"Είστε ο πλανητάρχης - τονίζει στην ανοιχτή επιστολή της προς τον Κλίντον που μας έστειλε η 16χρονη ΔΑΦΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΙΩΤΗ - ή καλύτερα έτσι σας αποκαλούν οι άλλοι. Εγώ δε θα απέδιδα αυτόν τον τίτλο σε κανέναν άνθρωπο. Είστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, που δυστυχώς είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Ρωσία, και με τίποτα δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση σας. Και αυτό γιατί πιστεύω, πως όση μεγαλύτερη εξουσία έχει ο άνθρωπος στα χέρια του, τόσο περισσότερο ψυχρός, κυνικός, άκαρδος και πλεονέκτης γίνεται.

Δεν έχω καταλάβει, γιατί σκοτώσατε τόσους ανθρώπους στο Ιράκ, γιατί σκοτώνετε τώρα τους Σέρβους. Αν γυρίσουμε πίσω στην ιστορία της πατρίδας σας, θα δούμε ότι κανείς δεν το "έπαιξε" "ειρηνιστής" στον δικό σας εμφύλιο, τότε που είχατε χωριστεί σε Βόρειους και Νότιους. Ποιους νομίζετε ότι κοροϊδεύετε, όταν λέτε ότι νοιάζεστε για τους Αλβανόφωνους του Κόσσοβου, που εξαιτίας σας εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, αφού συνεχώς και επί δυο μήνες τώρα τους βομβαρδίζετε χωρίς έλεος κάνοντάς τους πρόσφυγες; Και οι Κούρδοι είναι πρόσφυγες και αυτοί πεινάνε και αυτοί χάσανε τους δικούς τους, τι κάνατε γι' αυτούς; Μήπως επιτεθήκατε εναντίον της Τουρκίας; Οχι βέβαια. Τη Γιουγκοσλαβία όμως την πολεμάτε, γιατί; Σκοτώνετε αθώους ανθρώπους, παιδάκια και μολύνετε τη γη τους.

Τι σας έχουμε κάνει εμείς οι λαοί των Βαλκανίων και θέλετε να αλληλοσκοτωθούμε; Η γη μας δε σας ανήκει, αφήστε μας να ζήσουμε ειρηνικά πάνω σ' αυτή τη γη, που είναι η αγαπημένη μας πατρίδα. Αφήστε μας να αναπνέουμε καθαρό και αμόλυντο αέρα.

Ο πόνος, ο θάνατος, η πείνα, η φτώχεια, είναι τόσο έντονα πια γύρω μου, που νιώθω την αδικία αυτή να με πνίγει. Μια αδικία που την αισθάνομαι σαν δυο χέρια να μου σφίγγουν το λαιμό. Φοβάμαι πως μια μέρα θα ξυπνήσω και θα μάθω πως μας κηρύξατε τον πόλεμο, μια και είμαστε στα μελλοντικά σας σχέδια από ό,τι δείχνουν οι προθέσεις σας.

Τέλος, θέλω να σας πω, ότι μπορεί να σας αποκαλούν "πλανητάρχη", όμως η γη είναι πλανήτης όλων μας και δε σας ανήκει!".