Η κυβέρνηση του "νέου" ΠΑΣΟΚ με τον "εκσυγχρονιστή" πρωθυπουργό Κ. Σημίτη,θα εφαρμόσει και το 1999 "περιοριστική" οικονομική πολιτική - συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων με τη μείωση των μισθών και συντάξεων, την αύξηση των φορολογικών και άλλων βαρών για τα πλατιά λαϊκά στρώματα κλπ. - προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους που έχει θέσει για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Αυτό είναι σε ελεύθερη μετάφραση το μήνυμα, που έστειλε με την ομιλία του στην ετήσια σύνοδοτου Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ) ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Παπαντωνίου, δεσμευόμενος έτσι και δημόσια στους εκπροσώπους του μεγάλου - ντόπιου και ξένου - κεφαλαίου για τη συνέχιση και σκλήρυνση της ίδιας οικονομικής πολιτικής.

Στη δεκάλεπτη ομιλία του από το βήμα της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της ΠΤ ο Γ. Παπαντωνίου:

• Υποστήριξε ότι η απόδοση της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 1994 - '98 σημείωσε ταχεία σύγκλιση προς τη μέση οικονομική επίδοση της ΕΕ και προέβλεψε ότι η πτωτική πορεία της αναλογίας του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ πρόκειται να επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια.
• Παραδέχτηκε ότι "το διεθνές οικονομικό σύστημα είναι τρωτό σε κρίσεις", για να διατυπώσει στη συνέχεια την άποψη παθητικής προσαρμογής των οικονομικών πολιτικών των κυβερνήσεων στα νέα δεδομένα."Οι εσωτερικές πολιτικές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους την αβεβαιότητα και την αστάθεια του οικονομικού περιβάλλοντος", είπε, και πρότεινε την αντιμετώπιση αυτής της "αστάθειας" με αξιόπιστες πολιτικές και τη "μεταρρύθμιση της εποπτείας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, περιλαμβανομένης της επιβολής μιας νέας διεθνούς νομοθεσίας, αν αυτό κριθεί απαραίτητο".
• Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα, πώς γίνεται η ελληνική οικονομία να βελτιώνεται από χρόνο σε χρόνο και παράλληλα να συνεχίζει η σφιχτή αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, πρόβαλε τον εξής ισχυρισμό: "Δε σημαίνει αναγκαστικά ότι όλες οι χώρες που επηρεάζονται αρνητικά από μια οικονομική αναταραχή ακολουθούν κακές οικονομικές πολιτικές", και πρόσθεσε ότι "καλά βασικά οικονομικά μεγέθη και υγιείς πολιτικές αποτελούν μια αναγκαία, αλλά όχι επαρκή, προϋπόθεση για την προστασία της οικονομίας από τις επιπτώσεις μιας οικονομικής μεταδοτικής ασθένειας".

Αφού αναφέρθηκε αναλυτικά στα μέχρι τώρα "επιτεύγματα" της ελληνικής οικονομίας, με τη συνεπή εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που προβλεπόταν στο πρόγραμμα "σύγκλισης" και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ο Γ. Παπαντωνίου δεν παρέλειψε να δεσμευτεί και από το βήμα του ΔΝΤ για την πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει αταλάντευτα και τα επόμενα χρόνια την ίδια πολιτική, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ένταξη της Ελλάδας το 2001 στην ΟΝΕ. Συγκεκριμένα, δεσμεύτηκε ότι "η συνολική οικονομική πολιτική του 1999 θα παραμείνει περιοριστική",καθώς και ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης για να σταθεροποιηθεί "το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης σε επίπεδο χαμηλότερο του 2,1% του ΑΕΠ", θα εκπληρωθεί με "εξοικονόμηση πόρων του προϋπολογισμού, κυρίως με τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών"...