Και λέν τα έγγραφα αμερικανιστί και ελληνιστί:

"Της Ελληνικής Βασιλικής Κυβερνήσεως αιτησαμένης - του Κογκρέσσου των Ηνωμένων Πολιτειών εξουσιοδοτήσαντος - διά ταύτα και διά ταύτα (και δι' άλλα πολλά που δε γράφονται αλλά εννοούνται) οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, δεόντως εξουσιοδοτηθέντες προς τούτο παρά των κυβερνήσεών των συνεφώνησαν τα εξής - και υπογράφονται:

1) Διά την κυβέρνησιν των Ην. Πολιτειών Λίνκολν Μακ Βέυ πρεσβευτής πρώτης τάξεως.

2) Διά την Βασιλικήν Κυβέρνησιν Κων. Τσαλδάρης.

Αυτό ήταν.

Βάζει την τζίφρα του πρώτος ο Τσαλδάρης - "κυρίαρχον κράτος" ντε...

Ψάχνεται για κοντυλοφόρο ο κ. Μακ Βέυ - έχει ξεχάσει το στυλό του.

Ευτυχώς σώζει την κατάσταση ο Αμερικανός στρατηγός κ. Λάϊβση που στέκεται δίπλα. Ξεβιδώνει το δικό του και το δίνει στον κ. πρεσβευτή. Κι έτσι η "ιστορική" συμφωνία υπογράφηκε από τον "έτερον των συμβαλλομένων" με στυλό στρατηγού κι όχι με πέννα διπλωμάτη. Για όσους προσέχουν τα συμβόλαια... Αλλωστε στρατιωτική κυρίως η "βοήθεια" δεν είναι;

Την ώρα ακριβώς που έμπαιναν οι υπογραφές και οι φακοί αποθανάτιζαν τη στιγμή της - άλλη γουρσουζιά: Το "μαγνήσιο" ενός αδέξιου φωτορεπόρτερ εκπυρσοκροτεί κατά τρόπο εντελώς ανοικονόμητο σε σημείο που οι επίσημοι "σπορσαρισμένοι" αναπηδούνε: Τι συμβαίνει;

- Ζαχαριάντες! Φωνάζει ένας Αμερικανός ή Ελληνοαμερικανός ανταποκριτής, ο κ. Τσόκαλς, μέσα στην απόλυτη και επίσημη σιγή της αίθουσας.

Η "ιερά στιγμή της υπογραφής" εμολύνθη!

Ο κ. Τσαλδάρης κάνει πως γελάει αμήχανος. Πολλοί ξεροβήχουν... Βρήκε όνομα να μνημονεύσει κι αυτός ο χριστιανός σε τέτοιο χώρο "εις τοιαύτην στιγμήν"...

Ευτυχώς αρχίζει η προσφώνηση του Τσαλδάρη και "διασκεδάζεται η εντύπωσις". Σε εγγλέζικα είναι γραμμένη. Δυο λέξεις επανέρχονται κάθε τόσο στο στόμα του: Δη νιού έρα - δη νιού έρα... Η νέα εποχή. Νέα εποχή αρχίζει για την Ελλάδα με την υπογραφή - καταλάβατε;

Το κατάλαβε αμέσως ο ίδιος ο κ. Τσαλδάρης. Τελείωσε την προσφώνηση και περίμενε την "αντιφώνηση" του κ. Μακ Βέυ όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες ώρες. Αντιφώνηση όμως - νόου! Είναι πολύτιμος ο καιρός του κ. πρεσβευτή και τα λόγια του επίσης.

Μέσα στη γενική κατάπληξη των παρισταμένων, έκανε μια υπόκλιση κι έφυγε αφήνοντας σύξυλο τον κ. Τσαλδάρη. Η "νιού έρα" άρχιζε...".