Οι καλλιτέχνες καλούνται σήμερα να ανταποκριθούν στην ιστορικής συγκυρίας ανάγκη υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς τους και του δικαιώματος της ελευθερίας στη δημιουργία καθώς και να χαράξουν νέα πορεία για την υπεράσπιση του έργου τους. Η ΠΟΘΑ παλεύει για την αναβάθμιση του ρόλου της, για να υπογράψουν τα σωματεία συλλογικές συμβάσεις που θα διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων απέναντι στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας και κύρια στον οπτικοακουστικό τομέα. Αγωνίζεται για την καλλιτεχνική παιδεία με όλα τα σωματεία - μέλη της ΠΟΘΑ και για την Κοινωνική Ασφάλιση και τα συνταξιοδοτικά προβλήματα.

Ο Βασίλης Κολοβός, ως απερχόμενος πρόεδρος της ΠΟΘΑ, από μέρους του ΔΣ, στην εισήγησή του, περιέγραψε, και κατά πολιτιστικό τομέα, τις σκληρές, άνομβρες, αποπνευματικοποιημένες, ισοπεδωτικές μέρες. Μέρες εκποίησης αξιών, ιδανικών, ανατροπών, ανακατατάξεων, ακρίβειας, ανεργίας, ανασφάλειας, ξεπουλήματος κερδοφόρων επιχειρήσεων, κλπ.

«Παράλληλα με το χτύπημα των κατακτήσεων του λαού μας» επισήμανε ο Βασίλης Κολοβός - «χτυπούν κι εμάς γιατί θέλουν να μας πάρουν πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα, να μας υποτάξουν, ώστε τα "εθνικά" και υπερεθνικά εργοστάσια, τα σούπερ - μάρκετ της Τέχνης και του Πολιτισμού να προσφέρουν ανεμπόδιστα στους πελάτες τους έτοιμα τα προϊόντα της σύγχρονης απρόσωπης μαζικής βιομηχανοποιημένης κουλτούρας του θεάματος, για να κρατούν το λαό μας στο σκοτάδι, αποστερώντας του τη δυνατότητα αφύπνισης μέσα από την πραγματική τέχνη».

«Στη χώρα μας» - τόνισε ο Βασίλης Κολοβός - «τα μεγάλα μονοπώλια διεισδύουν όλο και περισσότερο στις τέχνες και την ψυχαγωγία. Νέα μεγάλα προνόμια χορηγεί η κυβέρνηση για τη μουσική, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά, το θέατρο, το βιβλίο, σε ελάχιστους οικονομικούς κολοσσούς, όπου το κριτήριο της δραστηριότητάς τους είναι το κέρδος, η πολιτική δύναμη και η διαμόρφωση υποταγμένων και αλλοτριωμένων συνειδήσεων της νεολαίας και του λαού. Σήμερα, σε πολύ μεγάλο βαθμό, αλλά και στο άμεσο μέλλον, ελάχιστοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα ελέγχουν ολοκληρωτικά τον πολιτισμό, την πληροφόρηση, τον αθλητισμό, τον ελεύθερο χρόνο, την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη της κοινωνίας».

Αναφερόμενος στα προβλήματα των καλλιτεχνών είπε μεταξύ άλλων: «Η ανεργία σε όλους τους χώρους δημιουργίας των ανθρώπων του θεάματος - ακροάματος παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις. Συλλογικές συμβάσεις ή δεν υπογράφονται και αν υπογράφονται δεν τηρούνται. Το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, το οποίο κερδίσαμε με πολύχρονους απεργιακούς αγώνες, μπαίνει σε μια επικίνδυνη ανατρεπτική φάση, βάσει προδιαγραφών και αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων δε θα πάρει ποτέ σύνταξη στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Η καλλιτεχνική παιδεία, με τη συμφωνία του Μπέργκεν σαν συνέχεια της Μπολόνια υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο. Οι αγώνες μας και το γενικό αίτημα για ενιαία, ανώτατη δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακού επιπέδου καλλιτεχνική παιδεία δεν εισακούονται. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μάς εξοστράκισαν από τα περισσότερα κέντρα αποφάσεων που είχαν σχέση με τη δουλιά μας, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ ολοκλήρωσε τον εξοστρακισμό και τοποθέτησε στη θέση των εκπροσώπων των φορέων πρόσωπα μερικά καταξιωμένα, αλλά με στενούς κομματικούς δεσμούς στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Ακόμα και αυτή τη μίζερη τιμητική σύνταξη, αφού τη μετέτρεψαν οι προηγούμενοι σε άθλιο βοήθημα απορίας, έρχονται τώρα οι νέοι, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτουν, ουσιαστικά να την καταργούν για κείνους που πραγματικά τη δικαιούνται και την έχουν ανάγκη».

Στην έναρξη του συνεδρίου παραβρέθηκε και μίλησε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του Κόμματος Γεράσιμος Αραβανής, υπογραμμίζοντας τη νέα κατάσταση που άρχισε να διαμορφώνεται στα μέσα της δεκαετίας του '80 και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς και αφορά στη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων και μεγαλοχορηγών, με τη συνδρομή του κράτους στις τέχνες και τον ελεύθερο χρόνο. «Εμπορευματοποιούν τις πολιτιστικές διαδικασίες, στοιχείο το οποίο αλλάζει σταδιακά αλλά με ριζικό τρόπο το περιεχόμενο και το ρόλο της Τέχνης και του καλλιτέχνη». Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τις χορηγίες, στο νομοσχέδιο για το Κέντρο Θεάτρου και Χορού, για τον κινηματογράφο και το Ιδρυμα Νιάρχου, το οποίο χαρακτήρισε μια «νέα περίπτωση Μεγάρου Μουσικής», τόνισε ότι η μόνη λύση για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα μεγάλα προβλήματα είναι «ισχυρή ΠΟΘΑ, ισχυρά σωματεία, μαζικά, ριζωμένα μέσα στους μεγάλους χώρους, που αγωνίζονται για τα προβλήματα των καλλιτεχνών, αλλά θέτουν στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης το δικαίωμα του λαού στην πολιτιστική ανάπτυξη, να μπει η Τέχνη στην υπηρεσία του λαού». Καταλήγοντας, δήλωσε την έμπρακτή στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες και τα αιτήματα των καλλιτεχνών.

Σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο για την ίδρυση Κέντρου Θεάτρου και Χορού, το προεδρείο της ΠΟΘΑ προτείνει, παράλληλα, με την απόρριψη του σχεδίου Νόμου, να οργανωθεί ένα συνέδριο όλων των εμπλεκομένων φορέων μέσα στο 2007, στο οποίο θα συζητηθούν αναλυτικά τα ζητήματα του θεάτρου και του χορού.