Η εκλογή του κ. Αβραμόπουλου από την πρώτη Κυριακή ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που είχαν προηγηθεί και δημοσιοποιηθεί. Μια πλαστή (ή μήπως πλαστική;) εικόνα, που καλλιεργήθηκε συστηματικά και επίπονα επί τέσσερα χρόνια από τα ΜΜΕ και η παντοειδής στήριξη και υποστήριξη από πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη, καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του, έφεραν το αποτέλεσμα, για το οποίο τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα οι κυβερνώντες, μετά το ηχηρό χαστούκι που εισέπραξαν από τους πολίτες της Αθήνας. Η πρωτεύουσα δύναμη έγινε δευτερεύουσα κι αν δεν υπήρχαν στην υπηρεσία τους οι μηχανισμοί της εξουσίας, τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και μια τεράστια προίκα (αλήθεια θα υπάρξει έλεγχος των προεκλογικών δαπανών ή πάλι θα οδηγηθούν στις καλένδες;), θα ήταν τριτεύουσα και τεταρτεύουσα.

Ακούγοντας κανείς στα τηλεοπτικά τραπέζια και παράθυρα τους πάσης φύσεως και αποχρώσεως εκσυγχρονιστές να επιμένουν για τα έργα βιτρίνας θα έθετε το απλό ερώτημα. Στο σύνολο των δήμων που εκείνοι είχαν υπό έλεγχο έπραξαν κάτι διαφορετικό; Η μήπως να μιλήσουμε για τα έργα και τις ημέρες τους στο δήμο Πειραιά, που εξακολουθούν να κάνουν γαργάρα (όμως ο λαός του λιμανιού τούς επιφύλαξε παρόμοια μεταχείριση με την "Πρωτεύουσα" δύναμη), όπου τρέχουν και δε φτάνουν. Αλλά ας επιστρέψουμε στο "φαινόμενο" Αβραμόπουλου και τις ευαισθησίες του που τόσο προβλήθηκαν και εν μέρει υποβλήθηκαν στην κοινή γνώμη από το επιτελείο των image makers,που πρέπει να ομολογήσουμε ότι εργάστηκαν μεθοδικά, με διάρκεια, φαντασία και επιτυχία. Τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση είναι τι έργο παράχτηκε και τι πολιτική ακολουθήθηκε. Κι εκεί είναι που αρχίζουν τα δύσκολα για το κ. δήμαρχο.

Στο σημείωμά μας θα επιχειρήσουμε μια σύντομη περιβαλλοντική ανασκόπηση για τα πεπραγμένα του δήμου. Ισως, κάποιοι θεωρήσουν άκαιρο το σημείωμα. Δεν είναι όμως, γιατί σε προηγούμενα σημειώματα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις απόψεις στελεχών της "Συμπαράταξης για την Αθήνα", τα προβλήματά της και τις αναγκαίες λύσεις που έπρεπε να δοθούν (σ.σ. Γ. Σαρηγιάννης, Ε. Πορτάλιου, Κ. Καλφόπουλος), ενώ σήμερα θα επισημάνουμε ορισμένα σημεία που "ξέχασαν" να μας μιλήσουν οι "Αβραμοπουλο - αναλυτές". Ας ξεκινήσουμε με τους ελεύθερους χώρους που σπανίζουν. Εντός τεσσάρων χρόνων απαλλοτριώθηκε μόνο ο χώρος του ΦΙΞ Πατησίων! Την ίδια στιγμή οι πολυκατοικίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και μάλιστα συχνά έχουμε την εκτρωματική αισθητική με τα γυάλινα κτίρια (σε θέση υπέροχων νεοκλασικών κτισμάτων) που η η κατασκευή τους απαιτεί λειτουργία των κλιματιστικών σε όλες τις εποχές του χρόνου και καταλαβαίνουμε τη σημαίνει αυτό για το περιβάλλον. Οι προϋπολογισμένες δαπάνες για την προστασία του περιβάλλοντος την προηγούμενη χρονιά, όπως γράφτηκε και δε διαψεύστηκε, έφτασαν το ...υπέρογκο ποσό του 1.000.000 (ένα εκατομμύριο) και μάλιστα δεν απορροφήθηκαν! Ο ευρωπαϊστής δήμαρχος είναι ο μοναδικός από τους συναδέλφους του στην ΕΕ, ο οποίος δε συμμετέχει στα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας.Φυσικά το φαινόμενο θερμοκηπίου δε λέει το παραμικρό στον κ. Δ. Α. Δεν τον αφορά.

Το γνωστό σλόγκαν του κ. Δημάρχου, που όταν δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα τα ρίχνει στην έλλειψη αρμοδιοτήτων. Και ναι μεν δεν έχει άδικο ως προς τις κολοβές αρμοδιότητες που έχει εκχωρήσει το ΠΑΣΟΚ στην Τ. Α, επειδή θέλει να τα έχει όλα υπό έλεγχο. Ομως εκεί όπου υπάρχουν; Ας πάρουμε το παράδειγμα με τη δυνατότητα ελέγχου της ρύπανσης.Τι έπραξε ο Δήμος Αθήνας. ΤΙΠΟΤΑ. Δυο εκατομμύρια είχε προγραμματίσει πέρυσι και δεν τα διέθεσε! Αδυναμία ή έλλειψη στελεχών; Νομίζω ότι ειδικά στην Αθήνα ο δήμος έπρεπε να στελεχώσει μια υπηρεσία περιβάλλοντος με την αφρόκρεμα του επιστημονικού προσωπικού. Ο λόγος είναι απλός. Οι μετρήσεις θα ήταν πιο αξιόπιστες στην πιο ρυπασμένη πόλη της Ευρώπης. Εκεί που έπρεπε να πάρει τη σημαία ο δήμος και να κινητοποιήσει τους κατοίκους έκανε ακριβώς το αντίθετο. Αλήθεια, τι θα λέει στα θύματα ενός καύσωνα, ή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όταν γεμίζουν τα νοσοκομεία από κάποια χρονική στιγμή και μετά. Παραμύθια για το μεγαλείο των Αθηνών; Να σημειώσουμε ότι διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν ακόμα και δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Δέκα μικρά λεωφορεία αντιρρυπαντικής τεχνολογίας,με φυσικό αέριο, είχε εξαγγείλει ο κ. Αβραμόπουλος. Μάλιστα είχε διαφημιστεί με το παραπάνω από τα τηλεοπτικά κανάλια κι από το ΥΠΕΧΩΔΕ που ήταν συμπαραστάτης του κ. Αβραμόπουλου μέχρι την προκήρυξη των εκλογών (σ. σ. η διαφοροποίηση κάποιων προεκλογικά δεν έπεισε κανέναν, το αντίθετο θα λέγαμε). Μήπως τα είδε κανείς; Εκτός κι αν, εκτός από αντιρρυπαντική τεχνολογία, έχουν την ικανότητα να γίνονται και αόρατα.

Πάντως, τη φωτογραφία τους την είδαμε από τα διαφημιστικά του δήμου για να είμαστε... δίκαιοι. Οσο για τη βοήθεια σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που κατά καιρούς είχε υποσχεθεί αναζητείται από τους ρεπόρτερ κ.κ. Χαρδαβέλα και Νικολούλη. Οπως επίσης και οι παρεμβάσεις στο κυκλοφοριακό, το θόρυβο, την ανακύκλωση, το πράσινο και τόσα άλλα. Τι μένει από το οικολογικό έργο του κ. δημάρχου; Μα φυσικά το εγχείρημά του με τις παρκοεταιρίες, τα κάγκελα και τα σιντριβάνια. Δε θα είμαστε υπερβολικοί αν μιλούσαμε για τον πιο οικο-αφασικό δήμαρχο της χώρας. Η παρουσία της "Συμπαράταξης" και τα κινήματα πολιτών που δρουν στην Αθήνα είναι μια ελπίδα για μια καλύτερη πόλη.