"Είμαστε το κόμμα το μέλλοντος και το μέλλον ανήκει στη νεολαία. Είμαστε το κίνημα των καινοτόμων και η νεολαία δείχνει πάντοτε ενθουσιασμό να ακολουθεί τους καινοτόμους. Είμαστε το κόμμα που παλεύει με αυταπάρνηση κατά της παλιάς σήψης και η νεολαία πρώτη θα ορμήσει σε αυτή την πάλη". (Ενγκελς)

Πέρασαν κιόλας τριάντα χρόνια. Τριάντα ολόκληρα χρόνια στην πρωτοπορία της νεολαιίστικης δράσης, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, είναι ο νους και η ψυχή των αγώνων για το δίκιο των παιδιών των καταπιεσμένων, στο πλευρό του εργατικού κινήματος, του ΚΚΕ, για το άνοιγμα του δρόμου προς στο μέλλον, για το πέρασμα "από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας". Πριν τριάντα χρόνια, τα καλύτερα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού μας, δίνουν μάχες περνώντας μέσα από φωτιά και σίδερο, για να δημιουργήσει η νέα γενιά τη δική της πολιτική οργάνωση, για να ωριμάζουν στις γραμμές της, με την αμέριστη καθοδηγητική διαπαιδαγωγητική δράση του κόμματος της εργατικής τάξης, στρατιές πρωτοπόρων επαναστατών, άξιων να σηκώσουν στις πλάτες τους, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, την ιστορία και την πορεία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Μα πώς γεννήθηκε; Ετσι στα ξαφνικά, και από το πουθενά; Η ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια, η ίδια η ιστορία του ΚΚΕ, είναι φορτισμένη από την πείρα της δράσης των κομμουνιστών στη νεολαία. Στη δύναμη που δίνει, μπολιάζει με τη δική της ορμή και ζωντάνια, για να πεθάνει το παλιό και να γεννηθεί το νέο. Και το Κόμμα μας φρόντισε, για τη συνέχεια του επαναστατικού κινήματος, αποφασίζοντας την ίδρυση της ΚΝΕ.

Με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ιδρύεται η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας - ΚΝΕ. Η ίδρυση της Οργάνωσής μας πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες παρανομίας. Το ΚΚΕ είναι παράνομο, οι κομμουνιστές συλλαμβάνονται, βασανίζονται, κλείνονται στις φυλακές, εξορίζονται. Οι προοδευτικές ιδέες βρίσκονται υπό συνεχή διωγμό. Μέσα σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, οι νέοι κομμουνιστές ξεκινούν τις προσπάθειες για τη δημιουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας, της ηρωικής ΚΝΕ, αψηφώντας τις διώξεις, τη χούντα και τα όργανά της, οικοδομούν την ελπίδα, χτίζουν το αύριο.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια, ακούραστος βοηθός, καθοδηγητής, στυλοβάτης, βρίσκεται το Κόμμα της εργατικής τάξης, το Κόμμα που πάντα βρισκόταν στην πρωτοπορία των λαϊκών αγώνων, το τιμημένο ΚΚΕ. Τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου συγκροτείται το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ και εκδίδεται το πρώτο παράνομο φύλλο της εφημερίδας μας, του "Οδηγητή". Η απόφαση του ΚΚΕ για την ίδρυση της ΚΝΕ δικαιώθηκε απ' τη ζωή. Η ΚΝΕ, με την 30χρονη δράση της, έχει βάλει τη σφραγίδα της στο νεολαϊστικο κίνημα και τις κατακτήσεις των νέων της χώρας μας.

Η ΚΝΕ γεννήθηκε και ατσαλώθηκε στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Η αγωνιστική προοπτική, που χάραξε για τη νεολαία, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ, τής εξασφάλισε την απήχηση που είχε μέσα στη νέα γενιά. Συνδυάζοντας όλες τις μορφές δράσης, παλεύει από την αρχή, για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα αντίστασης. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της δικτατορίας στράφηκαν πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Εκατοντάδες νεολαίοι στις φυλακές, στα στρατοδικεία, στην εξορία. Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ κράτησαν ψηλά τη σημαία της πάλης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τίμησαν τον τίτλο του μέλους της ΚΝΕ.

Η ΚΝΕ ούτε στιγμή δε σταμάτησε τη δράση της. Η πολιτική και ιδεολογική της δράση, οι μορφές δουλιάς της δεν απέβλεπαν μόνο στην πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας, αλλά και στην αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, στην απαίτηση για ριζικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Γι' αυτό και συσπείρωσε τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία της νεολαίας. Γι' αυτό και οι φυλακές, οι εξορίες, τα βασανιστήρια δεν μπόρεσαν να λυγίσουν την ΚΝΕ και πολύ περισσότερο βέβαια το ΚΚΕ.

(Από το Λεύκωμα για τα 30 χρόνια της ΚΝΕ)

Ο αξέχαστος σύντροφός μας Μήτσος Τσιάρας ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΚΝΕ και στα πρώτα της βήματα από την ίδρυσή της, Γραμματέας του Κεντρικού της Συμβουλίου. Η ζωντανή μαρτυρία του, για το πώς μετά την απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταπιάστηκαν οι νεολαίοι κομμουνιστές για τη δημιουργία, την ανάπτυξη και τη δράση της Οργάνωσης μάς μεταφέρει πραγματικά στην εποχή που "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά" της χούντας, όταν μπήκαν τα θεμέλια της ΚΝΕ. Σε εποχές που είχαν το δικό τους ηρωισμό, που συνεχίζουν να διδάσκουν ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο για τους κομμουνιστές, για τους ανθρώπους που πιστεύουν στη νομοτελειακή αναγκαιότητα της κοινωνικής εξέλιξης και της ταξικής πάλης, για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Και τότε όχι μόνο κάνουν άθλους, λέγοντας έτσι απλά ότι κάνουν το καθήκον τους, αλλά είναι σίγουροι πως δε λάθεψαν για τις επιλογές τους, επιλογές ζωής. Μιας ζωής αφιερωμένης στον αγώνα για τις αξίες και τα ιδανικά της πιο πρωτοπόρας κοινωνικής δύναμης που γέννησε η ιστορία, της εργατικής τάξης. Η μαρτυρία του Μήτσου Τσιάρα είναι παρμένη από συνέντευξη του στον "Οδηγητή", (27 Αυγούστου 1975), στην 7η επέτειο από την ίδρυση της ΚΝΕ.

"Η ελληνική νεολαία για πολλά χρόνια είχε πάψει να διαπαιδαγωγείται με τα ιδανικά του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού, με την ιδεολογία του Μαρξισμού- Λενινισμού, γιατί έλειπε ακριβώς εκείνη η οργάνωση νεολαίας που θα της διοχέτευε, θα της καλλιεργούσε αυτά τα ιδανικά. Και φυσικά μόνο μια κομμουνιστική οργάνωση θα μπορούσε να εκπληρώσει αυτό το σκοπό.

Η διαπαιδαγώγηση της νεολαίας στα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού μπήκε σαν βασικός σκοπός της και περιλήφθηκε στο Καταστατικό της ΚΝΕ.

Ακόμα και με τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων το 1958 στην Ελλάδα, είχε σταματήσει η στρατολογία νέων μελών στο Κόμμα και η ανανέωση των γραμμών του. Και καταλαβαίνουμε τι σημασία είχε αυτό για την πορεία του Κόμματός μας και του κινήματος. Η ΚΝΕ έπρεπε να σταθεί το φυτώριο για τη δημιουργία και την προετοιμασία νέων κομμουνιστών και το πέρασμά τους στις γραμμές του ΚΚΕ.

Οπωσδήποτε - και να καθοδηγήσει και να αναπτύξει όπως άλλωστε επιβεβαιώθηκε - η ίδρυση της ΚΝΕ ήταν αναγκαία ακριβώς και για τις τότε συνθήκες, που ζούσε και πάλευε η ελληνική νεολαία...

Μόνο μια οργάνωση σαν την ΚΝΕ θα μπορούσε να οργανώσει τον αντιδικτατορικό αγώνα της ελληνικής νεολαίας. Κι αυτό γιατί μια Κομμουνιστική Οργάνωση απ' τις ίδιες τις αρχές και τους σκοπούς της έχει τη μεγαλύτερη επαναστατική συνέπεια στα αντιφασιστικά δημοκρατικά, αντιιμπεριαλιστικά ιδανικά. Από την ίδια την οργανωτική της λειτουργία, βασισμένη στην αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, θα μπορούσε να στέκονταν ικανή να δημιουργήσει τέτοιες παράνομες οργανώσεις και μηχανισμό αναγκαία και απαραίτητα για την οργάνωση και ανάπτυξη ενός πλατιού αντιδικτατορικού κινήματος της νεολαίας και ταυτόχρονα να σταθεί ικανή να προφυλάξει τις οργανώσεις της, το μηχανισμό της και το αντιδικτατορικό κίνημα απ' τα χτυπήματα του εχθρού. Καμιά από τις προηγούμενες νεολαϊστικες οργανώσεις δεν εκπλήρωνε αυτούς τους όρους".

"Η ΚΝΕ δε γνώρισε αυτή την τεράστια ανάπτυξη, ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα στελεχών, θέλω να τονίσω την τεράστια συμβολή των ομάδων που δημιουργούνταν με δική τους πρωτοβουλία με βάση τη γραμμή του ΚΚΕ. Πράγματι πολλοί νέοι ακούγοντας τη "Φωνή της Αλήθειας", που καλούσε κάθε ξεκομμένο κομμουνιστή οπαδό του ΚΚΕ, να φτιάξει οργάνωση του Κόμματος, και της ΚΝΕ στο χώρο του, είχαν συγκροτήσει χωρίς να 'χουν καμιά σύνδεση και καμιά πείρα πολυάριθμες και πολυμελείς οργανώσεις, με τις οποίες ερχόμασταν τη μια μετά την άλλη σε επαφή και μέναμε πραγματικά έκπληκτοι από τη σωστή δουλιά των ηρωικών νεολαίων μας. Ολόκληρες οργανώσεις φτιάχτηκαν έτσι απ' την αρχή τους.

Η ΚΝΕ πήρε συγκεκριμένη οργανωτική μορφή τον Οκτώβρη του 1969 με την Α Συνδιάσκεψή της, που συνήλθε παράνομα στην Αθήνα. Η Συνδιάσκεψη επεξεργάστηκε και διατύπωσε το Καταστατικό της ΚΝΕ, τη Διακήρυξη προς την ελληνική νεολαία και συγκροτήθηκε το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ. Το κεντρικό όργανο της ΚΝΕ, ο "Οδηγητής" εκδόθηκε αμέσως μετά την απόφαση για την ίδρυσή της, στις 22 Σεπτέμβρη 1968..."

Σ.