Με στόχο την εξαπάτηση και την υφαρπαγή της ψήφου των εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του αρμόδιου υπουργείου Οικονομικών, μεθοδεύει την έναρξη "κοινωνικού διαλόγου", πιθανότατα μέσα στο Μάρτη, με θέμα τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος από το 2000. Χαρακτηριστικό των κυβερνητικών προθέσεων είναι ότι, πριν ακόμα ξεκινήσει ο υποτιθέμενος αυτός διάλογος, έχουν αρχίσει να διαφημίζουν συγκεκριμένες φορολογικές ελαφρύνσεις που δήθεν θα γίνουν μετά το "διάλογο".

Αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών εκτιμούν ότι έχουμε ουσιαστικά εισέλθει σε μια μακροχρόνια προεκλογική περίοδο και από την άποψη αυτή κρίνουν ότι ο "διάλογος" δε θα σταθεί σε ζητήματα ουσίας, αλλά θα έχει περισσότερο το χαρακτήρα προεκλογικών πυροτεχνημάτων... Οι ίδιοι πάντως είναι πολύ επιφυλακτικοί, αν η κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει σε ουσιαστικές φορολογικές ελαφρύνσεις προς τα λαϊκά στρώματα που έχουν θιγεί από τη μακροχρόνια πολιτική λιτότητας, αλλά στη δεδομένη στιγμή αντιμετωπίζονται και πάλι ως δεξαμενή ψηφοφόρων... Οι επιφυλάξεις τους εντοπίζονται στο πολύ πραγματικό στοιχείο ότι τόσο το νέο "πρόγραμμα σύγκλισης", αλλά και το "σύμφωνο σταθερότητας", που έχει αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση, είναι πολύ απαιτητικά ως προς το δημοσιονομικό - φορολογικό τους σκέλος, ώστε να επιτρέψουν παροχές προεκλογικού χαρακτήρα... Οπως εξηγούσε αρμόδιος παράγοντας, "όταν μιλάμε για φορολογικές ελαφρύνσεις δεν εννοούμε μειώσεις φόρου, αλλά μείωση του ρυθμού αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια...". Αντίθετα υφυπουργός του οικονομικού επιτελείου υποστηρίζει ότι "αυξήσεις στους μισθούς δεν μπορούμε βέβαια να δώσουμε λόγω των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει. Φορολογικές ελαφρύνσεις όμως μπορούμε να κάνουμε και να τις αισθανθούν εκείνοι που έχουν πιεστεί από την οικονομική μας πολιτική...".

Είναι εμφανές ότι το τοπίο ακόμα είναι θολό, στο οικονομικό επιτελείο εκτελούνται ασκήσεις επί χάρτου για το περιεχόμενο των "φορολογικών ελαφρύνσεων" και το μόνο σίγουρο είναι ότι τόσο ο "διάλογος" όσο και οι αλλαγές, που τελικά θα προωθηθούν, θα έχουν ως τελική επιδίωξη ένα νέο εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων στο κυβερνητικό άρμα.

Οι κυβερνητικές φορολογικές στοχεύσεις στρέφονται κυρίως στο χώρο των μισθωτών και των συνταξιούχων και προς τα πολυπληθή μικρομεσαία στρώματα.

Για μεν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους "υπόσχονται" αύξηση του αφορολόγητου ποσού στα 2 εκατ. δραχμές, μερική τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμακίων από το 2000, αλλά και κατάργηση παράλληλα της έκπτωσης φόρου μέσω των αποδείξεων για δαπάνες μέχρι ένα εκατομμύριο δραχμές. Σχολιάζοντας τις θέσεις αυτές, υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών επισημαίνουν ότι ναι μεν μπορεί να ακούγονται βαρύγδουπες, στην πραγματικότητα όμως το πραγματικό όφελος για κάποιο εργαζόμενο με εισόδημα 3-3,5 εκατ. δραχμές δε θα είναι παρά 25.000-30.000. Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή. Οσον αφορά την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, οι ίδιοι παράγοντες υποστηρίζουν ότι με ετήσιο πληθωρισμό 2% ή και λιγότερο από το 2000, μικρή σημασία θα έχει πλέον η τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμακίων. Το ουσιαστικό θα ήταν, συνεχίζουν, αν υπάρχει κυβερνητική πρόθεση να καλυφθούν οι εισοδηματικές απώλειες της περιόδου 1993-1996 και του 1998, λόγω της μη τιμαριθμοποίησης των κλιμακίων. Κάτι που αποκλείουν προκαταβολικά. Δεν αποκλείουν τέλος στον "κοινωνικό διάλογο" να τεθεί από την κυβέρνηση εκ νέου θέμα φορολογικών δαπανών που εκπίπτουν από το εισόδημα (η αποψίλωσή τους είχε ξεκινήσει το 1996 με υπουργό Οικονομικών τον Αλ. Παπαδόπουλο).

Στο χώρο των μικρομεσαίων βέβαια το επίμαχο θέμα είναι τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησής τους, όπου υπάρχει μια πανσπερμία κυβερνητικών δηλώσεων. Εχουν ακουστεί δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων περί κατάργησής τους το 2000, αλλά και δηλώσεις για αντικατάστασή τους... Η διαφορά μεταξύ κατάργησης και αντικατάστασής τους είναι εμφανής.

Υπηρεσιακοί παράγοντες στο υπουργείο Οικονομικών θεωρούν ότι δεν τίθεται θέμα κατάργησης των αντικειμενικών κριτηρίων, γιατί σε μία τέτοια περίπτωση θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα καθίζησης εσόδων... Τα ίδια στελέχη εκτιμούν ότι το πιθανότερο είναι η αντικατάσταση του σημερινού φορολογικού συστήματος με άλλο περισσότερο μετριοπαθές...

Στο θέμα τέλος του τρόπου οργάνωσης του "κοινωνικού διαλόγου" υπάρχουν δύο σενάρια. Σύμφωνα με το πρώτο ξεκινά "διάλογος" με βάση κοινή εισήγηση του υπουργείου Οικονομικών και του ΚΕΠΕ, ενώ το δεύτερο σενάριο προβλέπει έναν κύκλο συζητήσεων μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και των "παραγωγικών τάξεων" και μία ξεχωριστή εισήγηση του ΚΕΠΕ το οποίο θα συμμετάσχει στο "διάλογο" αυτόνομα.

Θ. Κ.