Από τα πολιτικά κόμματα της εποχής, το Κόμμα των Φιλελευθέρων ήταν αυτό που άρχισε τον πόλεμο και το Λαϊκό τον συνέχισε, παρά τις αντίθετες διακηρύξεις στις εκλογές του Νοέμβρη του 1920, που νίκησε τον φιλελεύθερο Βενιζέλο. Εκπροσωπώντας τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, τα δύο κόμματα είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για το ξερίζωμα του μικρασιατικού ελληνισμού από τις εστίες του, την προσφυγιά, αλλά και τη θυσία χιλιάδων στρατιωτών στο μέτωπο. Ηταν η άμεση συνέπεια της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης και υποτέλειας της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και της στενής σύνδεσης των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας με αυτά των ιμπεριαλιστών. Μόνο το Κόμμα της εργατικής τάξης, από την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκε σθεναρά και κατήγγειλε την ιμπεριαλιστική εκστρατεία, ενώ κάλεσε τους στρατευμένους που καλούνταν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών της Αντάτ να οργανωθούν και να αντισταθούν στον άδικο πόλεμο. Η δημιουργία τότε των "Σοβιέτ των στρατιωτών" είναι και η έμπρακτη απόδειξη της συνεισφοράς των κομμουνιστών για το σταμάτημα του πολέμου.

Παραθέτουμε παρακάτω τρία ιστορικά ντοουμέντα - κείμενα των πρώτων χρόνων του κόμματος της εργατικής τάξης:

Η φωνή των στρατιωτών του Μετώπου

(Για τις ομάδες των κομμουνιστών στρατιωτών του Μετώπου, η Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή 20 Σεπτέμβρη '20)

"Αφού τόσον καιρό εστρώσαμε της Βαλκανικής, της Ρωσίας και της Ανατολής τα βουνά και τους κάμπους με τα κουφάρια μας και με το σκοτωμένο αίμα μας εβάψαμε το χώμα και τις πέτρες τους, αφού οι αφέντες που κυβερνάνε μας δέσανε με τις βαριές αλυσίδες της οργανωμένης βίας σαβανώνοντας τα σπιτικά μας με τη μαυρίλα της δυστυχίας, έρχονται τώρα με την απαίσια ικανοποίηση του θριάμβου των να μας ζητήσουνε ψήφο ευγνωμοσύνης για το μεγάλωμα της "Πατρίδος" και για την απελευθέρωση των "υπόδουλων αδελφών..."".

Και συνεχίζουν οι κομμουνιστές στρατευμένοι:

"Οι αγνές πατριωτικές συγκινήσεις παγώσανε πολύ νωρίς, απ' τη στιγμή που μέσα στη φρίκη της παγκόσμιας αλληλοσφαγής αντικρύσαμε τη μαύρη αλήθεια στη ζωντανή πραγματικότητα, έξω από τα σύννεφα του ιδεαλισμού, στα οποία βυθίζουνε το νου του δύσμοιρου και άμαθου λαού οι κυβερνώσες κοινωνικές λύμες. Κι όταν πια, ενώ εμείς τραβούσαμε τον θανατερό δρόμο του μαρτυρίου μας με τα νύχια των στρατοκρατικών κοράκων στη σάρκα μας, είδαμε αυτή την παρασιτική τάξη αποχαλινωμένη μέσα στην αποκλειστική ικανοποίηση του ωμού προσωπικού συμφέροντος και τον άπληστο θησαυρισμό πλούτου, όταν είδαμε αυτούς τους κυβερνητικούς πάτρωνές τους μ' όλο το φκιασίδι του φιλεργατισμού των να ρίχνουν στο τέλος κάθε πρόσχημα δίνοντας τις πιο οιχτρές αναχρονιστικές λύσεις στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, εργατικά, αγροτικά και αρπάζοντας τον ιδρώτα και το αίμα των αδελφών μας εργατών και χωρικών για να χτίζουν παλάτια και να γεμίζουν τις κάσες των πλουτοκρατών". Και η ανακοίνωση των κομμουνιστών στρατιωτών συνεχίζει:

"Οι αληθινοί πατριώτες είμαστε εμείς. Οχι γιατί σκοτωθήκαμε και σκοτώσαμε άλλους ανθρώπους και ματώσαμε και ταλαιπωρηθήκαμε για τα συμφέροντά σας κάτω από την πίεση της βίας σας, αλλά γιατί το κήρυγμα της μεγάλης αλήθειας πούρχεται από κει πάνω (σ. σ εννοείται η Σοβ. Ρωσία) μας εσφυρηλάτησε την καρδιά μας με τη θέληση της αγαπημένης πατρίδας μας αναγεννημένης κ' ευτυχισμένης με τη δύναμη την ακαταμάχητη που χρειάζεται στους μεγάλους απολυτρωτικούς αγώνες, με την αγάπη για όλους τους δυναστευμένους ανθρώπους του κόσμου και για τη λευτεριά και για την παντοτεινή ειρήνη και για την αδελφοσύνη. Αυτή είναι η πατρίδα για την οποία έχουμε την ανώτερη θέληση και δύναμη να πολεμήσουμε. Και θα πολεμήσουμε γι' αυτήν".

"Είσαστε γελασμένοι αφέντες! Ο Βορράς είναι αγέρας πολύ δυνατός κι ορμητικός κι αδύνατα φτερά μπροστά του είναι τα πλάνα ιδανικά σας".