Η ανοικοδόμηση της χώρας και οι εργαζόμενες τάξεις

Η ανοικοδόμηση της χώρας και οι εργαζόμενες τάξεις

Αν η αστική τάξη της χώρας στη μεταπολεμική περίοδο αγωνίστηκε για να διατηρήσει την εξουσία, διασφαλίζοντας, έτσι, τα στενά ταξικά της συμφέροντα κι ό,τι κατάφερε να αποκομίσει, κατακλέβοντας το λαό στα χρόνια της κατοχής. Αν γι' αυτό το σκοπό δε δίστασε, μετά τον πόλεμο, ν' αντικαταστήσει τους Γερμανο-ιταλούς συνεργάτες της, της κατοχικής περιόδου, με τα νέα αφεντικά του διεθνούς ιμπεριαλισμού, τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς. Αν συμπεριφέρθηκε ως καββαλιστική κλίκα σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αμερικανού κυβερνητικού αξιωματούχου Πολ Πόρτερ. Αν κατά τα ευστόχως λεγόμενα του Κώστα Καραγιώργη "δε θα εδίσταζε να τινάξει στον αέρα ολόκληρη τη χώρα, όπως είναι και ευρίσκεται, αρκεί να έχει ρευστοποιήσει πρώτα σε χρυσή λίρα τα κέρδη της και να τα έχει φορτώσει στο κότερο του τουρκολίμανου!". Αν όλα αυτά ίσχυαν - και ίσχυαν με το παραπάνω - για την ντόπια ολιγαρχία του πλούτου, τα ακριβώς αντίθετα είναι εκείνα που χαρακτήριζαν το ελληνικό προλεταριάτο και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.

Η εργατική τάξη και τα συμμαχικά προς αυτή λαϊκά στρώματα - όπως και στην περίοδο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου έτσι και μεταπολεμικά - πολιτικά εκφράζονταν από το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, που τον Απρίλη του 1945 από εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση μετατράπηκε σε πολιτικό συνασπισμό κομμάτων. Συνεπώς στις πολιτικές θέσεις αυτών των φορέων μπορούμε να δούμε με ακρίβεια τις θέσεις και τα οράματα, που συνεγείρανε τα φτωχά λαϊκά στρώματα - την πλειοψηφία δηλαδή του ελληνικού λαού που συσπειρωνόταν γύρω από τους προαναφερομένους πολιτικούς φορείς - και να εντοπίσουμε τη διαφορά τους από την αστική τάξη.

* * *

Στην πολιτική απόφαση της 11ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (5- 10/4/1945) - που είναι και η πρώτη Ολομέλεια της ΚΕ μετά την απελευθέρωση - υπογραμμίζεται: "Βασική αρχή πάνω στην οποία πρέπει να στηριχτεί η μεταπολεμική ανοικοδόμηση είναι: ανοικοδόμηση προς όφελος όλου του έθνους και όχι μόνο μιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Η ανοικοδόμηση είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί γρήγορα και σταθερά με τη δραστηριοποίηση όλων των εθνικών δυνάμεων προς την κατεύθυνση αυτή (... ). Η αντιδραστική ολιγαρχία με τη διαιώνιση της πολιτικής ανωμαλίας, τη δίωξη των ζωντανών δυνάμεων του έθνους, τη ληστρική οικονομική της πολιτική σε βάρος των λαϊκών μαζών, τον πληθωρισμό και τους σοβινιστικούς τυχοδιωκτισμούς, όχι μόνο δεν ενισχύει την ανόρθωση της χώρας, μα οδηγεί στο οικονομικό χάος και στην καταστροφή", ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος Ε σελ. 260".

Εκλαϊκεύοντας την πολιτική και ιδεολογική αντίληψη του ΚΚΕ γύρω από τα ζητήματα της ανοικοδόμησης ο Βασίλης Μπαρτζιώτας, μέλος, τότε, του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, έγραφε στο περιοδικό "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" του μηνός Ιουλίου 1945:

"Γύρω από τα προβλήματα της ανοικοδόμησης που μπαίνουν σήμερα στο κέντρο της προσοχής του Ελληνικού Λαού, παρουσιάζονται δύο βασικές απόψεις, γραμμές: α) της αντίδρασης και β) του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων που αποτελούν τον πολιτικό συνασπισμό του ΕΑΜ. Η χρηματιστική ολιγαρχία (... ) θέλει να "ανορθώσει" και να "ανοικοδομήσει" τη χώρα προς όφελός της και σε βάρος του λαού που θα υποχρεωθεί να πληρώσει και την τελευταία πεντάρα με μια πολιτική αντιλαϊκή, αντεθνική και αντιοικονομική που θα προκαλέσει καινούριες οικονομικές και πολιτικές καταστροφές. Το ΚΚΕ παλεύει και θα παλέψει για την ανοικοδόμηση της χώρας προς όφελος του έθνους με τη μαχητική κινητοποίηση όλων των ζωντανών δυνάμεων του λαού, γιατί πραγματική ανοικοδόμηση μπορεί να γίνει μονάχα, όταν ο λαός καταπιαστεί με το έργο αυτό. Στην ουσία οι δύο αυτές γραμμές της αντίδρασης και του ΚΚΕ εκφράζουν ολόκληρο το νεοελληνικό μας πρόβλημα: Ποιο δρόμο θα ακολουθήσει η μεταπολεμική Ελλάδα; Θα ξαναγυρίσει προς τα πίσω, προς την 4η Αυγούστου, στη μεσαιωνική πισωδρόμηση και καταστροφή που τόσο ακριβά πλήρωσε ο λαός και τώρα η καταστροφή θα 'ναι ανεπανόρθωτη ή θα τραβήξει προς τα μπρος σε νέους ορίζοντες, στη λαϊκή δημοκρατία, στο δρόμο της αναγέννησης και αναδημιουργία της Ελλάδας;" (Β. Μπαρτζιώτα: "Οι βασικές κατευθύνσεις της οικονομικής μας ζωής", περιοδικό ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, τεύχος 39 - Ιούλης 1945, σελ. 27).