Περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο αυτό τον καιρό, τον Χαρίλαο Φλωράκη έχει επηρεάσει η υπόθεση Οτσαλάν. Δεν μπορεί να χωνέψει πώς βρέθηκε ο Κούρδος ηγέτης στις φυλακές της Τουρκίας. Και είναι το πρώτο ζήτημα που θίγει στη συνέντευξη.

"Η υπόθεση Οτσαλάν κυριάρχησε και εξακολουθεί να κυριαρχεί στην πολιτική και την κοινωνική ζωή του τόπου. Τα γεγονότα είναι γνωστά.

Ο Οτσαλάν από τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης βρέθηκε - κι όχι φυσικά με τη θέλησή του - στα χέρια της Τουρκίας. Ο ελληνικός λαός ένιωσε βαθιά λύπη και αγανάκτηση για το γεγονός αυτό και ζητάει ευθύνες από την κυβέρνηση.

Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως δεν παρέδωσε τον Οτσαλάν στην Τουρκία, αλλά απλώς στην όλη υπόθεση "υπάρχουν ορισμένοι λανθασμένοι χειρισμοί". Χωρίς, φυσικά, να κατονομάζει ποιοι ήταν συγκεκριμένα αυτοί οι κακοί χειρισμοί".

- Εσείς τι νομίζετε;

- "Ποια είναι η αλήθεια για το πώς βρέθηκε ο Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων και ποιοι ήταν οι πραγματικοί χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, αυτά δεν πρόκειται να μαθευτούν, όσες Εξεταστικές Επιτροπές κι αν γίνουν. Αυτό ίσως να μαθευτεί ύστερα από 40-50 χρόνια.

Το αν ο Οτσαλάν βρέθηκε στα χέρια των Τούρκων από λαθεμένους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης ή από συνειδητή παράδοση, δηλαδή από προδοσία, σε τίποτα δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Δεν αλλάζει το πραγματικό και απαράδεκτο γεγονός ότι ο Οτσαλάν βρέθηκε από τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης στα χέρια των Τούρκων. Κι αυτό είναι το γεγονός που μετράει τόσο για τον ελληνικό λαό όσο και τον λαό των Κούρδων.

Η υπόθεση Οτσαλάν, όμως, είναι η κορυφή του παγόβουνου"...

- Δηλαδή;

- "Ο κύριος όγκος του είναι η αμερικανοευρωπαϊκή "νέα τάξη" που χαλκεύει δεσμά και αλυσίδες, πείνα και εξαθλίωση για τους λαούς.

Η υπόθεση Οτσαλάν αποκάλυψε κατά αδρό και τραγικό τρόπο το καθεστώς της υποτέλειας, τη δράση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στη χώρα μας, την ύπαρξη και δράση παρακρατικών μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ και άλλων παρατάξεων. Αποκάλυψε πως η κυβέρνηση Σημίτη υπηρετεί τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης" στη χώρα μας.

Λέγεται και ξαναλέγεται, από πολλές πλευρές, ότι η κυβέρνηση Σημίτη δεν μπορεί να διαχειριστεί καμία μεγάλη κρίση στα εθνικά θέματα. Αυτό έχει μια πλευρά αλήθειας. Η κυβέρνηση Σημίτη δεν μπορεί να διαχειριστεί καμιά κρίση, σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Τα καταφέρνει, όμως, πολύ καλά σε κάθε κρίση, σύμφωνα με τα συμφέροντα της "νέας τάξης", αμερικανικής και ευρωπαϊκής".

- Τι εννοείτε;

- "Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Σημίτη ουσιαστικά παραδίδει έναν αγωνιστή και ηγέτη για την ανεξαρτησία της πατρίδας του στους δημίους του, επειδή αυτό αξίωνε η "νέα τάξη", ακριβώς την ίδια ώρα προσφέρει τα ελληνικά εδάφη και λιμάνια για να προωθηθούν αμερικανο - ΝΑΤΟικά στρατεύματα στο Κοσσυφοπέδιο, στρατεύματα που προορίζονται να δράσουν σε βάρος της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Γιουγκοσλαβίας.

Η παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους στρατοκράτες και δημίους του και η διάθεση της Βόρειας Ελλάδας στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, του νομίσματος της "νέας τάξης", είτε αυτό είναι δολάριο είτε αυτό είναι ΕΥΡΩ.

Και όλα αυτά τα δικαιολογεί, αν μπορούν ποτέ να δικαιολογηθούν, για να μην ανακοπεί τάχα η πορεία της χώρας προς την Οικονομική και Νομισματική Ενωση".

- Δεν έχει κάποια βάση το επιχείρημα αυτό;

- "Η προβολή του επιχειρήματος αυτού αποτελεί το άλλοθι για τη συνέχιση της πολιτικής του ξεζουμίσματος του λαού και προσπάθεια δικαιολόγησης της υποταγής της χώρας μας στη "νέα τάξη". Η κυβέρνηση Σημίτη έφτασε ως το σημείο να υιοθετήσει το δόγμα των ΗΠΑ, πως κάθε ενέργεια και πράξη για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας να θεωρείται πράξη τρομοκρατίας.

Η τραγική περίπτωση, όμως, της δίμηνης περιπλάνησης του Οτσαλάν πάνω από τις χώρες της Ευρώπης, με τις λεγόμενες σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, και η τελική παράδοσή του στην Αγκυρα φανερώνει και κάτι άλλο: Από το 1991 που ανατράπηκαν τα σοσιαλιστικά καθεστώτα στην Ευρώπη και διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, οι αγωνιστές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης στερήθηκαν και μια γη, μια πατρίδα έτοιμη να τους υπερασπιστεί. Σημαίνει ακόμα ότι όλες οι διακηρύξεις της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές εγγυήσεις είναι μια σκέτη υποκρισία και παραπλάνηση".

- Ας έρθουμε, κύριε Πρόεδρε, σ' ένα ιστορικό, από την ίδρυση του ΚΚΕ, ζήτημα. Η βασική κατηγορία που προσάπτουν στο Κόμμα σας είναι ότι προσπάθησε να καταλάβει βιαίως την εξουσία.

- "Αυτή η κατηγορία αποτελεί μια χυδαία και χονδροειδή συκοφαντία. Την κατηγορία αυτή επινόησαν οι Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές και τα εγχώρια όργανά τους για να δικαιολογήσουν την ένοπλη επέμβασή τους και τη βίαιη αρπαγή και τον σφετερισμό της εξουσίας.

Το ΚΚΕ στα χρόνια της Κατοχής, σηκώνοντας ψηλά τη σημαία της Εθνικής Αντίστασης, κατάφερε και κέρδισε την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αυτό είναι ένα γεγονός που κανείς δεν το αρνείται - ούτε οι αντίπαλοί μας τολμούν να το αμφισβητήσουν. Η απελευθέρωση μας βρήκε να έχουμε την πλειοψηφία του λαού και την εξουσία. Στην ελεύθερη Ελλάδα λειτουργούσαν οι θεσμοί της λαϊκής δημοκρατίας, της αυτοδιοίκησης και της λαϊκής δικαιοσύνης. Το Μάρτη του 1944 είχε συγκροτηθεί η Κυβέρνηση του Βουνού, η ΠΕΕΑ.Η κυβέρνηση αυτή διέθετε το στρατό του ΕΛΑΣ με 130.000 μαχητές, διέθετε το ναυτικό, το ΕΛΑΝ, καθώς επίσης και τη λαϊκή αστυνομία, την Πολιτοφυλακή. Το Μάη του 1944 είχαν γίνει εκλογές σε όλη τη χώρα και είχε αναδειχτεί το Εθνικό Συμβούλιο,η Βουλή των Βουνών,που συνήλθε στις Κορυσχάδες. Παράλληλα, είχαν ριζώσει και λειτουργούσαν σπουδαίοι δημοκρατικοί θεσμοί, όπως Τοπική Αυτοδιοίκηση, λαϊκή δικαιοσύνη, λαϊκή παιδεία κλπ.".

- Εννοείτε, ότι, τότε, είχε την εξουσία, αλλά...

- "Το Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα είχε την εξουσία. Δεν υπήρχε, λοιπόν, πρόβλημα εξουσίας και, πολύ περισσότερο, βίαιης κατάκτησής της. Αντίθετα, την εξουσία αυτή την παρέδωσε σε μια κυβέρνηση που είχε διορίσει ο Αγγλος πρεσβευτής Λίπερ στη Μέση Ανατολή. Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ πήραν μέρος στην κυβέρνηση αυτή, πιστεύοντας πως με τη συμμετοχή τους, θα εξασφάλιζαν την ελεύθερη έκφραση του λαού για το πολιτικό και κοινωνικό του μέλλον.

Οπως είναι γνωστό, οι ξενοκίνητοι αντίπαλοι του λαϊκού κινήματος στηριγμένοι στις λόγχες, αρχικά των Αγγλων και στη συνέχεια των Αμερικανών, επέβαλαν τη δική τους απόλυτη αντιλαϊκή και αντεθνική εξουσία. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια".