Κόκκινη κάρτα | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κόκκινη κάρτα

Το νέο πρόγραμμα "σύγκλισης" της ελληνικής οικονομίας είναι γεγονός και μάλιστα με τη σφραγίδα του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δε γνωρίζουμε αν τυχαία επιλέχθηκε η προχτεσινή μέρα, η επόμενη του πρώτου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, για να ανακοινωθεί η επικύρωση του πιο σκληρού και αντιλαϊκού οικονομικού προγράμματος της τελευταίας, τουλάχιστον, εικοσαετίας. Θα μπορούσε, πάντως, να θεωρηθεί ότι ήταν η πρώτη έμπρακτη απόδειξη για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το μήνυμα.

Η σκληρότερη λιτότητα, όσον αφορά τα ήδη εξαντλημένα εισοδήματα, η αύξηση της φορολογίας, η άνευ όρων σαρωτική ιδιωτικοποίηση, η κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, το ξεπάστρεμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, ο οικονομικός στραγγαλισμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι τα χαρακτηριστικά του νέου προγράμματος "σύγκλισης" για την επόμενη τριετία. Αυτή, λοιπόν, είναι η απάντηση της κυβέρνησης στον ελληνικό λαό που μόλις πριν μια μέρα είχε καταδικάσει με την ψήφο του την κυβερνητική πολιτική.

Αυτή η προκλητική περιφρόνηση του λαϊκού μηνύματος θα ήταν από μόνη της αρκετή, για να υπογραμμίσει την αναγκαιότητα για την ακόμη πιο αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης και στο δεύτερο γύρο των εκλογών την Κυριακή που μας έρχεται.

Ομως, η συμπεριφορά της κυβέρνησης δείχνει ότι η καταδίκη της πολιτικής της, διά της ψήφου δεν είναι αρκετή για την αλλαγή της. Τονίζει τον αναντικατάστατο ρόλο των αγώνων, που πρέπει να πολλαπλασιαστούν, να αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη μαζικότητα, να συντονιστούν, για να αποκτήσουν έτσι την απαραίτητη αποτελεσματικότητα. Και όταν αναφερόμαστε σε αποτέλεσμα, αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Είναι αλήθεια πως ο πρωθυπουργός είχε προειδοποιήσει ότι το όποιο αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δε θα επηρέαζε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αφού, όπως διατυμπανίζει προέχει ο "εθνικός στόχος" για τη συμμετοχή στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση. Θα πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ότι ο κ. Σημίτης αντλεί αυτή την περιφρόνηση απέναντι στη λαϊκή ετυμηγορία από τη συμφωνία της Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού στις βασικές επιλογές της πολιτικής του, ειδικότερα στο στόχο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.

Τι νόημα, επομένως, θα είχε αν η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής συνοδεύεται από την υποστήριξη της γαλάζιας, ή της ροζ εκδοχής αυτής της πολιτικής;

Για τον εργαζόμενο, για τον πολίτη που αναγνωρίζει ότι η πηγή των δεινών και των προβλημάτων του είναι η κυβερνητική πολιτική, που θέλει να αξιοποιήσει την ψήφο του, για να στείλει το μήνυμα ότι θέλει την αλλαγή, την ανατροπή αυτής της πολιτικής υπάρχει και αυτή την Κυριακή η δυνατότητα να εκφράσει αυθεντικά, χωρίς παρερμηνείες τη θέλησή του. Ψηφίζοντας τους υποστηριζόμενους από το ΚΚΕ συνδυασμούς, όπου συμμετέχουν στο δεύτερο γύρο, αποδοκιμάζοντας σε άλλη περίπτωση, με κάθε πρόσφορο τρόπο, όσους υποστηρίζουν τις ίδιες με την κυβέρνηση επιλογές.

Η πρώτη Κυριακή έδειξε πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την "κίτρινη κάρτα" της προειδοποίησης. Γι' αυτή την Κυριακή η κάρτα θα πρέπει να γίνει ΚΟΚΚΙΝΗ.