ΜΕΣΑ σε "ναρκοθετημένο πεδίο" έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε αρκετούς κλάδους. Ο αντεργατικός νόμος 2639/98 σκιάζει απειλητικά τις διαδικασίες, όπως και η κυβερνητική εισοδηματική πολιτική του...2%, την οποία αξιοποιούν στο έπακρο οι εργοδοτικές οργανώσεις, προκειμένου να κρατήσουν καθηλωμένα τα εισοδήματα των εργαζομένων. Η, διετούς ισχύος, ΕΣΣΕ σκληρής λιτότητας που υπέγραψε πέρσι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, έρχεται να "σφραγίσει" τις διαπραγματεύσεις και να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τις όποιες προσπάθειες για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων που να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων (σελίδα 14)

"ΚΑΘΕ θέση εργασίας στο πλοίο, δημιουργεί τέσσερις επιπρόσθετες θέσεις εργασίας στην εθνική οικονομία". Πρόκειται για ένα από τα πορίσματα μελέτης που έγινε με απαίτηση του αμερικανικού Κογκρέσου το 1998 και παρουσιάζεται στον απολογισμό του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Είναι ένα συμπέρασμα που αποκαλύπτει το μέγεθος του εγκλήματος διαρκείας που διαπράττεται σε βάρος της χώρας από τους εφοπλιστές και από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Από το 1970 μέχρι και σήμερα, χάθηκαν πάνω από 100.000 θέσεις εργασίας Ελλήνων ναυτεργατών. Με βάση το συμπέρασμα της πιο πάνω μελέτης, οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν στη στεριά, είναι σίγουρα πολλαπλάσιες (σελίδα 15)

ΧΩΡΙΣ τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ και άλλων μεγάλων ομοσπονδιών, άρχισε ο "κοινωνικός διάλογος" για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξάγγειλε τη διενέργεια "διαλόγου" για το φορολογικό, ο "Ρ" είχε καταγγείλει ότι μεθοδεύονται διαδικασίες υφαρπαγής της ψήφου και εξαπάτησης των εργαζομένων, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων το 1999 και το 2000. Επίσης, με το "διάλογο", η κυβέρνηση επιδιώκει την παραγραφή ενός ένοχου και βεβαρημένου παρελθόντος. Ενός παρελθόντος το οποίο χαρακτηρίζεται από μια πρωτοφανή και ανηλεή επίθεση κατά των λαϊκών εισοδημάτων, τα οποία κλήθηκαν να σηκώσουν τα βάρη της "δημοσιονομικής εξυγίανσης" στην πορεία προς την ΟΝΕ (σελίδες 34 - 35)

ΟΙ κινηματογραφικές αίθουσες, τις οποίες νέμονται τα αμερικανικά κινηματογραφικά μονοπώλια, εξακολουθούν πολλά χρόνια τώρα να είναι το άπιαστο αντικείμενο του πόθου για τους Ελληνες κινηματογραφιστές και παραγωγούς. Χρόνια τώρα μας απασχολούν ερωτήματα όπως: Υπάρχει προοπτική για τον ελληνικό κινηματογράφο; Υπάρχει δυνατότητα για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο να πρωταγωνιστήσει στην εσωτερική ή ευρωπαϊκή αγορά;Κάποιες σημαντικές διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ που απέσπασαν ελληνικές ταινίες,"αρραβώνιασαν" το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου με την αισιοδοξία(σελίδα 19)

"ΑΡΑΓΕ ο πλανήτης βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ολικής οικονομικής καταστροφής;". "Παγκοσμιοποίηση: η προσωποποίηση της βαρβαρότητας;". "Τι πραγματικά είναι η παγκοσμιοποίηση και ποιες οι συνέπειές της στον παγκόσμιο πληθυσμό;". "Ποια δύναμη μπορεί να αντιταχθεί και να αναχαιτίσει τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης;". Αυτά είναι ελάχιστα από την πληθώρα των αγωνιωδών ερωτημάτων που "βασάνισαν" για πέντε μέρες πάνω από 800 οικονομολόγους και πολιτικές προσωπικότητες από 51 χώρες, που πήραν μέρος στη Διεθνή Συνάντηση των Οικονομολόγων, που πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα από 18 έως 22 Γενάρη(σελίδες 44 - 45)

"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2000 στο χάρτη των ευρωπαϊκών μητροπόλεων". Η φράση αυτή, αποτυπωμένη σε έναν από τους τοίχους του λιμανιού, επιχειρεί να δείξει το ρόλο που οραματίζονται οι ευρωλάτρες να παίξει η Θεσσαλονίκη στον αιώνα που έρχεται. Και όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, η Θεσσαλονίκη θα μπει στο χάρτη των ευρωπαϊκών μητροπόλεων όχι όμως για την αναπτυξιακή της πορεία ή ως πόρτα της οικονομικής διείσδυσης στα Βαλκάνια, αλλά σαν την πόλη - στρατιωτικό ορμητήριο σε βάρος των λαών της Βαλκανικής. Η μήπως αυτό είναι το αντάλλαγμα; Να μετατραπεί η πόλη σε προγεφύρωμα των ιμπεριαλιστών για την επιβολή της Νέας αιματηρής Τάξης Πραγμάτων στην περιοχή και έτσι να ωφεληθούν κάποια τμήματα της άρχουσας τάξης που ονειρεύονται "ειδικούς ρόλους" και "διεισδύσεις"; (σελίδες 46 - 47)