Φυσικά οι συζητήσεις, οι αναζητήσεις και η πολεμική γύρω απο τέτοιες ή άλλες απόψεις δεν είναι καινούργιες. Εμφανίζονται και εξελίσσονται απο τότε που ο καπιταλισμός πέρασε απο το προμονοπωλιακό του στάδιο στο μονοπωλιακό, απο τέτε που έφτασε η εποχή του ιμπεριαλισμού, τελευταίου και ανώτερου στάδιου του καπιταλιστικού συστήματος, πριν αντικατασταθεί απο το σοσιαλισμό. Απο τις αρχές του αιώνα οι κομμουνιστές είχαν να αντιμετωπίσουν διάφορες απόψεις και ιδέες εχθρικές προς το εργατικό κίνημα, αποψεις και ιδέες που, όσο κι αν κάποιοι απο τους υπέρμαχους αυτών εμφανίζονταν με το φωτοστέφανο του μαρξιστή, του υπερασπιστή της υπόθεσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην πραγματικότητα ήταν οι καλύτεροι υπερασπιστές του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας και μάλιστα με τη μάσκα του "σοσιαλιστή", του "αριστερού", του "κομμουνιστή.

Η υπόθεση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, οι διάφορες πλευρές της-πολιτικές και οικονομικές- είχαν γίνει αντικείμενο ιδεολογικήε διαπάλης των κομμουνιστών στις αρχές του αιώνα και πιο συγκεκριμένα του Β.Ι.Λένιν. Τηρουμένων των αναλογιών φυσικά και των συνθηκών έχει αξία να παρακολουθήσουμε στο συγκεκριμένο ζήτημα τη σκέψη και τις απόψεις του Λένιν. Αντί για συρραφή αποσπασμάτων, αναδημοσιεύουμε όλο το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σοτσιαλντεμοκράτ", αρ. φύλλου 44, στις 23 Αυγούστου του 1915, και τιτλοφορείται "ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΩΝ ΕΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ", (Απαντα, 5η έκδοση, "ΣΕ", τόμος 26, σελίδες 359-363).