Είναι δυνατόν, επιστημονικό προσωπικό του υπουργείου Πολιτισμού να βρίσκεται επί μια δεκαετία σε αβέβαιο εργασιακό καθεστώς, να μη μονιμοποιείται, παρά τα χρόνια εργασίας και τελικά να καταλήγει εκτός υπηρεσίας, λόγω λήξης των συμβάσεων;

Πριν ένα χρόνο γράφονταν τα ίδια ακριβώς για τους αρχαιολόγους του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Διεύθυνσης Προϊστορικών - Κλασικών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ. Ενα χρόνο αργότερα τίποτα δεν άλλαξε... Μέρος του προσωπικού που βρέθηκε εκτός τμήματος το περσινό καλοκαίρι και το οποίο σημειώνεται ότι απασχολείται στα Εκπαιδευτικά Προγράμματα από το 1989, προσλήφθηκε το φθινόπωρο επί τρίμηνο ή εξάμηνο με σύμβαση ωρομίσθιων κι έπειτα απολύθηκε. Μετέωρο βρίσκεται όχι μόνο το έμπειρο επιστημονικό προσωπικό, αλλά και το ίδιο το Τμήμα, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η ζήτηση από τον εκπαιδευτικό κόσμο είναι εξαιρετικά αυξημένη.

Οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν εκτός υπηρεσίας, καταγγέλλοντας το γεγονός, σημειώνουν ότι "δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι μια μακρόχρονη επένδυση σε επιστημονική εργασία υψηλής εξειδίκευσης από πλευράς του ΥΠΠΟ, σήμερα απαξιώνεται. Η αποκτημένη τεχνογνωσία, το κόστος και η απόσβεσή της, το έργο που έχει παραχθεί, η ανάγκη για προγραμματισμό με προοπτική, για δράσεις που δεν είναι εφήμερες, το παραγόμενο μορφωτικό προϊόν και, τέλος, το κοινωνικό όφελος που προκύπτει από τη δυνατότητα της δωρεάν πρόσβασης μεγάλων μερίδων κοινού σε μια σειρά μορφωτικές δραστηριότητες για την πολιτιστική κληρονομιά, όλα αυτά μοιάζουν να είναι μεγέθη αδιάφορα".

Η πολιτική ηγεσία προφανώς και μπορεί να βρει λύσεις μονιμοποιήσεις, όπως μπορεί να βρει λύσεις στελέχωσης γενικότερα του υπουργείου Πολιτισμού. Επί δεκαετίες το θέμα παραπέμπεται στο μέλλον. Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων αναρωτιούνται "μήπως έχει ήδη επιλεχθεί ο περιορισμός του έργου είτε σε περιορισμένης εμβέλειας προγράμματα είτε σε γραφειοκρατική ύπαρξη στα όρια του δημόσιου σώματος. Αν, πράγματι, συμβαίνει κάτι τέτοιο, ύστερα από 13 χρόνια θα πρέπει να διατυπωθεί υπεύθυνα και ξεκάθαρα".

Είναι σημαντικό ότι για τη διακοπή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων διαμαρτύρονται και οι εκπαιδευτικοί. Με επιστολή τους προς την υπουργό Πολιτισμού, Ελ. Παπαζώη, οι καθηγητές του 8ου Γυμνασίου Πειραιά δηλώνουν ότι "σε ένα σχολείο, που η διδασκαλία θεμάτων σχετικών με παλαιότερες περιόδους της ιστορίας μας ή την Τέχνη είναι συνήθως μονοσήμαντη, τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι ένα παράθυρο στην πολύπλευρη και ελκυστική προσέγγισή τους".

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης "Ο Παρθενώνας" σημειώνει: "Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η μάθηση και η καλλιέργεια των παιδιών είναι δυνατόν να μη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων και σχεδιασμών του υπουργείου Πολιτισμού". Ανάλογη επιστολή προς την υπουργό Πολιτισμού έστειλαν και οι καθηγητές του Λυκείου Παλαιού Ψυχικού.Εξάλλου, έχουν ήδη συγκεντρωθεί σε κοινό υπόμνημα προς την υπουργό Πολιτισμού περισσότερες από 350 υπογραφές εκπαιδευτικών.