Με χρηματοδότηση του ΑΚΕΛ έγινε και η έκδοση του αφηγήματος της Πετρώνδα "Οίκος Υψηλής Ραπτικής". Εδώ πρωταγωνίστριες, εκτός από τον αγωνιζόμενο αιγυπτιακό λαό είναι γυναίκες - Αιγύπτιες και Ελληνίδες, Αιγυπτιώτισσες. Ανάμεσά τους η Αζίζα, μια νεαρή φελάχα που έρχεται στην πόλη, εργάζεται και γνωρίζεται με ένα δάσκαλο επαναστάτη που θα γίνει ο σύντροφός της. Μέσα από το βιβλίο, πλάι στους αγώνες και τις μαζικές διαμαρτυρίες των Αιγυπτιών ενάντια στους αποικιοκράτες που τους ρουφάν το αίμα, περιγράφεται η μοίρα της γυναίκας στη χώρα του Νείλου. Μια μοίρα σκλάβας σε μια ζωή μαρτύριο. Η μητέρα της Αζίζας έρχεται στην πόλη να βρει δουλιά μετά το θάνατο του φελάχου άντρα της (που οι εκμεταλλευτές τον άφησαν να πεθάνει άρρωστο και αβοήθητο), για να γλιτώσει τη μικρή κόρη της από το "ταχάρ" τον παραδοσιακό σεξουαλικό ακρωτηριασμό που επιβάλλεται στα κορίτσια. Μιλάει η Φελάχα:

"Στο χωριό μερικά κορίτσια μολύνονται και πεθαίνουν από το "Ταχάρ". Δεν ήθελα αυτό το πετσόκομμα να πάθει το κοριτσάκι μου, η Αζίζα μου... Η παντρεμένη γυναίκα δεν πρέπει να νιώθει ευχαρίστηση με τον άντρα της (εξηγεί στην Ελληνίδα εργοδότριά της γιατί γίνεται η επέμβαση). Ο άντρας μόνο να ευχαριστιέται και να της σπέρνει παιδιά. Η γυναίκα μόνο να κάνει τα γούστα του άντρα, να του χαρίζει απογόνους, να μεγαλώνει το σόι του. Σκλάβα αγορασμένη, η γυναίκα. Πιο φτηνή από μια γαϊδούρα ή από μια γκαμούσα (αγελάδα μαύρη - βουβάλα)".

Βάρβαρα έθιμα υπάρχουν ακόμα, όμως οι νέες Αιγύπτιες δε δέχονται σήμερα αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους. Τουλάχιστον στις πόλεις πολλές είναι αυτές που εργάζονται και στα Πανεπιστήμια πληθαίνουν... Μια καινούρια γενιά γυναικών έρχεται...

Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ