Οι παρεμβάσεις εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων και συνδικαλιστικών φορέων, που ακολούθησαν τις εισηγήσεις, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές για το πόσο το κακό φτάνει στο κόκαλο. Πρώτος, μίλησε ο δήμαρχος Περάματος Γιάννης Πατσιλινάκος, καταθέτοντας την εμπειρία από την προσπάθεια να εφαρμοστούν στη Β Περιφέρεια Πειραιά τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης. "Μέχρι τώρα, είπε, αντισταθήκαμε στην εφαρμογή τους και κατορθώσαμε να μην περάσουν. Οι θέσεις που προσφέρονταν ήταν κατά 80% θέσεις μερικής απασχόλησης, με μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και, βέβαια, θέσεις προσωρινές".

Τελειώνοντας, ο δήμαρχος τόνισε την ανάγκη ανάπτυξης της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

"Οι γονείς χρειάζεται, όχι να είναι απλοί παρατηρητές και χρηματοδότες, αλλά να κάνουν έμπρακτη παρέμβαση", τόνισε η Κούλα Κυριακοπούλου από την Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων Πειραιά, μιλώντας για τα προβλήματα της εκπαίδευσης και τον ξεσηκωμό των μαθητών.

Για την προστασία των γυναικών από τους επαγγελματικούς κινδύνους που αφορούν την υγεία τους, μίλησε ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στα εργατικά ατυχήματα, που έπληξαν τις εργαζόμενες στην κλωστοϋφαντουργία τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90. Είμαστε, είπε, η μοναδική χώρα, που δεν καταγράφονται οι επαγγελματικές ασθένειες και δεν αναγνωρίζονται εκτός ΙΚΑ. Η χώρα διαθέτει μόνο 35 γιατρούς Εργασίας, που απασχολούνται σε χώρους δουλιάς, ενώ υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το νόμο, η εργαζόμενη που είναι έγκυος μετακινείται σε άλλο χώρο δουλιάς, όταν αυτός που εργάζεται δεν είναι κατάλληλος ή, διαφορετικά, παίρνει άδεια. Ομως, ο νόμος δεν εφαρμόζεται. Οι νοσηλεύτριες έχουν να αντιμετωπίσουν τις ιονίζουσες ακτινοβολίες, τις νυχτερινές βάρδιες, το επαγγελματικό στρες. Οι νέες εργασιακές σχέσεις και το άγχος που δημιουργούν στον -στην εργαζόμενη βλάπτουν σοβαρά την υγεία, επισήμανε. Εξάλλου στους χώρους εργασίας, τα όρια θορύβου έχουν υπολογιστεί με βάση την οχτάωρη παραμονή των εργαζομένων, όχι τη 12ωρη, ενώ υπάρχουν ρυπογόνοι κλάδοι με πολύ χαμηλό επίπεδο αυτοματοποίησης...

Η Μαρία Παπαδοπούλου, συνδικαλίστρια από το χώρο των ατόμων με ειδικές ανάγκες, διεκτραγώδησε τα αδιέξοδα που δημιουργούνται στους αναπήρους και ιδιαίτερα στις ανάπηρες γυναίκες από την αναλγησία και την αδιαφορία του κράτους.

"Δεν υπάρχει υποχρεωτική εκπαίδευση για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και όσοι -ες προέρχονται από λαϊκά στρώματα ξεπουλάνε ό,τι έχουν και δεν έχουν για να πάρουν μια στοιχειώδη μόρφωση. Από τις διακόσιες χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες μόνο τα 15.000 πηγαίνουν σε ειδικά σχολεία. Δεν υπάρχει Πανεπιστήμιο για καθηγητές Ειδικής Αγωγής ούτε υλικοτεχνική υποδομή. Το ΙΚΑ σταματά τις φυσιοθεραπείες και περικόπτει τα επιδόματα. Η ανάπηρη γυναίκα που θα θελήσει να αποκτήσει παιδί δεν έχει κάποιον άνθρωπο που θα τη συνοδεύσει σε ειδικά κέντρα για ιατρική παρακολούθηση, αλλά και όταν αποκτήσει παιδί ποιος θα τη βοηθήσει να το μεγαλώσει; Είναι μεγάλη η ανάγκη που υπάρχει για κοινωνικές υπηρεσίες", υπογράμμισε.

Στο άθλιο σύστημα υγείας που επιβάλλει ο νόμος της αγοράς αναφέρθηκε η Μαριάνθη Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας. Η υγεία αντιμετωπίζεται, όχι σαν δικαίωμα, αλλά σαν εμπόρευμα που μπορούν να αγοράσουν όσοι έχουν χρήματα. Το σύστημα υγείας αναπτύσσεται άναρχα, υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στην επαρχία, ενώ κλάδοι που δεν είναι κερδοφόροι δεν αναπτύσσονται. Η Υγεία έχει γίνει λαμπρό πεδίο ανταγωνισμού, ενώ συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται ο δημόσιος τομέας. Η ομιλήτρια τόνισε ιδιαίτερα τους παράνομους χρηματισμούς - τα φακελάκια, τις μίζες, τις φοροδιαφυγές, τις εξαγορές συνειδήσεων με τα ευρωπαϊκά προγράμματα και επισήμανε ότι υπάρχουν 25.000 κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτριών στο δημόσιο τομέα. Ομως, παρατήρησε, και στα πολυτελή νοσοκομεία η κατάσταση είναι συχνά χειρότερη... Αγανακτισμένη μίλησε και η Μαρία Τσακατάκη από το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων για τις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας στον κλάδο - ωρομίσθιο, μερική απασχόληση...

"Πόσο καιρό έχεις να δεις ένσημο;", "Λες αλήθεια για την ηλικία σου;", "Εβαλες μέσο για να βρεις δουλιά;", είναι οι συνήθεις διάλογοι μεταξύ εργαζομένων. Στον κλάδο μας, κατήγγειλε, υπάρχει σήμερα ένας ιδιότυπος κοινωνικός ρατσισμός. Η εργαζόμενη πρέπει να είναι μέχρι 20 χρονών, ψηλή, ξανθή...

"Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε 15 ώρες και υπογράφουμε για πέντε ώρες. Είναι τέτοια η εντατικοποίηση, ώστε συναγωνιζόμαστε σε εργατικά ατυχήματα τους οικοδόμους και τους ναυτεργάτες... Το επικουρικό που είναι χρήματα δικά μας συνεχώς μειώνεται, ενώ στις κινητοποιήσεις "σεκιουριτάδες" ελέγχουν τα στοιχεία των συνδικαλιστριών και δεν είναι εύκολο να ξαναβρούμε δουλιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόσφατα κάποιοι απολύθηκαν, επειδή δε μας κατάλαβαν... Χρειάζεται, κατέληξε, να μετατρέψουμε την οργή μας σε μέτωπο και ρήξη...".

Είναι, άραγε, μια τυχαία γυναίκα η Ντιλάν, είναι, άραγε, τυχαίος ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε από τα περισσότερα ΜΜΕ, από κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες;

"Αυτή η κυρία", όπως την παρουσίασαν υποτιμητικά, είναι μια λαϊκή αγωνίστρια και στέλεχος του ΡΚΚ, που μάχεται εδώ και είκοσι χρόνια. Εύλογο, λοιπόν, το σχόλιο της προέδρου της ΟΓΕ, που παρατήρησε ότι την αντιμετώπισαν έτσι γιατί - εκτός των άλλων - όσα είπε τα είπε μια γυναίκα - μια λαϊκή αγωνίστρια που σίγουρα έχει κερδίσει την ισοτιμία της. (σ.σ. Οπως και οι νεαρές συντρόφισσές της, που παρουσιάστηκαν είτε σαν το "χαρέμι του Οτσαλάν" κατά την "Αυριανή" είτε - κομψότερα - σαν οι γυναίκες του Οτσαλάν...).

"Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό, στο δοκιμαζόμενο ηγέτη του και ιδιαίτερα στις Κούρδισσες γυναίκες, τις αντάρτισσες του αγώνα για πατρίδα, για ελευθερία, για τη ζωή και το μέλλον τους", τόνισε η Καλλιόπη Μπουντούρογλου στο άνοιγμα της ημερίδας, που έγινε την ίδια μέρα και ώρα που άρχιζε η συναυλία στο Σύνταγμα. "Στο χέρι μας είναι, στο χέρι του προοδευτικού κινήματος, που κομμάτι του είμαστε και εμείς, να βοηθήσουμε να κατανοήσουν οι γυναίκες και να ξεσηκωθούν, διότι σήμερα οι Κούρδοι, αύριο εμείς - σήμερα το Κόσσοβο, αύριο η Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου".

• Ψήφισμα ενέκριναν οι συγκεντρωμένες στην ημερίδα, που ζητά να μη απελαθούν οι σαράντα φυλακισμένοι Κούρδοι πρόσφυγες - ανάμεσά τους είκοσι παιδιά και μια έγκυος γυναίκα - που κρατούνται στη Σάμο και η αίτησή τους για πολιτικό άσυλο πήγε πίσω για επανεξέταση. Οπως είπε σε παρέμβασή της η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σάμου Αγγελική Βαλεοντή - Δεμερτζή, την απέλασή τους απέτρεψε ως τώρα η κινητοποίηση των κατοίκων και ιδιαίτερα των γυναικών Ικαρίας και Σάμου.
• Αύριο, 8 Μάρτη, Μέρα της Γυναίκας, η ΟΓΕ οργανώνει πανηγυρική συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η εκδήλωση θα αρχίσει στις 4 μ.μ., θα ακολουθήσει καλλιτεχνική εκδήλωση και πορεία στη Βουλή.

Μια λιγοσέλιδη, αλλά αποκαλυπτική έκδοση ετοίμασε η ΟΓΕ με την ευκαιρία της καμπάνιας της για την κοινωνική πολιτική. Μια έκδοση, με περιεχόμενο εκλαϊκευμένο και περιεκτικό, όπου καταγράφει τι ίσχυε μέχρι σήμερα και τι μας καταληστεύουν με τη λογική των ευρωπερικοπών. Τα εργασιακά, ασφαλιστικά και προνοιακά δικαιώματα κάθε Ελληνίδας, που, αν δεν αγωνιστούμε, σύντομα θα κάνουν ...φτερά. Το βιβλιαράκι μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την ενημέρωση των γυναικών της χώρας μας - πριν να είναι πολύ αργά... Θα το βρούμε στη συγκέντρωση, αλλά και στα γραφεία της ΟΓΕ, Ιπποκράτους 120, καθημερινά 6 - 8 μ.μ.

Επιμέλεια: Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ