ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΞΗΣ

Η διάλεξη αυτή δεν επιδιώκει να δώσει συνταγές για το πώς θα λειτουργούμε καλύτερα, για το πώς οι ΚΟ θα αναπτύξουν πλατιές και στενές σχέσεις με την εργατική τάξη και τη νεολαία, γενικότερα με τα λαϊκά στρώματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης. Δεν επιδιώκει να δώσει απευθείας απαντήσεις στο πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στρατολογίας νέων μελών και της δραστηριοποίησης ενός μεγάλου αριθμού μελών, που δε βρίσκεται καθημερινά στη δράση ή δεν εκπληρώνει τις στοιχειώδεις καταστατικές του υποχρεώσεις.

Στοχεύει να προβληθούν οι θεωρητικές θέσεις μας για το ρόλο και τη λειτουργία του Κόμματος, τη δράση του για να κατακτήσει πλατύτερη πολιτική επιρροή στην εργατική τάξη και γενικότερα στα λαϊκά στρώματα, ώστε να μπούνε οι βάσεις της συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης. Εκτίθενται οι γενικότερες θέσεις μας σε ζητήματα όπου οξύνεται από τον αντίπαλο η ιδεολογική πάλη, με στόχο την εξασθένηση των αρχών και κανόνων λειτουργίας του Κόμματος, δηλαδή την αλλοίωση του χαρακτήρα άρα και της αποστολής του.

Η ιδεολογική επίθεση που δέχεται το Κόμμα Νέου Τύπου, ιδιαίτερα μετά το 1989, ασκεί επίδραση στις γραμμές μας και γενικότερα. Αν σωστά την αντιμετωπίσουμε, τότε είναι δυνατό μέσα από αυτήν τη διαπάλη να βγει το Κόμμα μας πιο ατσαλωμένο και δυναμωμένο.

Η διάλεξη επιμερίζεται σε επιμέρους θέματα, ώστε να διευκολυνθεί η κωδικοποίηση των κυριότερων αντιλήψεων και θέσεων. Εκτιμάμε ότι βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση και συζήτηση, αν και έχει το μειονέκτημα μιας ορισμένης σχηματοποίησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις καταφεύγει υποχρεωτικά στην επανάληψη σταθερών ιδεών, που χρησιμοποιούνται σαν ιδέες - απαντήσεις σε περισσότερα από ένα θέματα.

Η διάλεξη περιλαμβάνει ορισμένες γενικές αρχές και θέσεις που αφορούν το χαρακτήρα του Κόμματος, το Καταστατικό και τη λειτουργία του, τη δράση και τους σκοπούς του. Συγκεντρώνεται η προσοχή σε βασικά προβλήματα που αφορούν το Κόμμα, τα οποία εντοπίστηκαν και θίχτηκαν κατά το 15ο Συνέδριο. Πιο ειδικά:

1) Στο καθήκον που αναφέρεται στην Πολιτική Απόφαση"να ενισχυθούν και να επανακτηθούν πλήρως από τα μέλη και στελέχη, συνολικά τις ΚΟΒ και τα καθοδηγητικά όργανα, τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά που διαμορφώθηκαν στη σχεδόν 80χρονη ηρωική πορεία του Κόμματός μας. Είναι θεμέλιο και προϋπόθεση για να γίνει το Κόμμα δυνατό και ισχυρό, ικανό να αντέχει στις θύελλες, ικανό να ανταποκρίνεται στην ιστορική του αποστολή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες".

2) Στην αποφασιστική σημασία που έχει η γνώση της θεωρίας μας, η κατάκτηση της μαρξιστικής - λενινιστικής μεθόδου ανάλυσης των φαινομένων και των εξελίξεων, η αφομοίωση της διδασκαλίας για το Κόμμα. Η θέση ότι δεν υπάρχει επαναστατική πράξη δίχως επαναστατική θεωρία πρέπει να αποτελεί βασικό οδηγό στην καθημερινή μας δράση. Συνειδητοποίηση της σημασίας της πολιτικής μόρφωσης στην ανάπτυξη της πολιτικής ωριμότητας και ικανότητας.

3) Στην ανάγκη της πάλης κατά του πρακτικισμού, χειροτεχνισμού, εμπειρισμού, του οικονομισμού, που αποτελεί μια από τις πιο επικίνδυνες εκδηλώσεις απόσπασης της θεωρίας από την πράξη, υποτίμησης της μεγάλης σημασίας που έχει η γνώση και αφομοίωση της θεωρίας, η επιστημονική επεξεργασία και στήριξη των εκτιμήσεων και θέσεών μας. Ο πρακτικισμός, ο εμπειρισμός δυσκολεύει την ανάπτυξη του καθοδηγητικού ρόλου του Κόμματος, συνεπάγεται μονομερείς, επιφανειακές, ακόμα μη αντικειμενικές και λαθεμένες εκτιμήσεις, καθώς αποσπά την προσοχή του Κόμματος από το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων και αντιθέσεων που πρέπει να έχει υπόψη σε μια συγκεκριμένη φάση ή κατάσταση.

• Η βασική ιδέα που διαπερνά τα ζητήματα της διάλεξης είναι η μαρξιστική λενινιστική θέση ότι για να εκπληρώσει η εργατική τάξη την αποστολή της, πέρα από την παρουσία των αντικειμενικών προϋποθέσεων, έχει ανάγκη να συνειδητοποιήσει το ιστορικό της αυτό καθήκον και να δρα σαν οργανωμένη τάξη. Επόμενα ο ιστορικός προορισμός του Κόμματος είναι να δώσει στην εργατική τάξη όσο γίνεται πιο καθαρή συνείδηση για το δρόμο και τις προϋποθέσεις που θα πραγματοποιήσει αυτήν την αποστολή της.

Κατά συνέπεια,έχουμε υποχρέωση να κατακτάμε, να αναπτύσσουμε σε όλο και πιο ανώτερο βαθμό την ικανότητα, την ωριμότητα, την τέχνη να συνδέουμε την τακτική με τη στρατηγική, να υπηρετεί η τακτική το στρατηγικό μας σκοπό. Αυτή η φράση, που τόσες φορές επανειλημμένα θίγεται στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, περικλείει ένα σύνολο σοβαρών καθηκόντων και υποχρεώσεων, που μόνιμα πρέπει να μας απασχολούν μέσα από την καθημερινή πείρα που συγκεντρώνουμε στη δουλιά μας.

Το καθήκον της ανόδου της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης δεν είναι βεβαίως ένα καθήκον που μπορεί να εκπληρωθεί έξω από το μαζικό αγώνα. Το Κόμμα δεν είναι μια οργάνωση ανθρώπων που ασκούν μονομερώς διαφώτιση και προπαγάνδα για να διαπαιδαγωγήσουν και να διδάξουν, αλλά η πρωτοποριακή οργάνωση που συνενώνει αρμονικά τη θεωρία με την καθημερινή πράξη. Η ενότητα πολιτικο-ιδεολογικής και πρακτικής μαζικής δράσης δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, απαιτεί ωριμότητα και ικανότητα, συνέπεια, σταθερότητα, αποφασιστικότητα.

Ο καθορισμός του ταξικού χαρακτήρα του Κόμματος δε σημαίνει ότι το Κόμμα δεν ενδιαφέρεται να πιάσει ρίζες γενικότερα μέσα στα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία, στα κινήματα. Το αντίθετο όπως είναι γνωστό ισχύει, το ΚΚ δίνει αποφασιστική σημασία στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα καταπιεζόμενα και εκμεταλλευόμενα κοινωνικά στρώματα. Εχει στόχο να οργανώνονται στις γραμμές του, εκτός από εργάτες και εργάτριες, τα πιο πρωτοποριακά και συνειδητά στοιχεία από τα άλλα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Τα μέλη του Κόμματος που προέρχονται από τα άλλα στρώματα της κοινωνίας διαμορφώνουν ταξική κομματική συνείδηση. Οπως και τα μέλη του Κόμματος που ανήκουν στην εργατική τάξη έχουν ενιαία αντίληψη, την κομματική, για τα ιδιαίτερα συμφέροντα των άλλων στρωμάτων και τη μεγάλη σημασία της κοινωνικής συμμαχίας.

• Μια δεύτερη βασική κατευθυντήρια ιδέα είναι ότι η δράση του Κόμματος αποτελεί σοβαρό παράγοντα στην ανάπτυξη της συνείδησης, της ικανότητας και της δράσης της εργατικής τάξης να προωθεί τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά κοινωνικά στρώματα.

Και τα δύο αυτά στοιχεία, δηλαδή α) το επίπεδο συνείδησης της εργατικής τάξης και β) το Κόμμα δρουν ως αλληλοτροφοδοτούμενοι υποκειμενικοί παράγοντες. Συνιστούν βασικές προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του ΑΑΔ Μετώπου, την οργάνωση δηλαδή της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής γραμμής πάλης που όπως καθόρισε το 15ο Συνέδριο "είναι ο δρόμος που βοηθά να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων στη χώρα μας, να γίνει η προσέγγιση και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να πραγματοποιηθεί το πέρασμα στο σοσιαλισμό".

Βεβαίως τα αποτελέσματα, οι ρυθμοί ανάπτυξης του κινήματος, η συνολική προχωρητική του πορεία δεν καθορίζονται αποκλειστικά από τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του Κόμματος. Εξαρτώνται, επηρεάζονται από τους γενικότερους αντικειμενικούς, εσωτερικούς, αλλά και τους διεθνείς παράγοντες. Οπως υπογραμμίστηκε στο κλείσιμο των εργασιών του Συνεδρίου, "αν δεν ξέρουμε τι είναι υποκειμενικό και τι είναι αντικειμενικό, τότε δε θα βλέπουμε τις πραγματικές ευθύνες του Κόμματος, τι εξαρτάται από το Κόμμα και θα φορτώνουμε αντικειμενικές δυσκολίες στο Κόμμα. Η, το αντίθετο, θα εξηγούμε λάθη, ανεπάρκειες του Κόμματος, αποδίδοντάς τα όλα στις αντικειμενικές δυσκολίες".