ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Η πολυετής διαδικασία διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) εισήλθε σε νέα "φάση προετοιμασίας" μετά τις πρώτες "ετήσιες εκθέσεις προόδου" της Κομισιόν (4/11/1998) και τις διμερείς υπουργικές συναντήσεις, την περασμένη Τρίτη στις Βρυξέλλες, με τις υποψήφιες χώρες του "πρώτου κύματος" (Κύπρος, Ουγγαρία, Πολωνία, Εσθονία, Τσεχία και Σλοβενία). Το μεσοδιάστημα, από την "πανηγυρική" έναρξη του περασμένου Μάρτη 1998, χαρακτηρίζεται από μια ριζική ανατροπή των "προτεραιοτήτων" υπέρ της "διεύρυνσης προς βορειο-ανατολικά" και τον αποκλεισμό των "βαλκανικών" Βουλγαρίας και Ρουμανίας, από την ισχυρή εμπλοκή της Τουρκίας και την αιφνιδιαστική υποβάθμιση της Κύπρου,η οποία δεν παρεμποδίστηκε στις τρέχουσες "τεχνοκρατικές" διαδικασίες, αλλά χρεώθηκε με μια πολιτικά απορριπτική "κοινή δήλωση" Γαλλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας και Ιταλίας, που αποτελεί ριζική ανατροπή της ευρωπαϊκής πολιτικής για το Κυπριακό.Εντύπωση προκάλεσε και η αυθαίρετη "κοινή ομαδοποίηση" Κύπρου, Τουρκίας και Μάλτας στις εκθέσεις της Κομισιόν. Ταυτόχρονα, όμως, οι εξελίξεις στη διαδικασία διεύρυνσης επιταχύνουν και πολλαπλασιάζουν τις συνέπειες στο "εσωτερικό", τόσο σχετικά με την ηγεμονική συνοχή του νέου γερμανο-γαλλικού "ροζ" άξονα, όσο, κυρίως, με τις βαρύτατες επιπτώσεις της "Ατζέντας 2000", οι διαπραγματεύσεις της οποίας έχουν εισέλθει σε "κρίσιμη" φάση. Υπενθυμίζεται ότι το συνολικό "πακέτο" (αναθεώρηση του συστήματος "ιδίων πόρων", "επανεθνικοποίηση" της ΚΑΠ, "πακέτο Σαντέρ" για την περίοδο 2000 - 2006) πρέπει να έχει εγκριθεί πριν από τις ευρωεκλογές του 1999 και επί γερμανικής προεδρίας, που αναλαμβάνει την 1/1/1999 και για ένα εξάμηνο.