Το "Ανακοινωθέν" της Συνόδου δεν ήταν το μόνο βασικό ντοκουμέντο. Εξίσου σημαντικό είναι και αυτό, με τον τίτλο "Η Στρατηγική Αντίληψη της Συμμαχίας". Το ντοκουμέντο αυτό, στο βασικό του προσανατολισμό, ουδόλως διαφέρει του "Ανακοινωθέντος", με μερικά εδάφια να είναι εντελώς τα ίδια δημιουργώντας, έτσι, το εύλογο ερώτημα γιατί, τελικά, εγκρίθηκε. Είναι πολύ πιθανό ότι εγκρίθηκε σε μια προσπάθεια συγκερασμού διιστάμενων απόψεων.

Πάντως, το δεύτερο αυτό ντοκουμέντο περιέχει επίσης μερικά στοιχεία που πρέπει να προσεχτούν.

Συγκεκριμένα:

α. Στην παρ. 11, αναφέρεται ότι "η Συμμαχία θα προωθήσει ειρηνικές και φιλικές διεθνείς σχέσεις ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ". Γνωρίζοντας τη νοοτροπία, που επικρατεί και έχοντας την ως τώρα εμπειρία, δεν μπορούμε να μην υποθέσουμε ότι κάθε μη ευνοϊκός για το ΝΑΤΟ, θεσμός απλώς δε θα θεωρείται δημοκρατικός, με όλα τα επακόλουθα...

β. Στην παρ. 31, αναφέρεται και πάλι το θέμα των σχέσεων ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, ΟΑΣΕ κλπ. και επαναλαμβάνεται εμφαντικά η αρχή της "κατά περίπτωση έγκριση". Είναι φανερό ότι επανεπιβεβαιώνεται η θέση του ΝΑΤΟ σαν τουλάχιστον "ίσου συνεργάτη" με δικαίωμα, μάλιστα, επιλεκτικής συμφωνίας ή διαφωνίας. Οπως και στο "Ανακοινωθέν" πουθενά δε γίνεται λόγος για υποχρέωση εντολής που δεσμεύει το ΝΑΤΟ.

γ. Στην παρ. 42, γίνεται λόγος για παρουσία δυνάμεων των ΗΠΑστην Ευρώπη πιθανότατα, με στόχο να καθησυχαστούν ανησυχίες των ΗΠΑ, στις οποίες αναφερόμαστε αλλού.

δ. Στην παρ. 49, γίνεται λόγος για "επιχειρήσεις που δεν ανήκουν στο Αρθρο 5". Η διατύπωση έχει μεγάλη σημασία γιατί το Αρθρο 5 της Ιδρυτικής Χάρτας του ΝΑΤΟ ήταν αυτό που καθόριζε το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ σαν αμυντικής Συμμαχίας που υπερασπίζει, εντός καθορισμένου χώρου, τα μέλη της και μόνον αυτά έναντι ένοπλης επίθεσης και μόνον αυτής.

ε. Στην παρ. 56, γίνεται, ακόμη σαφέστερα, λόγος για περιπτώσεις δράσης ΝΑΤΟικών δυνάμεων "πέρα από τα σύνορα του ΝΑΤΟ". Πρόκειται για εδάφιο που δεν είναι ούτε αιφνιδιαστικό ούτε δυσνόητο σε ένα κείμενο που έχει ήδη κατά κόρον αναφερθεί στους κινδύνους που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ έξω από το ΝΑΤΟ.

Ενα άλλο ενδιαφέρον σημείο πολλαπλού ενδιαφέροντος είναι η αναφορά του ντοκουμέντου σε "μη κρατικούς εχθρούς",δηλαδή σε εχθρούς που δεν αποτελούν κράτος (παρ. 23). Στην παρ. 24, γίνεται λόγος για κίνδυνους που αποτελεί η "διαταραχή της ροής των ζωτικών πόρων", πράγμα που μας επιτρέπει να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει χρήση ΝΑΤΟικών δυνάμεων "πέρα από τα σύνορα του ΝΑΤΟ".

Τέλος, ιδιαίτερα τραβά την προσοχή η έμφαση που δίνεται και στο ντοκουμέντο στην όλο και πιο μεγάλη ενοποίηση της πολεμικής βιομηχανίας (παρ. 41 κ. εξ., μεταξύ άλλων). Στην παρ. 43, μάλιστα, το ντοκουμέντο θεωρεί αναγκαίο να αναφέρει ότι "η αρχή της συλλογικής προσπάθειας στην Αμυνα της Συμμαχίας ενσαρκώνεται σε πρακτικές συμφωνίες που επιτρέπουν στους Συμμάχους να απολαμβάνουν τα καίρια πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά πλεονεκτήματα της συλλογικής άμυνας και εμποδίζουν την επανεθνικοποίηση της αμυντικής πολιτικής, χωρίς να στερούν από τους Συμμάχους την κυριαρχίας τους". Στην πραγματικότητα, βέβαια, κάτι άλλο προβλέπεται: Ακόμη μεγαλύτερη"πολεμικοστρατιωτική εξάρτηση" για τις εξαρτημένες χώρες της Συμμαχίας, αλλά και ένταση των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρών κρίκων - άφθονα τα δισεκατομμύρια γαρ...