Παρά τα βίαια αστυνομικά μέτρα, που συστηματικά εφαρμόζει η "φιλελεύθερη" κυβέρνηση της Νότιας Κορέας ενάντια στο μαχητικό απεργιακό κίνημα, βέβαιο είναι ότι αυτό θα συνεχιστεί... Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι και οι φοιτητές της χώρας συγκινημένοι από τους αγώνες των εργαζομένων φαίνονται αποφασισμένοι να σταθούν αλληλέγγυοι στο πλευρό τους. Βασικά αιτήματα των απεργών παραμένουν το άμεσο σταμάτημα των μαζικών απολύσεων και η αντίθεσή τους με τις επικείμενες "οικονομικές μεταρρυθμίσεις", οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν στην απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, στην παραπέρα αύξηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης... Σχετικά, θα πρέπει να αναφερθεί ότι αυτή τη στιγμή η μαζική ανεργία στη Νότια Κορέα, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ξεπερνά το 1,5 εκατομμύρια άτομα. Το τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα έχει οξυνθεί ακόμα πιο πολύ μετά τη νομισματική και χρηματιστική κρίση, η οποία έχει ξεσπάσει στην Ανατολική Ασία.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, στην αυτοκινητοβιομηχανία της "Χιουντάι" που σταμάτησαν κατόπιν συμφωνίας μετά από πάνω από ένα μήνα κινητοποίηση των εργαζομένων, φυσικά, δεν είναι οι μοναδικές στη Νότια Κορέα. Ανάλογες έχουν πραγματοποιηθεί στο πρόσφατο παρελθόν και σ' άλλους κλάδους της οικονομίας κι έχουν αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση με βίαιες αστυνομικές επιθέσεις. Εδώ, κάθε άλλο, παρά ηρεμία επικρατεί. Σίγουρο παραμένει, όπως τονίζουν τις μέρες αυτές πολιτικοί παρατηρητές στη Σεούλ, ότι το απεργιακό κίνημα θα γνωρίσει νέα μαζική αγωνιστική άνοδο...

Πολλές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κατά διαστήματα κατεβαίνουν σε μαχητικές απεργίες και άλλες διαμαρτυρίες ενάντια στις προγραμματιζόμενες μαζικές απολύσεις, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα πραγματοποιηθούν στα πλαίσια των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, τις οποίες απαιτεί με κάθε τρόπο το Διεθνές Νομισματικό ταμείο.

Το απεργιακό κίνημα στη Νότια Κορέα εγκαινιάστηκε με πρωτοβουλία της Νοτιοκορεατικής Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (KCTU). Αφετηρία αποτέλεσε ο τομέας των ιδιωτικών επιχειρήσεων και πριν απ' όλα, η αυτοκινητοβιομηχανία. Αναφέρουμε τις δυο μεγαλύτερες, τη "Χιουντάι" και "Ντέβο Μότορς", καθώς και το μεγάλο ναυπηγικό κοντσέρν, "Ντέβο Χέβι Ιντάστριες". Πάρα πολύ σύντομα, όμως, οι απεργίες είχαν επεκταθεί και στο δημόσιο τομέα, πριν απ' όλα, στην Κορέα Τέλεκομ, η οποία στα πλαίσια των συνεχιζόμενων ιδιωτικοποιήσεων ήδη έχει βγει στο σφυρί για ξεπούλημα...

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, υπό τον Πρόεδρο του κράτους, Κιμ Γιούγκ Σαμ, κήρυχνε τη μια μετά την άλλη, τις απεργιακές αυτές κινητοποιήσεις "παράνομες" απειλώντας τους εργαζόμενους με βίαιες αστυνομικές επιθέσεις... Αποφασισμένη, λοιπόν, να εφαρμόσει μια σειρά από τρομοκρατικά μέτρα, προχώρησε ακόμα και στη σύλληψη του Νταν Μπιούγκ - Χο, Προέδρου του Συνδικάτου Μεταλλοβιομηχανίας, το οποίο ανήκει στη Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία της χώρας. Την ίδια στιγμή, είχαν σταλεί ειδικές αστυνομικές δυνάμεις "για να διαλύσουν τους ταραξίες...". Βίαια αστυνομική επίθεση εκδηλώθηκε ακόμα και ενάντια στην Εδρα της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας, προκειμένου να συλληφθούν "οι καταζητούμενοι υπαίτιοι... ".

Η κύρια αιτία για το ξέσπασμα των απεργιακών αγώνων, σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις των συνδικάτων, αποτέλεσε το γεγονός ότι, η κυβέρνηση είχε ήδη δρομολογήσει "σχέδια αναδόμησης" για την οικονομία, χωρίς καν προηγούμενα να συζητήσει με τους εκπροσώπους των εργαζομένων πάνω στα καυτά προβλήματα, που συνεπάγονται οι οικονομικές αυτές μεταρρυθμίσεις. Κι όλα αυτά, παρά το ότι οι κυβερνώντες είχαν συμφωνήσει για το σχηματισμό ενός τριμερούς οργάνου, στο οποίο θα συμμετείχαν εκπρόσωποι του κράτους, των συνδικάτων και των επιχειρηματιών. Στο όργανο αυτό επρόκειτο να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις αναφορικά με τις προγραμματιζόμενες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπου τα συνδικάτα είχαν να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου ν' αποφευχθούν οι μαζικές απολύσεις και πολλές άλλες επώδυνες συνέπειες... Για παράδειγμα, την περίοδο εκείνη η κυβέρνηση προγραμμάτιζε το κλείσιμο πέντε τραπεζών, με άμεσο κίνδυνο να πεταχτούν στο δρόμο πάνω από 10.000 εργαζόμενοι.

Κατά τα άλλα, θα πρέπει ιδιαίτερα να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι όλα αυτά τα σχέδια αναδόμησης της οικονομίας, που πρόκειται να εφαρμοστούν, θα πραγματοποιηθούν ύστερα από μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Σεούλ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Συμφωνία, η οποία είχε γίνει την 1 του περασμένου Δεκέμβρη. Εκείνη την περίοδο ήδη είχε ξεσπάσει για τα καλά η νομισματική και χρηματιστική κρίση στην Ανατολική Ασία, από την οποία βέβαια είχε πληγεί πολύ σοβαρά και η ίδια η Νότια Κορέα.

Τότε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε υποσχεθεί στην κυβέρνηση της χώρας τη χορήγηση ενός δανείου ύψους 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την κύρια, όμως, απαίτηση να ληφθούν αμέσως μέτρα για την "αναζωογόνηση" της οικονομίας. Ενα από τα σκληρά αυτά μέτρα, που την εφαρμογή του απαιτούσε το ΔΝΤ, ήταν και η ολοκληρωτική διάλυση 50 μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων, με την προοπτική μάλιστα αυτές να μην ξαναλειτουργήσουν ποτέ!!! Αιτία: Οι επιχειρήσεις αυτές θα ήταν δυνατόν ν' ανταγωνιστούν αποτελεσματικά τα αντίστοιχα ιμπεριαλιστικά κοντσέρν των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, τα οποία. στον ένα ή τον άλλο βαθμό, παράγουν τα ίδια προϊόντα...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ