ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!
Ο ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΤΟΥ "ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ"
"Η "αυστηρά επιφυλακή των στρατιωτικών δυνάμεων ξηράς, θαλάσσης και αέρος"...
Τα κυνικά καύματα του Αυγούστου (Αμφιβάλλουμε αν στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας κλήθηκε ποτέ συγκέντρωση παρόμοια σε ανοιχτό χώρο και τέτοια ώρα...).
Τα εξ ίσου κυνικά - αν όχι κυνικότερα - μηνύματα και "κλήσεις" των αστυνομικών τμημάτων προς τους δημοκρατικούς της περιφέρειάς τους:
- Θα πας στον "Παναθηναϊκό";
- Θα πάω.
- Πρόσεξε! Αν συμβεί το παραμικρό στη συνοικία θα συλλάβουμε εσένα για υπεύθυνο!".
Τρεις από τις χαρακτηριστικότερες "αντι-παναθηναϊκές" εκδηλώσεις που οργίασαν όλη τη μέρα προχτές.
Κι όμως! Ο λαός πήρε πάλι τους γνώριμους δρόμους του. Πλημμύρισε λεωφόρους, άπλωσε την πολύβουη θάλασσα των καημών του σε στίβους, σε κερκίδες, σε πεζοδρόμια κι έδωσε το βροντερό του "παρών!" στο κάλεσμα της Δημοκρατίας. Αποφασισμένος πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Πειθαρχημένος μα και μαχητικός πιο πολύ από κάθε άλλη φορά.
Κάτω από τα βλοσυρά μούτρα "οργάνων της τάξεως" κι ακόμη βλοσυρότερες κάννες αυτομάτων των απειράριθμων μηχανοκίνητων περιπόλων της "επιφυλακής" - συγκεντρωνόταν και ξεκινούσε ο κόσμος. Και οι προκλήσεις για "ταραχές" δεν έλειπαν. Στο τέρμα Αμπελοκήπων διέσχισε τα πλήθη ένα αυτοκίνητο με χωροφύλακες που έβριζαν τον κόσμο και του φώναζαν: "Θα τον φέρουμε! "... Στη λεωφόρο Αλεξάνδρας - την ώρα του πιο μεγάλου συνωστισμού - είχε το θράσος να επιμένει να περάσει ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο κορνάροντας το υστερικό του ξεφύσημα "Ε, ε, έρχεται!".
Μα ο λαός, πολιτισμένος κι ανώτερος απ' τις οπλοφορούσες χυδαιότητες που τον περιτριγύριζαν και τον προκαλούσαν, τραβούσε ατάραχος το δικό του το δρόμο. Το δρόμο εκείνο που για αφετηρία του έχει τις λέξεις - δίδυμες αδελφές: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ και τέρμα του: ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!
Ανηφορικός είνε ο δρόμος αυτός και το ξέρει. Μα αυτοί οδηγούν στα ψηλά και στα μεγάλα. Οι εύκολοι κατήφοροι και οι βολικές "ισιάδες" φέρνουν σε γκρεμνούς ή το πολύ - πολύ σε τέλματα λάσπης...
Πανηγύρι καλοκαιρινών χρωμάτων ο απέραντος ολόγιομος στίβος. Ασπρα σακάκια ή παρδαλά πουκάμισα: η αντρική νότα. Παρδαλότερες φούστες και παρδαλότατες μπλούζες: η γυναικεία συμβολή στην παλέτα.
Οι τυχεροί της "κερκίδας των ρητόρων", καθισμένοι "υπό σκιάν", επισκοπούν το γύρω τους Σύμπαν με δροσιζόμενη άνεση. Η απέναντι ηλιαζόμενη κερκίδα κι ο φλεγόμενος στίβος παρουσιάζονται λιγότερο "εύτακτοι". Κινούνται συνεχώς, αλλάζουν θέση, τρέχουν να προφυλαχτούν κάτω από κανένα απίθανο ομπρελίνο ή διαμφισβητούν την προβληματική σκιά κανενός μεγάλου πλακάτ.
Ολοι αγαπούμε τη Δημοκρατία αλλά - χωρίς συζήτηση - οι τσουρουφλιζόμενοι "ηλιαστές" του στίβου ήταν προχτές οι φλογερότεροι εραστές της.
Εφεξε για τους λεμονατζήδες, παγωτατζήδες, ΕΒΓΑτζήδες προχτές. Είνε αφάνταστες οι σχετικές ποσότητες "βιομηχανικού ψύχους" που καταναλώθηκαν επί τόπου. Τα καροτσάκια, οι κάσσες και τα κιβώτια άδειαζαν συνεχώς από τα δροσερά εμπορεύματά τους, ενώ ειδικά κινητά συνεργεία προωθούσαν διαρκώς νέα στοκ προς τους διψαλέους χώρους της συγκέντρωσης. Κι ένας μικρός παγωτατζής, έχοντας εξαντλήσει μέσα σε δύο λεπτά όλη τη σιρμαγιά του, ακούστηκε να φωνάζει τρίβοντας τα χέρια του:
- Γεια σου Δημοκρατία με τις μπόλικες δουλειές! Εσένα θέλουμε!
Μπαίνουν οι ηγέτες του Δημοκρατικού Αγώνα. Ο στρατηγός Οθωναίος, ο κ. Σοφιανόπουλος, ο κ. Γονατάς. Τραντάζει το στάδιο απ' τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες.
Τραντάζεται και πάει να ξεθεμελιωθεί όταν η μάζα ανακαλύπτει την είσοδο του σ. Ζαχαριάδη.
Μια διάτορος ιαχή, 200 χιλιάδες λαρύγγια, τινάζεται ως τον ουρανό:
- Ζαχαριάδης!
- Δημοκρατία!
- Συμφιλίωση!
Καπέλα ανεμίζονται, χέρια και μαντήλια χαιρετούνε. Απ' το στίβο πετιούνται περιστέρια προς τον αρχηγό.
Αυτές οι δύο κραυγές "Δημοκρατία!", "Συμφιλίωση!" κυριαρχούν όλη την ώρα της συγκέντρωσης και διακόπτουν κάθε φορά τους λόγους των ρητόρων.
Κι ανεβαίνουν - συνεχώς ανεβαίνουν καινούρια πλήθη. Πλακάτ - πλαστικές παραστάσεις - επιγραφές - άρματα με κορίτσια και λουλούδια. Το άρμα των γυναικών της Καισαριανής κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Τώρα μπαίνουν κοπέλες ντυμένες ομοιόμορφα μ' ένα γράμμα της λέξης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η καθεμιά κρατώντας. Ο κόσμος ξεσπάει σε συνεχή χειροκροτήματα. Ενας όμιλος ανθρώπων που προχωρεί πονεμένα, σερνάμενος μια επιγραφή, χειροκροτούνται με ιδιαίτερη φροντίδα από τα πλήθη: Ανάπηροι. ΕΛΑΣίτες είνε ο όμιλος και τούτα τ' απλά λόγια η επιγραφή του πλακάτ τους: "Ανάπηροι του ΕΛΑΣ χαιρετίζουν το Δημοκρατικό Λαό της Αθήνας".
Ο χώρος τώρα του "Παναθηναϊκού" έχει γεμίσει. Κι απόξω...
Ε, όποιος δεν είδε το απόξω δεν είδε τίποτα! Πυκνές μάζες λαού που όσο περνάει η ώρα και φεύγει ο ήλιος γίνονται πυκνότερες έχουν κατακλύσει τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.. Οταν τελείωσε η συγκέντρωση κι άρχισε να κατηφορίζει το πλήθος - ένα τμήμα του πλήθους φυσικά γιατί οι ανατολικές συνοικίες κόψαν από Αμπελόκηπους - τότε φάνηκε ο τεράστιος όγκος του προχθεσινού Δημοκρατικού Συναγερμού: επί τρία τέταρτα της ώρας η Λεωφόρος "κατέβαζε" ασταμάτητα... Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά έδωσε το "παρών" - ένα επιβλητικό και μεγαλειώδες "παρών" στη μάχη της Δημοκρατίας που αρχίζει!
Αυτός ο Πειραιάς επιμένει πάντοτε να είνε ανυπόμονος και βιαστικός. Απ' τις 3 άρχισε να στέλνει στην Αθήνα το "παρών" με το... βρυχηθμό του απ' τα έγκατα της Ομόνοιας. Οι ομάδες πυκνές - πυκνές ανεβαίνουν την Πατησιών για να σταματήσουν στη διασταύρωση της Πατησιών και Αλεξάνδρας - τόπο προσυγκέντρωσης. Στις 3 1/2 αρχίζει το τραγούδι και οι... λεμονάδες.
Πιο πάνω, στα Παναθήναια, ο χώρος αρχίζει να γεμίζει απ' τις 4. Βρίσκονται εκεί οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι Τέρματος Ιπποκράτους, Εξαρχείων - Νεάπολης, Ρούμελης - Ευβοίας, Θεσσαλών, Κρητών, Κερκυραίων, Επτανησίων, οι δημοκράτες τραπεζοϋπάλληλοι, οι ανάπηροι του ΕΛΑΣ, οι πολεμιστές Μ. Ανατολής, ο 7ος Τομέας της ΕΠΟΝ, η ΕΠΟΝ Κολωνακίου, η ΕΠΟΝ Σπουδαστών.
Απέναντι από τα Παναθήναια είνε ένα καφενείο. Και μπροστά του βρίσκονται 15 αστυφύλακες με δυο αξιωματικούς τους. Και δίπλα τους 10 χίτες που κατεβάζουν Χριστούς και Παναγίες. Και επί κεφαλής όλων ο "πνευματικός αρχηγός του χίτικου κινήματος" Παπαλέξανδρος. Είνε φανερός ο λόγος για τον οποίο ήρθε.
Από τις 4.15 αρχίζει η παρέλαση προς τον "Παναθηναϊκό". Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕ ΚΑΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΔΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 7.
Δεν πτοήθηκε από το λιοπύρι. Δεν τρομοκρατήθηκε από τα προσυγκεντρωσιακά μέτρα της αστυνομίας και τη δράση των οργάνων και προστατευόμενών της. Δε φοβήθηκε από το "πόστο ντι μπλόκο" που είχε στήσει η "Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία" στη διασταύρωση Αλεξάνδρας - Ιπποκράτους και ενεργούσε ελέγχους και συλλήψεις στις κλούβες της (Μ 6234374, Μ 6234062 κλπ.), τους 10 ναύτες που επιβαίνοντας στο αυτοκίνητο ΝΝΣ 303 του Ναυτονομείου είχαν τα αυτόματα προτεταμένα και το δάκτυλο στη σκανδάλη, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες, τα "έρχεται" των κλάξον τους και τις δαιμονιώδεις κούρσες τους μέσα στα κύματα του Λαού.
Με τραγούδια και χαρούμενη - ενθουσιαστική έκφραση, με μαχητικότητα και πίστη περνούν για εκπλήρωση του καθήκοντός τους προς την Ελλάδα. Περνάει το πλακάτ της Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Συλλόγων Πειραιά με σύνθημα την πραγματικότητα: "Η Δημοκρατία συμφιλιώνει το Λαό". Ακολουθούν οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι Αγίας Σοφίας Πειραιά - Γκύζη (με τις γυναίκες και το ΕΑΜ της συνοικίας), ο 10ος Τομέας της ΕΠΟΝ με το πλακάτ τους "Τα νειάτα θάχουν τα πρωτεία στην πάλη μας για τη Δημοκρατία", οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι Πετραλώνων, Πλάκας (με τις γυναίκες και το ΕΑΜ της συνοικίας), Κρητών, Τέρματος Ιπποκράτους, Εξαρχείων - Νεαπόλεως, Ρούμελης - Ευβοίας, Θεσσαλών, Κρητών, Κερκυραίων, Επτανησίων, Δραπετσώνας και Αμφιάλης. Το ΕΑΜ Λιπασμάτων κρατάει πλακάτ με σύνθημα τους πόθους του Λαού μας: "Εξορμούμε στη μάχη για το ψωμί, δουλειά, ειρηνική ζωή, λεύτερα και ανεξάρτητα συνδικάτα, για Νίκη της Δημοκρατίας". Περνούν 10 κοπέλες. Στα στήθια τους έχουν καρφώσει από ένα γράμμα της "Δημοκρατίας". Και πάνωθέ τους ανεμίζει: "Η Δημοκρατία θα μας δώσει την ισοτιμία, χαρά και μόρφωση".
Η θριαμβική πορεία συνεχίζεται. Περνάει το πλακάτ του ΕΑΜ Γυναικών της Αθήνας, ΕΠΟΝ Εξαρχείων, Σπουδαστών, ιατρικής, νομικής και φιλολογίας, οι καπνεργάτριες. Το ΕΑΜ Πειραιά, οι υφαντουργίνες, κοπέλες της Κοκκινιάς, Ρουφ - Βοτανικού, Ψυρρή, Βάθης - Αγίου Παύλου, Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου (με πλακάτ "Πατριώτες γκρεμίστε τα τείχη του διχασμού").
Με βαθειά συγκίνηση κι ανατριχίλα ο Λαός χειροκροτεί ένα μεγάλο πλακάτ που απεικονίζει μια γυναίκα μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Η μνήμη όλων τρέχει ευλαβικά στην ηρωίδα Ειρήνη Γκίνη.
Απ' την Ιπποκράτους χύνονται συνεχώς στο χείμαρρο της λεωφόρου Αλεξάνδρας όγκοι ανθρώπων.
Είναι 6 1/2 η ώρα και ο λαοχείμαρρος ανεβαίνει με την ίδια πυκνότητα. Περνάει ο Δημοκρατικός Σύλλογος, οι γυναίκες και οι κλωστοϋφαντουργίνες της Ν. Ιωνίας, οι δημοκράτες τραπεζοϋπάλληλοι, η ΕΠΟΝ Αττικής, η Ενωσις Δημοκρατών Μεταξουργείου με κοπέλες ντυμένες άσπρα και μπλε και με τα γράμματα της Δημοκρατίας στο στήθος, ο Δημοκρατικός Σύλλογος και οι γυναίκες της Κυψέλης, οι γυναίκες του Πειραιά κλπ.
Το "κλου" της ημέρας είναι το άρμα της ΕΠΟΝ. Μπροστά ένας νέος και μια νέα με τον πυρσό του πολιτισμού, της χαράς και της Δημοκρατίας στα χέρια. και στις πλευρές τα ιδανικά της νέας γενιάς μας: Ανοικοδόμηση, πρόοδος, δουλειά, μόρφωση, ευτυχία, Δημοκρατία, Συμφιλίωση".