Δραματικές διαστάσεις έχει πάρει η παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων στον κλάδο του εμπορίου, ενός κλάδου που - όπως εύστοχα τονίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - αποτέλεσε το "πειραματόζωο" πάνω στο οποίο δοκιμάστηκαν οι αντεργατικές επιταγές της "Λευκής Βίβλου". Ο χαρακτηρισμός "σκλαβοπάζαρα" ίσως να είναι "λίγος" για να περιγράψει κανείς τα όσα διαδραματίζονται σε μεγάλες, κυρίως, επιχειρήσεις σε βάρος των εργαζομένων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων έχει αποχαιρετήσει προ πολλού βασικά εργασιακά της δικαιώματα και έχει φτάσει στο σημείο να θεωρεί "προνομιούχους" όσους εργάζονται οκτώ ώρες και αμείβονται με τη συλλογική σύμβαση.

Μέρα με τη μέρα οι εργαζόμενοι του κλάδου βιώνουν με μεγαλύτερη ένταση τις συνέπειες μιας πολιτικής στοχοπροσηλωμένης στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μονοπωλιακού εμπορικού κεφαλαίου. Συμφέροντα που επιτάσσουν τη μετατροπή της χώρας σε χώρα παροχής υπηρεσιών, την αφαίρεση κάθε εργασιακού δικαιώματος και την εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Το στόχο αυτό εξυπηρέτησαν, άλλωστε, οι πολιτικές αποφάσεις για απελευθέρωση του ωραρίου, για θεσμοθέτηση της μερικής απασχόλησης, για αποδυνάμωση των μηχανισμών ελέγχου, για επιβολή εξοντωτικής φορολογίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το στόχο αυτό υπηρετεί και ο πρόσφατος εκτρωματικός νόμος για τις εργασιακές σχέσεις, ένας νόμος που για το εμπόριο σημαίνει απλά τη νομιμοποίηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση η παρέμβαση των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων, κύρια της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων,που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ, ήταν μηδενική σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των εργαζομένων, αφού αρκετές φορές οι παρεμβάσεις της ήταν ενισχυτικές της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το επιχείρημά τους ότι "οι εργαζόμενοι δεν τραβάνε" διαψεύστηκε στην πράξη, αφού όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι ανεβαίνουν τα σκαλιά του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, οι παρεμβάσεις του οποίου, με τη συμπαράσταση άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων, έχουν φέρει αποτελέσματα τέτοια που αποδεικνύουν και ότι "οι εργαζόμενοι τραβάνε" και ότι ο αγώνας ήταν και είναι το μόνο μέσο για την υπεράσπιση των κατακτήσεών τους.