"Η ισχυροποίηση του ΣΥΝ είναι προϋπόθεση για να μπορέσουμε να έχουμε αποφασιστικό ρόλο και λόγο, για να αλλάξουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί των δικομματικών κι αυτοδύναμων ηγεμονισμών, για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό, που είναι ξεπεσμένο στη συνείδηση της κοινωνίας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι αιχμάλωτη της πολιτικής της και του πολιτικού σκηνικού που συντηρεί, πριμοδοτώντας έτσι τη ΝΔ, ως πόλο εναλλαγής" ("Εξουσία", 28/9/98). Αυτή ήταν η απάντηση του προέδρου του ΣΥΝ για τους στόχους του κόμματός του στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση.

Εχει επίσης σημασία η επιδίωξη του στόχου από τον ΣΥΝ για αλλαγή του συσχετισμού και των αυτοδύναμων λύσεων, και η αξιοποίηση του αποτελέσματος των εκλογών σ' αυτή την κατεύθυνση, γιατί αντίθετα οι υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες - στελέχη του στην πρώτη γραμμή της προπαγάνδας τους έχουν σαν κριτήριο ψήφου τα λεγόμενα αυτοδιοικητικά, την ψήφο στην "αποκέντρωση", συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι η Αυτοδιοίκηση έχει άμεση σχέση με την κυρίαρχη πολιτική και την κεντρική εξουσία. Γνωρίζουν πολύ καλά, αλλά το αποκρύπτουν, ότι ουσιαστική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να υπάρξει, παρά την όποια σχετική της αυτοτέλεια, αφού και το νομικό πλαίσιο που την καθορίζει ενισχύει τη διαπλοκή της με το κράτος, αλλά επιβάλλει και τη διαχείριση από τους δήμους και τις νομαρχίες στα πλαίσια της εκάστοτε αντιλαϊκής πολιτικής. Μόνο διοικήσεις που θα απειθαρχούν στα παραπάνω μπορούν, μαζί με το λαϊκό κίνημα, να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα του λαού σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Αλλά η ηγεσία του ΣΥΝ δε θέλει και δεν μπορεί να απειθαρχεί, γιατί συμφωνεί με την πολιτική διαχείρισης στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ επιδιώκει και τη συνδιαχείριση με το ΠΑΣΟΚ. Προκύπτει όμως ένα ερώτημα: Γιατί δεν προβάλλουν ταυτόχρονα όλα τα κριτήρια, με τα οποία ζητούν τη λαϊκή ψήφο; Πότε λένε τις πραγματικές τους επιδιώξεις; Οταν προτάσσουν τα αυτοδιοικητικά ή όταν προτάσσουν το στόχο της αλλαγής του συσχετισμού για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό; Για παράδειγμα ο υποψήφιος για την υπερνομαρχία Αθήνας-Πειραιά Γιάννης Δραγασάκης, είπε σε τηλεοπτική εκπομπή στη ΝΕΤ οτι ούτε λίγο ούτε πολύ την πολιτικοποίηση αυτών των εκλογών, κάποιοι την επιβάλουν ενώ δεν πρόκειται να δώσουν πολιτικό μήνυμα.Αυτό φαίνεται οτι δεν βολεύει το συγκεκριμένο υπερνομάρχη γιατί όσο πιο έντονη γίνεται η πολιτικοποίηση, τόσο στρέφει τις λαϊκές μάζες ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, τόσο ανοίγει το δρόμο ενίσχυσης των συνδιασμών συμπαράταξης.

Αξίζει να παρακολουθήσουμε την τακτική τους, γιατί ανάλογα με το τι συμφέρει κάθε φορά, αυτό προβάλλουν, για να ψαρεύουν στα θολά νερά. Υποψήφιος νομάρχης - στέλεχος του ΣΥΝ στη Βόρεια Ελλάδα, που στηρίζεται και από το ΠΑΣΟΚ, επιμένει ότι τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα δεν έχουν σχέση με τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ότι αυτές οι εκλογές δεν έχουν σχέση με την κυβερνητική πολιτική. "Ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης γνωρίζει ότι τα προβλήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν αφορούν το δικό μας πολιτικό αγώνα..." ("Αυγή", 27/9/98). Αυτός ο διαχωρισμός είναι σκόπιμος, αφ' ενός γιατί δε θέλουν να αντιπαρατεθούν στην κυβερνητική πολιτική, αφ' ετέρου γιατί δεν ενδιαφέρονται να συμβάλουν στη διεκδίκηση πολιτικής υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και να ασχοληθούν με τα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχειας, του ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων κλπ. Ετσι παραπλανούν, συγκαλύπτοντας την πολιτική τους γενικά, αλλά και στην Αυτοδιοίκηση, και κυρίως ότι επιδίωξή τους δεν είναι η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Επομένως και αντιπολιτευόμενοι θέλουν να φαίνονται και φιλοκυβερνητικοί είναι.

Αυτή η φαινομενικά πονηρή αλλά επικίνδυνη τακτική εκφράζεται ως εξής: "Το αν οι δύο χώροι είναι συγγενείς ή όχι φαίνεται από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές που γίνονται σε κάθε περίοδο. Αν με ρωτάτε, ποια σχέση έχει σήμερα ο ΣΥΝ με την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, θα σας πω, καμία. Αν όμως κουβεντιάσουμε ανεξάρτητα από την κυβερνητική πολιτική, για μια γενικότερη προοπτική, τότε θα βρούμε ενδεχομένως πολλά κοινά σημεία" (Στ. Πιτσιόρλας, "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", 20/9/98). Τι λένε λοιπόν; Οτι άλλη είναι η κυβερνητική πολιτική και άλλη η πολιτική του ΠΑΣΟΚ! Την πρώτη την αντιπολιτεύονται, με τη δεύτερη έχουν κοινά σημεία! Μα αν αυτή η τακτική δεν είναι σκέτη κοροϊδία, τότε τι είναι; Είναι ποτέ δυνατόν το κυβερνητικό κόμμα να έχει διαφορετική πολιτική απ' αυτήν της κυβέρνησης; Και ποιος επεξεργάζεται την κυβερνητική πολιτική; Αυτές οι καλπιές δεν μπορούν να κρύψουν το ρόλο του ΣΥΝ ως συμπληρώματος στη διαχειριστική πολιτική του συστήματος. Η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενισχύοντας τους συνδυασμούς που στηρίζει ο ΣΥΝ, ενισχύουν την κυβερνητική πολιτική και σε κεντρικό επίπεδο και στους δήμους και στις νομαρχίες. Στις εκλογές μια και μοναδική απάντηση πρέπει να δώσουν. Να καταδικάσουν την αντιλαϊκή πολιτική απ' όποιον και αν εκφράζεται, να αναδειξουν στο δεύτερο γύρο όσο γίνεται περισσότερους ενωτικοί συνδυασμοί που στηρίζει το ΚΚΕ και άλλες πλατιές αγωνιστικές λαϊκές δυνάμεις.