Το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ (ΚΚΕ), επεξεργάζεται αιτήματα για τους αγρότες με πρώτο απ' όλα τη θέση για την εθνικοποίηση της γης. Στο πρόγραμμά του, στο κεφάλαιο "Απαιτήσεις Πολιτικαί", διατυπώνει τη θέση για "την εθνικοποίησιν των τσιφλικιών και των μοναστηριακών κτημάτων και την παραχώρησίν των εις τας κοινότητας των καλλιεργητών". Βεβαίως, το πρόβλημα της γης, όπως και όλα τα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών θα απασχολήσουν το Κόμμα σ' όλα του τα Συνέδρια. Ο Γιάννης Κορδάτος, ο οποίος μελετούσε το ζήτημα, προτείνει στο 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ, (Απρίλης 1920 την αλλαγή της θέσης για "εθνικοποίηση" και την αντικατάστασή της με τη θέση για απαλλοτρίωση των τσιφλικιών χωρίς αποζημίωση. Θέση που θα γίνει τελικά αποδεκτή στο έκτακτο εκλογικό Συνέδριο του Κόμματος το Σεπτέμβρη του 1920. Στηδιακήρυξη "Προς τους Ελληνας αγρότας", τοποθετεί το ζήτημα της εργατοαγροτικής συμμαχίας σαν κεφαλαιώδες για το Κόμμα και το κίνημα. "Το Εργατικό σοσιαλιστικό (Κομμουνιστικό) κόμμα δεν αντιπροσωπεύει όπως θέλησαν να διαδώσουν μερικοί καλοθεληταί, μία μόνη τάξη, την εργατική τάξη των πόλεων. Εχει σκοπό γενικότερο. Την προστασία και επικράτηση κάθε εργαζόμενης τάξεως, κάθε εργαζόμενου ανθρώπου. Και αγωνίζεται να γκρεμίση τη σημερινή εκμετάλλευση των ολίγων αστών. Το αστικό κράτος.

Εργάται των εργοστασίων και εργάται των αγρών, μικροκαλλιεργηταί και μικροϋπάλληλοι, αποτελούν για μας τη μεγάλη τίμια εργαζόμενη οικογένεια, αυτή που πρέπει να αναλάβει και την κυβέρνηση της χώρας. Εργάται και αγρόται έχουν κοινούς εχθρούς. Το αστικόν κράτος, τους κεφαλαιοκράτας, εκμεταλλευτάς, τους διάμεσους παρασίτους. Το κράτος δηλαδή, και αι αστικαί κυβερνήσεις αντί να φροντίζουν για την προστασία των εργαζομένων τάξεων, κατήντησαν ο χειρότερός των τύραννος. Φόροι και μονοπώλια, αστυνομία και δικαστήρια, στρατός και επιτάξεις, είναι σήμερα στα χέρια του όπλα καταπιεστικά για τον αγρότη και τον εργάτη...".("Ριζοσπάστης" 27 Σεπτέμβρη 1920). Το εκλογικό πρόγραμμα για τους αγρότες ανάμεσα στ' άλλα αναφέρει. "Αμεση και οριστική κατοχή των αγρών από τους (δουλεύοντας) αγρότας εις αυτούς άνευ αποζημιώσεως και κατάσχεσις των έκτακτων κερδών των τσιφλικούχων και γαιοκτημόνων που απεκτήθησαν κατά τη διάρκειαν του πολέμου προς εφοδιασμόν των γεωργών και αγροτών με γεωργικές μηχανές και κατασκευήν εργοστασίων, υδραυλικών έργων κλπ. και κατάργησις όλων των παλαιών χρεών των χωρικών εις τους τοκογλύφους τα μοναστήρια και το κράτος". ("Εργατικός Αγών", 29 Σεπτέμβρη 1920). Στη διακήρυξη επίσης κάνει λόγο για παραγραφή των υποθηκών των αγροτών, για εγγειοβελτιωτικά έργα, για έργα αγροτικής συγκοινωνίας και κατασκευή αγροτικών δρόμων, για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους αρρώστους, (δωρεάν ιατρεία στις κοινότητες), για περίθαλψη των παιδιών και των γέρων με κρατική επιχορήγηση στους γονείς που έχουν παιδιά κάτω των 13 χρόνων και δεν μπορούν να τα θρέψουν, καταβολή συντάξεων στους αρρώστους και στους αγρότες που ξεπερνούν τα 50 χρόνια, ακόμη και για την ξεκούραση και διασκέδαση των αγροτών με Κινηματογράφους, Θέατρα κλπ.

Ετσι το Κόμμα της εργατικής τάξης, δημιουργεί τη βάση για τις αγροτικές διεκδικήσεις, για να πάρει το αγροτικό κίνημα συνειδητό χαρακτήρα μαζί με την εργατική τάξη ενάντια στο αστικό κράτος, στεργιώνοντας ταυτόχρονα την εργατοαγροτική συμμαχία. Η Μικρασιατική καταστροφή και η έλευση των προσφύγων στην Ελλάδα, οξύνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα της γης. Η δυνατότητα με βάση το επίπεδο ανάπτυξης της οικονομίας και του καπιταλισμού για αποκατάσταση των προσφύγων ήταν αδύνατη έξω από το μοίρασμα των τσιφλικιών και της μοναστηριακής γης. Ανάλογο πρόβλημα υπήρχε και με τους παλαιούς πολεμιστές (από τους βαλκανικούς πολέμους, τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τη μικρασιατική εκστρατεία), οι οποίοι είχαν αναπτύξει αξιόλογο κίνημα για την αποκατάστασή τους συνδεδεμένο με το πρόβλημα της γης. Το ΣΕΚΕ (Κ), συστηματοποιούσε τη δράση του στους αγρότες και το κίνημά τους, ρίχνοντας βάρος αφενός στην οργάνωσή τους σε αγροτικούς συλλόγους και περιφερειακές ενώσεις, αφετέρου με τη διαφώτιση και την οργάνωση των προσφύγων για τα συμφέροντά τους, συνδέοντας την πάλη τους γι' αυτά με το αγροτικό ζήτημα. Την περίοδο αυτή και ιδιαίτερα μετά το 1924, αναπτύσσονται με τη συμβολή του Κόμματος σημαντικοί αγροτικοί αγώνες.