Μια διαιτητική απόφαση του ΟΜΕΔ,που αφορά τη συλλογική σύμβαση εργασίας στη ΛΑΡΚΟ,προσπαθεί να δημιουργήσει ένα απαράδεκτο προηγούμενο, το οποίο δημιουργεί εξαιρετικά προβλήματα στους εργαζόμενους, στην κατεύθυνση υπονόμευσης των συλλογικών συμβάσεων. Είναι η πρώτη φορά που μια σύμβαση συνδέεται με την τιμή του προϊόντος που παράγει η επιχείρηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση του νικελίου!

Σύμφωνα με τη διαιτητική απόφαση 51/1998, του διαιτητή Κ. Παπαδημητρίου,η αύξηση των μισθών των εργαζομένων στις 1.12.98 θα είναι 2,5%,"εφόσον μέχρι την ημερομηνία αυτή η τιμή του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου έχει διαμορφωθεί (στη βάση τριών μηνών) στο ύψος των 2,80 δολαρίων/Lb"! Αν όμως η τιμή του νικελίου κυμανθεί ανάμεσα στα 2,30 δολάρια και 2,80 δολάρια, η αύξηση των εργαζομένων θα είναι 1%!. Ταυτόχρονα, μειώνεται ή και καταργείται το επίδομα παραγωγικότητας, το οποίο με τη σειρά του θα εξαρτάται από την τιμή του νικελίου!

Η εξωφρενική αυτή απόφαση έλαβε αποκλειστικά υπόψη της τις απαιτήσεις της επιχείρησης, η οποία υποστήριξε ότι έχει υποστεί ζημιά από τη μείωση της τιμής του νικελίου στη διεθνή αγορά. Αφού αναφέρεται η πρόβλεψη της ζημιάς, ο διαιτητής σημειώνει στο σκεπτικό της απόφασης: "Κρίνεται έτσι σκόπιμο να βρεθεί μια λύση η οποία να μειώνει το κόστος μισθοδοσίας στις περιόδους κατά τις οποίες παρατηρείται μείωση των τιμών του νικελίου και κατά συνέπεια επιδείνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων της εταιρίας και ταμειακές δυσχέρειες. Σύμφωνα με τη λύση που προκρίνεται, το επίδομα δε θα καταβάλλεται όταν η τιμή του νικελίου είναι κατώτερη του 1,90 δολαρίων/Lb, ενώ θα καταβάλλεται μειωμένο όταν η τιμή του βρίσκεται κάτω από το κόστος παραγωγής".

Με την απόφαση αυτή, αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η κυρίαρχη αντίληψη στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας συνδέεται, μέχρι και που ταυτίζεται, με την εισοδηματική και γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης, πολύ περισσότερο που η ΛΑΡΚΟ στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια κρατική επιχείρηση. Τέτοιου είδους αποφάσεις συστρατεύονται με άλλα κυβερνητικά μέτρα, για την καθήλωση του εργατικού εισοδήματος και το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, ακυρώνοντας ταυτόχρονα την ίδια τη λειτουργία της μεσολάβησης και της διαιτησίας.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ