Υπερασπίζεται μέχρι τελευταίας ρανίδας την "ελεύθερη ατομική επιλογή", αρκεί αυτή να μην κατευθύνεται προς το ΚΚΕ!

Διεκδικεί το φωτοστέφανο της αντικειμενικότητας, αφού πρώτα φέρει στα δικά της μέτρα την αντικειμενική πραγματικότητα.

Διαθέτει "ειδικούς" κομμουνιστολόγους δημοσιογράφους, που μπορούν να γράφουν καθετί που στρέφεται κατά του ΚΚΕ. Αυτό το τελευταίο αρκεί, ώστε να λογίζεται και ως κριτήριο της αλήθειας...

Είναι εξόχως κυβερνητική, αλλά ασκεί και την ...κριτική της, ώστε να "διαφοροποιείται" από την αντιλαϊκή πολιτική, την οποία, ωστόσο, προωθεί με νύχια και με δόντια...

Και, βέβαια, είναι ανοιχτή στη φιλοξενία και ιδιαίτερη προβολή όλων εκείνων των σεναρίων (κεντροαριστερών και άλλων), που θα λιμάρουν τις γωνίες του πολιτικού συστήματος, θα το κάνουν πιο εύπεπτο και πιο ικανό να απορροφά τους κραδασμούς της ταξικής πάλης.

Αυτή είναι η εφημερίδα "Ελευθεροτυπία". Αυτή την εικόνα θα δει ο κάθε καλόπιστος, αρκεί να σηκώσει από την εν λόγω εφημερίδα τη μάσκα της αδέσμευτης, που έχει φορέσει από γεννησιμιού της, για να κρύψει τη δέσμευσή της με τα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα που υπηρετεί.

* * *

1.Διαβάζοντας κανείς στην εν λόγω εφημερίδα ρεπορτάζ, σχόλια ή άρθρα, βλέπει να συκοφαντούνται ή να υποβαθμίζονται στις σελίδες της οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων (αλλά και να γίνεται προσπάθεια ειρωνικής παρουσίασής τους). Είναι χαρακτηριστικός ο χώρος που διατέθηκε και το περιεχόμενο του σχετικού ρεπορτάζ (16/12/1998) της πανελλαδικής απεργίας και της συγκέντρωσης στην πλατεία της Εθνικής Αντίστασης (Δημαρχείου). Απ' τη μια, η εφημερίδα διέθεσε ελάχιστες γραμμές. Από την άλλη, οι συντάκτες της Α. Χριστοδουλίδου και Χρ. Μέγας έγραψαν: "Η κίνηση τακτικής πέτυχε για την ΕΣΑΚ και έτσι αποφεύχθηκαν συγκρίσεις του είδους: "Στην πλατεία Κοτζιά ήταν οι μεσήλικες και οι συνταξιούχοι, στα Προπύλαια οι νέοι και το μέλλον". Να σημειωθεί ότι στην πλατεία Δημαρχείου μόνον προς στιγμήν κατέφτασαν 10 - 15 μαθητές από Λύκεια"!!

Το γεγονός ότι στην πλατεία συγκεντρώθηκαν πάνω από 7.000 άνθρωποι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής. Το γεγονός ότι συντεταγμένα τα μπλοκ των μαθητών ακολούθησαν την πορεία της είναι αδιάφορα για τους εν λόγω συντάκτες. Αυτοί άλλα ήθελαν να γράψουν. Και τα έγραψαν...

2.Από την άλλη, θα συναντήσει κανείς συχνά - πυκνά στην "Ελευθεροτυπία" τους εξής χαρακτηρισμούς για το ΚΚΕ: "Ιεροφάντες της ορθοδοξίας", "δοκησίσοφοι κομματικοί παράγοντες", "τα δικαστήρια προθέσεων, που στήνει διαρκώς το ΚΚΕ", "σ' όλες τις περιπτώσεις η επιδίωξη είναι να τρομοκρατηθεί ο αντίπαλος", "όσοι διαφωνούν συκοφαντούνται, λοιδορούνται και χλευάζονται". Τέτοια και άλλα παρόμοια, όπως την προσφιλή στον Γ. Βότση λέξη "ΚΝΑΤ", βρίσκεις στις σελίδες της "Ελευθεροτυπίας", που δείχνουν έτσι όλη την εμπάθεια της εφημερίδας προς το ΚΚΕ.

3.Υπήρξαν τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, και κυρίως κατά τη διάρκεια της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία, οπότε η "Ελευθεροτυπία" εξαπέλυσε τόσον αντικομμουνισμό, όσον δεν είχε εξαπολύσει για ένα μεγάλο προηγούμενο διάστημα. Πήγε και τότε να ...υπερασπιστεί τα "παιδιά", που δάρθηκαν από τα ΚΝΑΤ (!) και παραδόθηκαν (από τα ...ΚΝΑΤ) στην Αστυνομία!Ποια ήταν η πραγματικότητα εκείνων των ημερών, ο πολύς κόσμος το γνωρίζει, παρά τους παραμορφωτικούς φακούς που η "Ελευθεροτυπία" χρησιμοποίησε για να παρουσιάσει το άσπρο - μαύρο.

Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Δε χρειάζεται ιδεολογική και πολιτική ταύτιση με τους κομμουνιστές, για να μπορέσει να δει κανείς, αν οι κομμουνιστές έπρεπε να υπερασπίσουν την πορεία και εαυτούς από τους επιτιθέμενους προβοκάτορες (και όχι αθώους αναρχικούς) κουκουλοφόρους.

Ωστόσο, ο Τ. Παππάς, από τους ειδικά ασχολούμενους και "εντρυφώντες" στα του ΚΚΕ, γράφει: "Ετσι, όταν στον Τύπο εμφανίζονται κείμενα, το περιεχόμενο των οποίων δε συνάδει με τα ιδεολογικά στερεότυπα του κόμματος, οι "δράστες" συκοφαντούνται, λοιδορούνται και χλευάζονται"...

Ωστε το ΚΚΕ αντέδρασε στα γραφόμενα της "Ελευθεροτυπίας", επειδή αυτά "δε συνάδουν με τα ιδεολογικά στερεότυπα του κόμματος"; Και όχι επειδή η συνειδητή παραχάραξη των γεγονότων έβγαζε μάτι;

Ακριβώς, όμως, επειδή τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα παρουσίασε η "Ελευθεροτυπία", γι' αυτό και φρόντισε η ίδια η εφημερίδα να "θάψει" την ανακοίνωση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου, με την οποία η Πρυτανεία συνέχαιρε τις ομάδες περιφρούρησης που προφύλαξαν το ίδρυμα. Και όπως είναι γνωστό, η Πρυτανεία του ΕΜΠ δε "συνάδει με τα ιδεολογικά στερεότυπα του κόμματος"... Απλώς, είχε την εντιμότητα να πει τα σύκα - σύκα...

4.Στην "Ελευθεροτυπία" της 13/12/1998 (Κυριακάτικη), υπήρχε ένα ακόμη αντικομμουνιστικό ρεπορτάζ. Με πρόσχημα την παρουσίαση κειμένων μαθητικών οργανώσεων (προφανώς ..."αντιεξουσιαστικού" τύπου), ο Α. Φακατσέλης βρήκε την ευκαιρία να προβάλλει το "Knite", ένα φυλλάδιο άγνωστης προέλευσης (ανυπόγραφο), αγνώστων οικονομικών πηγών (κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα, πολύχρωμο και σε τιράζ πολλών χιλιάδων) και αγνώστων διανομέων του, που ειρωνεύεται δηλητηριωδώς την ΚΝΕ.

Στο σχετικό ρεπορτάζ, γίνεται φιλότιμη προσπάθεια να εμφανιστούν διάφορα ανάλογα φυλλάδια και τρικ, ως αντιπροσωπευτικά του πνεύματος που κυριαρχεί στους μαθητές, ως τη διέξοδο που βρίσκει η μαθητική εξέγερση! Κάτι σαν τον παρισινό Μάη του '68, όπως γράφει ο συντάκτης...

5.Ο Φ. Παπούλιας της "Ελευθεροτυπίας" ανακάλυψε μυστικές συσκέψεις στον Περισσό, ίντριγκες, στις οποίες αδίστακτα αναφέρθηκε, επικαλούμενος πληροφορίες!! Τι απ' αυτά που έγραψε έχει και την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα, είναι κάτι που προφανώς αφήνει αδιάφορο τον ίδιο, αλλά και τους υψηλούς προϊσταμένους του... Ούτε, βέβαια, φρόντισε κανείς από τους υπεύθυνους της εφημερίδας να ελέγξει την ακρίβεια του ρεπορτάζ. Ισως επειδή δε θεωρείται απαραίτητος αυτός ο έλεγχος! Δε θεωρείται σκόπιμο ν' αποδειχθεί το αληθές. Τι να τις κάνουν τις αποδείξεις; Δεν τους χρειάζονται! Γιατί, όπως λέει και ο ποιητής, "το ουσιώδες ήταν να σκάσουμε"... (Δε σκάσαμε, φυσικά).

6.Τις μέρες που βρισκόταν στην Αθήνα ο Γκενάντι Ζουγκάνοφ, η "Ελευθεροτυπία" έγραψε για κάποιες "υπηρεσίες του Περισσού, που δεν πήγαν τον Ζουγκάνοφ στο ΣΥΝ"!

Το γεγονός ότι ήταν στην απόλυτη δικαιοδοσία του Ζουγκάνοφ να καθορίσει ο ίδιος το πρόγραμμά του στην Ελλάδα και συνεπώς και το με ποιους θα συναντηθεί και με ποιους όχι, ούτε που πέρασε (;) από το μυαλό του Γρ. Ρουμπάνη, ο οποίος έγραψε το σχετικό.

7.Το ΚΚΕ επιδιώκει την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση και την κριτική στην πολιτική του, έστω κι αν - μοιραία ορισμένες φορές - περιέχει και ακρότητες. Οφείλει, όμως, να καταγγείλει την εκ συστήματος πολεμική, την προσπάθεια να δίνεται παραμορφωμένη η εικόνα του από τις σελίδες διαφόρων εντύπων.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η παρουσίαση που είχε από τις σελίδες της "Ελευθεροτυπίας" - και όχι μόνο αυτής - η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την ΕΕ. Από 18 δακτυλογραφημένες σελίδες αποτελούνταν το σχετικό κείμενο, αλλά στις σελίδες της εφημερίδας δεν περίσσευε χώρος περισσότερος από λίγες λέξεις.(Εννοείται ότι δεν εκλιπαρούμε για περισσότερο χώρο, αλλά ας μην παριστάνουν τους αντικειμενικούς)...

Αν θέλουν αντιπαράθεση τίμια και καθαρή, ας κρίνουν αυτό και τα άλλα κομματικά ντοκουμέντα με πολιτικούς όρους, ας ανοίξουν συζήτηση, ας αναπτύξουν τα επιχειρήματά τους - αν έχουν - και όχι να κοτσάρουν στις σελίδες της μερικούς τετριμμένους όρους (σεχταρισμός, απομόνωση, παλαιολιθικό ΚΚΕ) και να θεωρούν ότι έτσι θα ξεμπερδέψουν απέναντι στους αναγνώστες.

* * *

Αλλά ο στόχος της "Ελευθεροτυπίας", να προσεταιριστεί τη νεολαία και να την οδηγήσει στα δικά της κανάλια, δε θα πραγματοποιηθεί. Το ίδιο δε θα φέρει αποτέλεσμα υπέρ της και η λυσσώδης αντίδρασή της μπροστά στην ανάπτυξη της ΚΝΕ. Τα όπλα της δοκιμάστηκαν πολλές φορές στο παρελθόν και από ικανότερούς της. Και απέτυχαν.

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ

Η "Ελευθεροτυπία" κρύβεται πίσω από μια δήθεν ουδετερότητα, έναν "πλουραλισμό", μια δήθεν αδέσμευτη πρακτική. Παριστάνει την εφημερίδα που δε χαρίζεται κανενός! Και θολώνει τα νερά, δημιουργώντας ένα κλίμα, μέσα στο οποίο ο χ ή ψ ανυποψίαστος αναγνώστης μπορεί να νιώθει ικανοποιημένος γιατί κάποιος "τα λέει", έστω κι αν αυτές οι ντουφεκιές της βαράνε στον αέρα...