Τι νομίζετε ότι θυμήθηκα τώρα, αυτό που επαληθεύει το κοινώς λεγόμενο "εξ όνυχος τον λέοντα". Τις διατάξεις δηλαδή της "Λευκής Βίβλου" για την Παιδεία, που περιορίζουν τη μόρφωση μέχρι τον μηδενισμό της για τα λαϊκά στρώματα (φτωχολογιά), ώστε οι νέοι ν' αποτελέσουν ένα απέραντο σκλαβοπάζαρο. Αυτό ήταν και το διαχρονικό όνειρο της άρχουσας τάξης, της κεφαλαιοκρατίας, για να υπάρχει μια μάζα εργαζομένων μόνον ειδικευμένων, χωρίς βούληση για ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις και διεκδικήσεις, πειθαρχημένη στις εντολές της εργοδοσίας. Σε ό,τι δηλαδή αποβλέπουν οι καταραμένοι τελευταίοι νόμοι, για την κατάργηση των οποίων αγωνίζονται οι μαθητές με τους γονείς και τους δασκάλους τους.

Πρέπει να ήταν το "σωτήριον έτος" 1933, όταν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν τη μεγάλη, για την εποχή εκείνη, απεργία τους με ένα από τα βασικά αιτήματα, τη βελτίωση του άθλιου συσσιτίου που παρείχε η Φοιτητική Λέσχη. Ημουν κι εγώ τότε τριτοετής φοιτητής της Νομικής Σχολής και σαν συντάκτης της "Εφημερίδας των Βαλκανίων", εκάλυπτα το ρεπορτάζ. Είχαμε λοιπόν οχυρωθεί στη Λέσχη μας και βούιζε κι αντιλαλούσε η οδός Εθνικής Αμύνης, από τα συνθήματά μας και την επίμονη απαίτηση να έλθει ο τότε πρύτανης, για να διαπιστώσει με αυτοψία την άθλια κατάσταση. Και πράγματι, ήλθε. Ηταν ο πολύ γνωστός, από τη ραγιάδικη υποδοχή, που έκανε αργότερα στους εισβολείς Γερμανούς έξω από την πόλη, καλωσορίζοντάς τους με προσφώνηση. Το όνομά του, Βιζουκίδης, με σπουδές στη Γερμανία, λάτρης της"θεωρίας" περί Αρίας φυλής του Χίτλερ, σωστός "Φον" και φανατικός εχθρός των φοιτητικών διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων. Ο εν λόγω ναζιστολάτρης, στήθηκε στην είσοδο της Λέσχης, κυκλωμένος από τους φοιτητές και ζήτησε να παρουσιαστεί μπροστά του, η απεργιακή επιτροπή. Τότε τον λόγο πήρε ο Νίκος Παπαπερικλής.Ηρεμα, με το γνωστό ήπιο και γλυκό ύφος του, ο αξέχαστος σε όλα τα επόμενα χρόνια ακάματος αγωνιστής και χρονογράφος του "Ριζοσπάστη" με το ψευδώνυμο "Φιλικός", ανέπτυξε τους λόγους της απεργίας και καταλήγοντας είπε: "Κύριε Πρύτανη πεινάμε!". Τι ήταν να πει αυτή τη λέξη. Ανατρίχιασε ο φον "Βυζούκεμπεργκ" (όπως τον φωνάζαμε) και σε έξαλλη κατάσταση φώναξε: "κύριε Παπαπερικλέους, πρέπει να γνωρίζετε ότι τα Πανεπιστήμια δεν είναι διά τους πτωχούς, οι πτωχοί να σπουδάσουν άλλες ειδικεύσεις με λαμπρό μέλλον... ". Και έφυγε για να επακολουθήσουν αποβολές και εξορίες που περιέλαβαν εκτός από τον Παπαπερικλή και τους Ζωγράφο, Ακριτίδη, Χαραλάμπους, Γώγο, Τουφεξή κ. ά. κατοπινά στελέχη του ΚΚΕ, της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ.

Από όλα αυτά που σας εξιστορώ, κυρίως στέκομαι στην αποκαλυπτική δήλωση του πρύτανη - αυτού του εκπροσώπου της ολιγαρχίας στην ανώτατη εκπαίδευση - ότι η μόρφωση είναι απαγορευτική για τα λαϊκά στρώματα, δηλαδή το προλεταριάτο και εν γένει τους μη έχοντες.

Ηταν το "νύχι του λιονταριού", το "αβγό της οχιάς", της γερμανικής κεφαλαιοκρατίας, που διαχρονικά εμφανίστηκε στη σύνταξη της "Λευκής Βίβλου", από τις γερμανικές κυρίως πολυεθνικές εταιρίες και τα μονοπώλια. Σύμφωνα με τη "Βίβλο", αυτή η μόρφωση είναι επικίνδυνη, γιατί διαμορφώνει εργαζόμενους που διαμαρτύρονται και επαναστατούν. Ενώ το κεφαλαιοκρατικό οικονομικό σύστημα χρειάζεται άβουλους σκλάβους της δουλιάς, "στόμα να 'χουν, μα.. όχι και μιλιά!". Το καταλάβατε; Συνεπώς ακούτε τι σας λέει ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Παιδείας και... σκάστε!!!

Αυτή είναι η απάντηση στο λαμπρό, μαχητικό, άκαμπτο και πρωτόγνωρο εκρηκτικό ξεσηκωμό των νεαρών εκπαιδευομένων και των εκπαιδευτών τους, για την ανατροπή των νόμων εμπάργκο για τη μόρφωση.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ

Παλαίμαχος Δημοσιογράφος

Συν/χος Δικηγόρος