ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). -

Είτε μερική "επανεθνικοποίηση" της ΚΑΠ σε βάρος των μεσογειακών κρατών - μελών - ιδιαίτερα της Ελλάδας - είτε "πάγωμα", δηλαδή δραστική μείωση όλων των κοινοτικών δαπανών της "Ατζέντας 2000 - 2006" (αναθεώρηση ΚΑΠ και "πακέτο Σαντέρ"), προτείνει επίσημα ο γερμανο-γαλλικός άξονας και η συντριπτική πλειοψηφία του Συμβουλίου Υπουργών, ανατρέποντας, μετά από δεκαετίες, την"κοινή" αγροτική και περιφερειακή πολιτική υπέρ της θεσμοθετημένης μεταφοράς πλούτου προς τις ευρωπαϊκές "μεγάλες δυνάμεις". Οι δύο φαρμακερές προτάσεις για τη χώρα μας συζητήθηκαν, ήδη, στο ΕΚΟΦΙΝ της προηγούμενης Δευτέρας και πρόκειται να κυριαρχήσουν από δω και πέρα στην τελευταία φάση των διαπραγματεύσεων για την "Ατζέντα 2000", αφού αν δεν αποφασιστεί η χρηματοδότηση από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, δεν μπορεί να συζητηθούν τα "πακέτα" αγροτικής και περιφερειακής πολιτικής. Η κυριαρχία της συζήτησης για τη γερμανική απαίτηση περί "δημοσιονομικών ανισορροπιών" - άρνηση συνέχισης του καθεστώτος "εθνικών" εισφορών στον κοινοτικό προϋπολογισμό (ΚΠ) και απαίτηση "εξισορρόπησης" είτε με "επιστροφές" είτε με γενικό "πάγωμα" δαπανών - υπερβαίνει τις προαναγγελθείσες περικοπές σε ΚΑΠ και "πακέτο Σαντέρ" και απειλεί με τις "περικοπές δαπανών" να επιβάλει πρωτοφανή, άγρια ευρω-λιτότητα για τα προσεχή χρόνια. Οπως αποδεικνύουν και τα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν για το "δεύτερο πακέτο Ντελόρ" (βλ. πίνακα 1) της περιόδου 1994 - 1999, ήδη όλες οι "μεγάλες δυνάμεις" απορροφούν περισσότερους κοινοτικούς πόρους απ' ό,τι, π.χ., η Ελλάδα, που υποτίθεται ότι θα 'πρεπε να ενισχυθεί ιδιαίτερα εξ αιτίας του "χάσματος συνοχής". Για την ΚΑΠ, τα πράγματα, ως γνωστόν, είναι ακόμη χειρότερα. Τώρα όμως, με τις προτάσεις για την "Ατζέντα 2000", ανατρέπονται χρόνιες "κοινές" πολιτικές, ενώ διακηρύσσεται ωμά και κυνικά το ανισόμετρο της "ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης". Και αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, παρά τη φαινομενική "ειρήνη".