Παναγιώτης Μανιτάρας

Πέρασε ένας χρόνος από εκείνο το βροχερό πρωινό του Νοέμβρη, που χάσαμε τόσο άδικα τον μεγάλο αγωνιστή, τη δυνατή φωνή, τον μπροστάρη όλων των αγώνων της εργατιάς και των μικρομεσαίων ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΕΤΣΗ.

Στη μνήμη του προσφέρω 50 ευρώ για ενίσχυση του «Ριζοσπάστη» και φωνάζω να ακουστεί ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ.

Γιάννης Κ. Φέτσης

* * *

Φωτ.

Ο πατέρας μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΝΙΤΑΡΑΣ, μέλος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, γεννήθηκε το 1905 στο Μαλανδρίνο Φωκίδας από γονείς αγρότες. Ηταν και αυτός αγρότης και ασχολήθηκε και με την ξυλογλυπτική.

Συμμετείχε στον πόλεμο του '40-'41 και στην Κατοχή υπηρέτησε στην Πολιτοφυλακή.

Μετά τη Βάρκιζα πιάστηκε, κακοποιήθηκε βάναυσα και αναγκάστηκε να καταφύγει στον ΔΣΕ. Τοποθετήθηκε στο Κέντρο Πληροφοριών της Μεραρχίας της περιοχής του.

Στα μέσα του 1949 πιάστηκε αιχμάλωτος, πέρασε από διάφορες φυλακές και εξορίστηκε στον Αϊ- Στράτη και το Μακρονήσι.

Αφέθηκε ελεύθερος το 1957 για να ξαναπιαστεί και να πάρει και πάλι το δρόμο της εξορίας.

Παρά τις ταλαιπωρίες δε λύγισε και έμεινε πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης.

Στη μνήμη του προσφέρω 10 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Κέντρου Βύρωνα και 50 ευρώ στον «Ριζοσπάστη».

Κατίνα Μανιτάρα

* * *

Στη μνήμη των κομμουνιστών αγωνιστών οι οποίοι κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα και δε λύγισαν ως τα βαθιά γεράματά τους, παρά τις διώξεις, τις φυλακίσεις και εξορίες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΥ και ΝΙΚΟΥ ΤΣΑΚΑΛΗ από το Συκάμινο Αττικής, προσφέρω στο ΚΚΕ, μέσω Αυλώνα Αττικής, 30 ευρώ.

Γεώργιος Μακροδημήτρης

Δημήτρης Φέτσης