ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ,Αθήνα. Κάτι γελαστά κορίτσια με σταμάτησαν μια μέρα γύρω στις 12 το μεσημέρι, για να τις πάρω με το αυτοκίνητο πιο κάτω. Ανοιξα την πόρτα κι ορμήσανε μέσα σαν μελίσσι, μ' ευχαρίστησαν και συνέχισαν την κουβέντα που είχανε προτού εμφανιστώ. Ελεγαν λοιπόν, για τα βιβλία που δε φτάσανε ακόμα στο σχολείο τους, για τους καθηγητές που λείπουνε, για κάτι άλλους καθηγητές εξυπνάκηδες κι άλλα τέτοια. Στην ερώτησή μου γιατί τέτοια ώρα δεν κάνουν μάθημα, μου απάντησαν γελώντας: "Α, κάθε μέρα τρεις με τέσσερις ώρες όλο κι όλο κάνουμε μάθημα".

Προσπάθησα να συνδυάσω τα λεγόμενά τους με τα λόγια του υπουργού Παιδείας Γ. Αρσένη "περί εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης", λόγια που κοντέψανε να με πείσουνε για το μεγαλόπνοό του έργο, αν δεν είχα την τύχη να πέσω πάνω στα κορίτσια.

Θύμωσα λοιπόν μ' αυτόν τον υπουργό, τον καλοσπουδαγμένο σε ακριβά πανεπιστήμια, ο οποίος: Δημιούργησε ένα νόμο "περί Παιδείας" τερατούργημα, ανεφάρμοστο, αγνοώντας τη ζοφερή πραγματικότητα της εκπαίδευσης. Χρησιμοποίησε για τη σύνταξη του νόμου αυτού βολεμένους τεχνοκράτες, αποκομμένους από το λαό. Επιμένει στο έκτρωμα του, αγνοώντας την παλλαϊκή αντίθεση, τα συλλαλητήρια, τις καταλήψεις, τις διαμαρτυρίες, τις απεργίες. Δεν αντιλαμβάνεται ότι με τη στάση του αυτή θυσιάζει τη σημερινή και την αυριανή νέα γενιά. Τέλος, δεν έχει στοιχειώδη ευθιξία ή αξιοπρέπεια - αυτό που λέει ο λαός πολύ απλά "τσίπα" - να παραιτηθεί.

Αλλα το θέμα δεν είναι μόνο ο εν λόγω υπουργός. Είναι η κυβέρνηση και η πολιτική της. Αυτή πρέπει ν' αλλάξει.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ,Καρίτσα - Καρδίτσας. Διάβασα στο φύλλο της Κυριακής (10 - 1 - 99), τις σκέψεις του αντιστασιακού Π. Θεοδωρόπουλου σχετικές για το τυπογραφείο της Αντίστασης, που λειτούργησε στα χρόνια της κατοχής στο χωριό Καρίτσα - Δολόπων Ν. Ευρυτανίας στ' Αγραφα τότε και σήμερα Καρίτσα - Νευρόπολης Αγράφων Ν. Καρδίτσας. Συμφωνώ απόλυτα με τις προτάσεις του για τη διάσωση και ανάδειξη του "βλάχικου σπιτιού", που εγκαταστάθηκε και λειτούργησε το Τυπογραφείο της "Κόκκινης Σημαίας" στην αρχή και στη συνέχεια Εθνικού Τυπογραφείου της Αντίστασης.

Θα παρατηρήσω όμως τη λανθασμένη άποψη του Παναγ. Θεοδωρόπουλου, ότι το τυπογραφείο λειτούργησε στο "ταπεινό σπιτάκι" στο χωριό Καρίτσα - Κισάβου. Το σωστό είναι Καρίτσα - Δολόπων, όπως πιο πάνω αναφέρω.

ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,Πεύκη Αττικής. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, των συνταξιούχων και τώρα τελευταία των μαθητών, των γονέων και των καθηγητών τους, δείχνουν πόση μεγάλη δυσαρέσκεια επικρατεί στο λαό, που δε θα συνεχίσει να ανέχεται τα ψέματα της "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης. Εχουν οι εργαζόμενοι, πλέον πειστεί ότι για να γλιτώσουν από αυτή την κοροϊδία και το ψέμα, πρέπει να παλέψουν.

Αναρωτώνται οι άνεργοι, πού είναι οι χιλιάδες θέσεις που εξήγγειλαν γι' αυτούς; Στην πρώτη θέση εξακολουθεί να υπάρχει το ρουσφέτι και οι κλαδικές. Ομηροι, και αυτοί που πιστέψανε στα πλάνα λόγια τους και τους ψήφισαν. Σήμερα άνεργοι και αυτοί, υποκλίνονται μπροστά τους μήπως και τους δώσουν κάποια δουλία. Μάταιο όμως. Ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην κάθαρση, είναι ο δρόμος του αγώνα και αυτό ο λαός το έχει καταλάβει.