Δανήλος Συντυχάκης

Ο αγωνιστής ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΛΟΥΤΣΟΣ γεννήθηκε στη Σύμη το 1923. Οταν ήταν στη Δευτέρα Δημοτικού πέθανε η μητέρα του. Ο πατέρας του αναγκάστηκε να μπαρκάρει στα καράβια για να επιβιώσει η φαμίλια του, έπειτα από το ναυάγιο του δικού του πλεούμενου.

Το 1937 έρχεται στον Πειραιά για να γνωρίσει τον πατέρα του, ο οποίος ήθελε να τον κάνει ασυρματιστή. Πηγαίνει στην Αίγινα και περνάει στη Σχολή Ασυρματιστών. Ο πατέρας του επιστρέφει από ταξίδι άρρωστος και πεθαίνει.

Στον Πειραιά ο Γιώργος Μιχαλούτσος πρωτοδούλεψε ως σοβατζής. Πήρε το δρόμο για την Ελευσίνα. Στα τέλη του 1937 πιάνει δουλιά στο τσιμεντάδικο. Οργανώνεται στο σωματείο τσιμεντεργατών «ΤΙΤΑΝ-ΧΑΛΥΨ» με πρόεδρο τον Βαγγέλη Τσάκο. Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης στην Κατοχή δούλεψε στο παράνομο Τυπογραφείο στις κατακόμβες του «ΤΙΤΑΝ».

Μετά την Απελευθέρωση απολύεται από τον «ΤΙΤΑΝ» και δουλεύει στο «ΧΑΛΥΨ». Με πρωτοβουλία νέων εργατών στεριώνεται η Νυχτερινή Σχολή Μηχανικών Ελευσίνας «Ο ΚΕΛΕΟΣ».

Εργάστηκε πολλά χρόνια και βοήθησε στο στέριωμα του Ορειβατικού Συλλόγου Ελευσίνας.

Το 1969 παντρεύτηκε την Γιούλα Ασημακοπούλου και απέκτησε μία κόρη, την Ασημίνα.

Αύριο Κυριακή 12 Νοέμβρη συμπληρώνονται 40 μέρες από το θάνατό του.

Στις 9.30 π.μ. η οικογένειά του, σύντροφοι και φίλοι του θα βρεθούν στον Αγιο Κωνσταντίνο, στην Ελευσίνα, για να τιμήσουν τη μνήμη του και προσφέρουν στην ΚΟ Ελευσίνας 500 ευρώ.

* * *

Φωτ.

Στον ΔΑΝΗΛΟ ΣΥΝΤΥΧΑΚΗ! Περνούν τα χρόνια Δανηλό, μα η θύμηση απέραστη κι άσβεστη παραμένει. Βαριά τα χρόνια τα πολλά, πολλές οι δεκαετίες - κοντεύουν δέκα - που με καταπλακώνουν και με καλό, το μισεμό, σαν θάρθει καλώς νάρθει, χωρίς βιασύνη φυσικά, για να σου φέρω το όμορφο θαρρώ μαντάτο πως το σπιτικό που άφησες παιδόγγονα είν' γιομάτο, τη στράτα που τους δίδαξες πιστά την εβαδίζουν άξια της αξιοσύνης σου, συνεχιστές τ' αγώνα, που επί ζωής ετίμησες για το καλό του τόπου.

Στη μνήμη σου την ιερή 50 ευρώ στο ΚΚΕ, στο Κόμμα το δικό σου, μέσω ΚΟΒ Κυψέλης.

Μπάμπης Λεωνιδάκης, Αντιστασιακός

* * *

Φωτ.

Στις 7 Νοέμβρη 2006 έφυγε από τη ζωή ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΙΝΗΣ, μέλος της ΚΟΒ Μενιδίου και του Παραρτήματος Μενιδίου της ΠΕΑΕΑ. Υπήρξε σεμνός αγωνιστής, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας, τα προβλήματα της εργατικής τάξης, για την πρόοδο και την ειρήνη. Σύνδεσμος της ΕΠΟΝ στην κατοχή και αργότερα μαχητής του ΔΣΕ Πελοποννήσου, πολέμησε στην περιοχή της Κορίνθου και της Ηλείας με το ψευδώνυμο «καπετάν Σπίθας». Πιάστηκε, μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, δικάστηκε από Στρατοδικείο εφτά φορές σε θάνατο. Γλίτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά φυλακίστηκε και εξορίστηκε στο Μακρονήσι.

Ως το τέλος της ζωής του δε συμβιβάστηκε και δε συνθηκολόγησε με τον ταξικό αντίπαλο.

Σύντροφοί του προσφέρουν στη μνήμη του 300 ευρώ στην ΚΟΒ Μενιδίου.