Η κατεύθυνση δόθηκε με κοινή δήλωση του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την υπόθεση Οτσαλάν: "Η ΕΕ καταδικάζει κάθε μορφής τρομοκρατία... Τα νόμιμα συμφέροντα πρέπει να εκφράζονται με πολιτικές διαδικασίες και όχι με τη βία... ", ενώ για τον Οτσαλάν ευχόταν "δίκαιη δίκη". Ετσι κάνουν οι καθωσπρέπει ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων. Παραδίδουν το θύμα στο δήμιο τον προτρέπουν να το εκτελέσει, αλλά χωρίς να πονέσει το θύμα. Το επικίνδυνο είναι ότι κάθε λαϊκός αγώνας χαρακτηρίζεται τρομοκρατία, εκτός αν δεν αντιπαλεύει το αστικό κράτος. Νόμιμο και δίκαιο, πολιτική διαδικασία, είναι μόνο αυτό που αποδέχεται η εξουσία του κεφαλαίου, δηλαδή η διατήρηση και η ένταση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των λαών. Παράνομο, άδικο, "τρομοκρατία" είναι ο κάθε αγώνας και ιδιαίτερα ο πολιτικός, των λαϊκών μαζών να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα και πιο ειδικά η ένοπλη μορφή του. Βεβαίως, η στρατιωτική δράση του τουρκικού κράτους ενάντια στον κουρδικό λαό δεν είναι βία, τρομοκρατία, αλλά νόμιμη.
Ακόμη πιο επικίνδυνη ήταν η έκτακτη μυστική Σύνοδος των υπουργών Εσωτερικών, των κρατών - μελών της ΕΕ στην επικράτεια των οποίων διαμένουν Κούρδοι πρόσφυγες ή μετανάστες λόγω της εξοντωτικής δράσης του τουρκικού κράτους, που τους εξανάγκασε σε εκπατρισμό, για να γλιτώσουν τον αφανισμό. Σκοπός της ο συντονισμός των ενεργειών για την αντιμετώπιση της πολιτικής δράσης και το τσάκισμα του αγώνα των Κούρδων, με τη συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών των χωρών, στο έδαφος των οποίων ζουν Κούρδοι πρόσφυγες και δρουν παραρτήματα του ΡΚΚ. Σύμφωνα με δηλώσεις του Γερμανού και του Αυστριακού υπουργών Εσωτερικών όλες οι ευρωπαϊκές χώρες συμφωνούν να αντιμετωπίσουν το ΡΚΚ ως εγκληματική οργάνωση.Κατασταλτική δράση, λοιπόν, ενάντια στους Κούρδους, από τα "πολιτισμένα", "δημοκρατικά" ευρωπαϊκά κράτη και την ΕΕ.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης, (κοινοβουλευτικό φόρουμ για τα ανθρώπινα δικαιώματα) - "Βραδυνή", 2/3/99 - κατέληξε σε απόφαση σύμφωνα με την οποία τα κράτη που θα την προσυπογράψουν, συνεκτιμούν ότι το ΡΚΚ "έχει επιδοθεί σε τρομοκρατικές ενέργειες... Επιβεβαίωσαν την καταδίκη όλων των μορφών τρομοκρατίας και επαναδιατύπωσαν τη δέσμευσή τους να συνεργαστούν στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας", ενώ "ο Οτσαλάν κατηγορείται για τη διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών".
* * *
Ισως να φαντάζει μακρινό παρελθόν για τον ελληνικό λαό η εποχή του διαβόητου "Ιδιώνυμου", αλλά όλες οι παραπάνω αποφάσεις συνηγορούν ότι άμεσα, τουλάχιστον, για τους Κούρδους, και μόνο η διαπίστωση της εθνικής τους καταγωγής θα είναι κατηγορία για ποινική δίωξη, (αυτός είναι ο θαυμαστός κόσμος της αστικής νομιμότητας, της αστικής δικαιοσύνης, της αστικής δημοκρατίας, των "ανθρωπίνων" δικαιωμάτων), αφού και μόνο ο προσδιορισμός"Κούρδος" θα είναι ταυτόσημος του τρομοκράτη. Αν δε, κατηγορηθεί κάθε Κούρδος και ως μέλος του ΡΚΚ, τότε είναι πλέον αποδεδειγμένα και εγκληματίας προς εξόντωση, αφού στις προθέσεις των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ ήταν ο χαρακτηρισμός του ΡΚΚ ως εγκληματικής οργάνωσης. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει πατρίδα χαρακτηρίστηκε από τους Αμερικανούς τρομοκρατία, ενώ του Ισραήλ, που χτυπούσε ένοπλα τους Παλαιστίνιους και τους Αραβες "νόμιμη άμυνα". Στο όνομα του χαρακτηρισμού της Λιβύης σαν "κράτους - τρομοκράτη", οι Αμερικανοί την έχουν βομβαρδίσει κατ' επανάληψη στο παρελθόν. Η σοσιαλιστική Κούβα, επίσης, είχε χαρακτηριστεί από τους Αμερικανούς ως κράτος υπόθαλψης της τρομοκρατίας. Ενώ οι αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις, στην Κούβα, στο Βιετνάμ, στη Γρενάδα, στο Ιράκ, στη Σομαλία, στη Λιβύη, στα Βαλκάνια, είναι "ανθρώπινο δικαίωμα", "νόμιμη" πολιτική δράση, απονομή "δικαιοσύνης", "προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων"!
* * *
Ο στόχος πλέον είναι ορατός και αυταπόδεικτος. Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν παρθεί, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί των κρατών - μελών της ΕΕ, αυτοτελώς, αλλά και σε συνεργασία μεταξύ τους, είναι έτοιμοι για δράση. Ο "εχθρός" είναι προσδιορισμένος και ένα γενικό αντικουρδικό πογκρόμ, το οποίο είναι οργανωμένο και σχεδιασμένο, θα ξεδιπλώνεται, προκειμένου να εξοντωθεί ο κουρδικός λαός, το κίνημά του, όχι μόνο στο "οπισθοδρομικό απολίτιστο" Τουρκικό Κουρδιστάν, αλλά και στη "δίκαιη δημοκρατική και πολιτισμένη" Ευρώπη. Και, βέβαια, οι καθωσπρέπει καλοταϊσμένοι μεγιστάνες του πλούτου, αφέντες των "σύγχρονων δούλων", και από κοντά οι γιάπηδες και τα "λευκά κολάρα", όλοι τους μέλη της αγίας οικογένειας, που ζει στον άθλιο παράδεισο της αστικής κοινωνίας θα αισθάνονται ίσως πιο σίγουρη τη βολεμένη ζωή τους μέσα στη μακαριότητα των απολαβών και των απολαύσεών τους από το αίμα των προς εξόντωση αλλοεθνών "βαρβάρων" Κούρδων. Αλλά δε θα 'ναι μακριά η ώρα που θα αποζητούν μαζί με τον ιδρώτα που απομυζούν, και το αίμα των ομοεθνών τους"βαρβάρων", στο φόβο και μόνο ότι μπορεί να τους χαλάσουν τη μακάρια"ησυχία" τους. Την οποία προκειμένου να συντηρήσουν δε διστάζουν να αχρηστεύουν Αστικά Συντάγματα και Καταστατικούς Χάρτες του ΟΗΕ, για το πολιτικό άσυλο, τις ελευθερίες των πολιτικά διωκόμενων από αδίστακτα καθεστώτα, να καταργούν δηλαδή και αυτά που μετά μανίας υπερασπίζονται, ως "ιερά και όσια" της "καθαγιασμένης" στο καθαρτήριο πυρ της ταξικής βαρβαρότητας του καπιταλισμού, αστικής δημοκρατίας τους.
* * *
Η υπόθεση Οτσαλάν γίνεται επίσης μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση για να προχωρήσει πιο ανοιχτά στην αποδοχή της διχοτόμησης και ΝΑΤΟποίησης Αιγαίου και της Κύπρου. Το συγκεκριμένο ζήτημα εντάσσεται στη συνολική στρατηγική του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ, με στόχο να συμβιβάσουν όσο μπορούν, προσωρινά, τους ανταγωνισμούς τους στη συνολική διευθέτηση όλων των εκκρεμοτήτων από τα Βαλκάνια έως τον Ευφράτη. Θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι λαοί της περιοχής, μια περιοχή όπου οξύνεται ο πόλεμος του πετρελαίου και των νερών. Οι ιμπεριαλιστές στοχεύουν όχι μόνο στη διανομή των αγορών, αλλά στην πλήρη υποταγή των λαών, στην αντιμετώπιση της παρέμβασης των λαϊκών κινημάτων.Το ελληνικό κράτος στηρίζει την πολιτική διάλυσης της Νέας Γιουγκοσλαβίας και τις απειλές σε βάρος του σέρβικου λαού, συμμετέχει ενεργά στη "νέα τάξη", μετατρέποντας τη χώρα σε ΝΑΤΟικό πεδίο, με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη για τη μεταφορά των δολοφονικών στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο, γιατί ο αγώνας των μισθοφόρων Κοσσοβάρων είναι ...δίκαιος! Από την άλλη η Ελλάδα απειλείται με αντίποινα από το τουρκικό κράτος και τους συμμάχους της, γιατί ο αγώνας των Κούρδων χαρακτηρίζεται τρομοκρατία. Το ελληνικό κράτος, από κοινού με το τουρκικό, συμμετέχει σε ταξιαρχία επέμβασης και καταστολής των λαϊκών κινημάτων της περιοχής, αλλά η Ελλάδα απειλείται από την Τουρκία! Η κυβέρνηση απαιτεί "εθνική ομοψυχία" λόγω "κινδύνων" από τον τουρκικό "εχθρό", αλλά στη "νέα τάξη"ελληνική και τουρκική κυβέρνηση συμμετέχουν από κοινού. Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η παράδοση του Οτσαλάν. Απέναντι στην "εθνική ομοψυχία" ο λαός μπορεί να αντιτάξει τη δική του κοινωνικοπολιτική συμπαράταξη και ομοψυχία για την οργάνωση της αναμέτρησής του με την ιμπεριαλιστική τάξη στην Ελλάδα, στην ευρύτερη περιοχή ή και στην Ευρώπη.
Γι' αυτό ο λαός της Ελλάδας μπορεί και πρέπει να κάνει δική του υπόθεση όχι μόνο την αλληλεγγύη στον αγώνα του κουρδικού, του τουρκικού και όλων των γειτονικών λαών, (κοινός είναι αγώνας ενάντια στη "νέα τάξη" και τα καθεστώτα που την επιβάλλουν), αλλά και στον αγώνα ενάντια στην πολιτική και την εξουσία που προωθεί την εξοντωτική πολιτική της "νέας τάξης", του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, γιατί και ο ίδιος τη νιώθει στο πετσί του.Η κυβέρνηση, οι άλλοι πολιτικοί διαχειριστές της αστικής εξουσίας γίνονται καθημερινά αδίστακτοι, επικίνδυνοι, χωρίς όρια και φραγμούς. Απ' αφορμή την υπόθεση Οτσαλάν όλοι οι"σύγχρονοι" λάτρεις του πνεύματος της φιλοσοφίας της "εθνικής καθαρότητας" θυμήθηκαν το αμίμητο αρχαίο ρητό "πας μη Ελλην βάρβαρος". Το ζήσαμε και αυτό απ' αφορμή την κυβερνητική εκστρατεία αντιπαράθεσης της "εθνικής ομοψυχίας", ενάντια στον αγώνα του κουρδικού λαού, εκφρασμένης στο πρόσωπο της Ντιλάν, με το κυβερνητικό μίσος και τη μικροαστική "εθνική" αγανάκτηση από μια ισχνή μειοψηφία και με σκουριασμένες περγαμηνές, συμβιβασμένες φιγούρες βολεμένων διανοουμένων, που δρέπουν τη σιγουριά των αγοραίων προνομίων τους από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, ξεπουλώντας ιδέες και συνείδηση στους χρειαζούμενους προστάτες τους. Μα τούτος ο λαός, επειδή "δε βολεύεται με λιγότερο ουρανό, δε βολεύεται με λιγότερο ήλιο, παρά μόνο στο δίκιο", μαθαίνει πως ο αγώνας του μπορεί και πρέπει να οδηγεί στην εξαφάνιση των αιτιών, που προκαλούν όλα αυτά τα δεινά με την ανατροπή του κράτους της δικτατορίας των μονοπωλίων και το τσάκισμα της τρομοκρατικής του βαρβαρότητας. Λαϊκή πολιτική δράση άμεσα, τώρα, με κάθε πρόσφορο αγωνιστικό τρόπο. Σ' αυτά τα πλαίσια, και η απαίτηση παραίτησης του πρωθυπουργού και άμεσες εκλογές είναι, επίσης, ένα στοιχείο πολιτικής παρέμβασης του λαού.
Feeds
