"Στο μονόδρομο της ΟΝΕ τα εργασιακά δικαιώματα πάνε στη λαιμητόμο", τόνισε στην ημερίδα η γενική γραμματέας της ΟΓΕ, Ντέπυ Τσακίρογλου.

Στο κατώφλι του 21ου αιώνα, η Ευρώπη, που, μετά από επίμονους και επίπονους αγώνες, έδωσε πρώτη το κράτος πρόνοιας, ξεχνά το παρελθόν της. Τα δικαιώματα των εργαζομένων χάνονται, οι εργασιακές σχέσεις, οι συλλογικές συμβάσεις, οι άδειες, τα επιδόματα, όλες οι κατακτήσεις βρίσκονται σε μόνιμη πολιορκία. Ο νόμος 2639/98 με τίτλο: "Ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων" διαπνέεται από τη λογική της "Λευκής Βίβλου", στα πλαίσια της "διά βίου εκπαίδευσης" και του "απασχολήσιμου", όρους που έβαλε ο πρωθυπουργός στο λεξιλόγιό μας και ήδη στους νόμους του κράτους.

Με το νέο νόμο:

• Αμφισβητείται η έννοια της εξαρτημένης εργασίας και ο εργαζόμενος θεωρείται ως αυτοαπασχολούμενος, δηλαδή επαγγελματίας, και αναγκάζεται να εκδίδει αποδείξεις παροχής υπηρεσιών... Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει μεγάλη έκταση. Συναντάται ακόμη και στο δημόσιο και το ΤΕΒΕ. Με τον τρόπο αυτό, οι εργοδότες γλιτώνουν από ασφαλιστικές εισφορές, επιδόματα, άδειες, αποζημιώσεις κλπ.
• Με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες με σύμφωνη γνώμη του συμβουλίου εργαζομένων να επιβάλλουν 9ωρη ή 10ωρη απασχόληση στους εργαζόμενους για ορισμένους μήνες, υπολογίζοντας το χρόνο εργασίας σε ετήσια βάση. Ετσι, η υπερωριακή εργασία δε θα αμείβεται.
• Στις προθέσεις της κυβέρνησης, είναι η προώθηση Προεδρικού Διατάγματος που επικυρώνει την οδηγία 93/104 της ΕΕ, με την οποία προωθείται η εφαρμογή μέχρι και 12ωρης απασχόλησης, χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα του αντεργατικού νόμου 2699/98. Με τον τρόπο αυτό, οι εργοδότες απαλλάσσονται από το σκόπελο της σύμφωνης γνώμης του σωματείου και η μεγάλη κατάκτηση του αιώνα μας, το οχτάωρο, καταργείται, αφού δε θα υπάρχει σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας.
• Με τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι εργασιακές σχέσεις συμφωνούνται μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, χωρίς δέσμευση από συλλογικές συμβάσεις και δίνουν τη δυνατότητα στον εργοδότη να προσλαμβάνει τον εργαζόμενο όποτε τον χρειάζεται, να τον απολύει χωρίς αποζημίωση, αφού δε δεσμεύεται από συμβάσεις και νόμους. Στη χώρα μας, το 80% των ημιαπασχολούμενων είναι γυναίκες. Συνολικά, 32% των γυναικών έναντι 5% των ανδρών εργάζονται με ημιαπασχόληση. Σήμερα, με αυτό το νόμο, αυτές οι μορφές απασχόλησης θα επεκταθούν σε όλους τους εργαζόμενους.
• Ο νέος νόμος καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και μέσα από τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, όπου το προσωπικό προσλαμβάνεται με ατομικές συμβάσεις στα επίπεδα των κατωτέρων αμοιβών της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
• Καταργεί σταδιακά το επίδομα ανεργίας, γιατί θα το παίρνει ο εργοδότης για να προσλαμβάνει ανέργους.
• Σου αφαιρεί το δικαίωμα να προσφεύγεις στα δικαστήρια για βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας σου προς το χειρότερο. Εκμηδενίζει το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος και αποβλέπει στο χτύπημα της συλλογικής δράσης και τη μετατροπή του εργαζόμενου σε όμηρο διαρκείας. Κατακερματίζει το γραφείο ευρέσεως εργασίας (ΟΑΕΔ) και επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών, δηλαδή ενισχύει το σύγχρονο δουλεμπόριο.