Εχουν ανοίξει οι δουλιές, τον τελευταίο καιρό, για τα ανά τον κόσμο τσιράκια των ιμπεριαλιστών, αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμα και υπερωριακά και "εκτός έδρας", για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Σημείο προς σημείο, αναπαράγουν τη ΝΑΤΟική προπαγάνδα. Στο παιγνίδι αυτό, ξεχωριστή θέση διεκδικεί η ελληνική κυβέρνηση. H υποτέλειά της στους ιμπεριαλιστές έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Εχει ξεπεράσει κάθε όριο αξιοπρέπειας.

Ο Ελληνας υπουργός Εθνικής Αμυνας, καθ' υπαγόρευση του ΝΑΤΟ, κατήγγειλε την αποστολή στη Μεσόγειο και την Αδριατική ρωσικών πολεμικών πλοίων. Ο Α. Τσοχατζόπουλος από τη Ρουμανία που βρέθηκε - σε συντονισμό με τον Τούρκο πρωθυπουργό Μ. Ετσεβίτ, ο οποίος, ταυτόχρονα σχεδόν, ισχυρίστηκε ακριβώς τα ίδια πράγματα - εκτίμησε ότι "η παρουσία του ρωσικού στόλου δημιουργεί ένταση" και κάλεσε τη Ρωσία να δείξει "ρεαλισμό και υπευθυνότητα", προκειμένου να διασφαλιστεί "ειρηνική λύση στο Κόσσοβο με την άσκηση πίεσης", δηλαδή με τους βομβαρδισμούς σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας. Με τέτοια βιασύνη που σπεύδει να ευθυγραμμιστεί με τους επικυρίαρχους, κινδυνεύει να ξεπεράσει και αυτά τα όρια του εξευτελισμού. Είναι η γραμμή της προπαγάνδας αυτή των αρρωστημένων εγκεφάλων των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ο θύτης στη θέση του θύματος και το θύμα, μαζί με όσους παίρνουν μια διαφορετική θέση καταγγέλλονται σαν θύτες. Ετσι, η "ένταση" προκαλείται από αυτούς που αμύνονται, ενώ αυτοί που εισβάλλουν σε μια χώρα, τη βομβαρδίζουν και τη λεηλατούν το κάνουν για την ...ειρήνη.

Ναι, ο Α. Τσοχατζόπουλος, που συμπεριφέρεται σαν ΝΑΤΟικός υπάλληλος με καθήκοντα προπαγάνδας, έσπευσε να κατηγορήσει τη Ρωσία ότι δημιουργεί ένταση, ενώ για το ΝΑΤΟ, όχι απλά κάνει τα στραβά μάτια, αλλά συνειδητά το υποστηρίζει. Η ενέργεια αυτή της Ρωσίας, να κάνει μια υπενθύμιση της παρουσίας της στην περιοχή, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί από όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους ως σωστή αφετηρία. Και αυτό άσχετα με το ποιος είναι ο Γιέλτσιν και σε τι κατάσταση έχει οδηγηθεί αυτή η χώρα και ο λαός της. Το γεγονός, όμως, ότι η Ρωσία είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ότι η χώρα αυτή αποτελεί τον επόμενο και τον αντικειμενικό στόχο της ιμπεριαλιστής επιδρομής που εκδηλώθηκε στη Γιουγκοσλαβία, τη νομιμοποιούν να πάρει θέση. Είναι υποχρέωσή της. Πολύ περισσότερο, όταν η παρέμβασή της αυτή ενισχύει την υπόθεση της ειρήνης και μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, σε συνδυασμό και με άλλες εξελίξεις, για την αμφισβήτηση της "νέας τάξης πραγμάτων".

Ομως, η ελληνική κυβέρνηση έτσι πράττει, γιατί στο "σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί". Γνωρίζει καλά ότι είναι συνυπεύθυνη για τη ΝΑΤΟική βαρβαρότητα. Εχει χωθεί μέχρι το λαιμό στο έγκλημα. Η υπογραφή της είναι πάνω στους πυραύλους και τις βόμβες, που χτυπάνε το γειτονικό λαό. Ελληνικό αντιτορπιλικό στην Αδριατική στοχεύει γιουγκοσλαβικούς στόχους, αλλά το ...ρωσικό "δημιουργεί ένταση" και δε δικαιούται να πάει. Οπως και τα ελληνικά πληρώματα στα ΝΑΤΟικά ιπτάμενα ραντάρ, οι 7 Ελληνες επιτελείς που βρίσκονται στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα κατοχής στα Σκόπια, τα ελληνικά τάγματα σε Βοσνία και Αλβανία. Η κυβέρνηση, μέσα στην προσπάθειά της να δείξει έργο στα αφεντικά της, έχει φθάσει στο έσχατο σημείο ξεπεσμού. Ομως, ο ελληνικός λαός έχει μπει σε μια άλλη πορεία, στην πορεία του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό.