* «Πέντε λεπτά ακόμα».Σκηνοθεσία-σενάριο: Γιάννης Ξανθόπουλος.

Ο Τάσος είναι ...μέχρι θανάτου ερωτευμένος με την Αλίκη. Μία ακόμα σκηνή ζήλιας του θα καταλήξει ...με τον Τάσο φαρδύ-πλατύ στο δρόμο, κάτω από τη μοτοσικλέτα του. Το φάντασμά του όμως έχει άλλα σχέδια. Επιστρέφει στη Γη, σωματοποιημένος αλλά αόρατος! Εχει 5 λεπτά για να κάνει αισθητή την παρουσία του στους ζωντανούς και, κυρίως, για να αποτρέψει τη σχέση που «μαγειρεύεται» μεταξύ της Αλίκης και του φίλου του. Λίγο πριν τους τρελάνει όλους κι ενώ ο χρόνος του εξαντλείται, ο Τάσος συνέρχεται... Τον δίδαξε άραγε όλη αυτή η περιπέτεια κάτι ή θα επιστρέψει και πάλι στον παλιό, καλό ζηλιάρη εαυτό του;

Γιάννης Ξανθόπουλος: Γεννήθηκε το 1958. Σπούδασε Φυσική στο Παν/μιο Αθηνών και στη συνέχεια σκηνοθεσία κινηματογράφου. Εγραψε και σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Στην τηλεόραση έχει δουλέψει κυρίως σαν σεναριογράφος. Στον κινηματογράφο ήταν συν-σεναριογράφος σε αρκετές ταινίες μεγάλου μήκους. Το «5 λεπτά ακόμα» είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

* «Ακάμας».Σκηνοθεσία-σενάριο: Παννίκος Χρυσάνθου.

O Ομέρης, ένας Τουρκοκύπριος, μεγαλώνει με τους Ελληνοκύπριους σε μιαν εποχή αθωότητας. Τον έμαθαν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν διαφορές, κι ας λέγονται Ελληνες ή Τούρκοι, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Οταν όμως ερωτεύεται μιαν Ελληνοκύπρια, καταλαβαίνει ότι ο κόσμος γύρω του δεν είναι αυτός που έπλασε με το μυαλό του. Η μοίρα του τάζει να πολεμά για να μείνει μαζί με την αγαπημένη του, τη στιγμή που η κοινωνία γύρω του ακολουθεί ακριβώς την αντίθετη πορεία. Αν δε θέλει να ηττηθεί, πρέπει να παλέψει ενάντια στον παραλογισμό του εθνικισμού, που εισβάλλει στην προσωπική του ζωή και προσπαθεί να την τσακίσει.

Πανίκκος Χρυσάνθου: Γεννήθηκε στο χωριό Κυθρέα της Κύπρου το 1951. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Δούλεψε στην Κύπρο ως κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες και ως διευθυντής της Κινηματογραφικής Λέσχης Λευκωσίας, της Κυπριακής Ταινιοθήκης και του κινηματογράφου τέχνης «Στούντιο». Το 1987 έφτιαξε την πρώτη του ταινία.

* «Απόστολος και μόνος».Σκηνοθεσία: Νίκος Καβουκίδης.

Ο κ. Απόστολος είναι ταχυδρομικός υπάλληλος σε μια μικρή περιφέρεια της Μακεδονίας. Το πάθος του είναι να παρακολουθεί τις ζωές των κατοίκων μέσα από την αλληλογραφία τους, ανοίγοντας τα γράμματά τους. H Μάρθα, η δασκάλα του χωριού (που του θυμίζει τη Μαρία, τον πρώτο του έρωτα), έχει μια αδιέξοδη σχέση με τον Αλέκο. Ο Απόστολος μιμείται τον γραφικό χαρακτήρα του και γράφει αυτός τα γράμματα ελέγχοντας την αποστολή και παραλαβή τους. Οταν έρχεται στο χωριό ο Αλέκος, αποδεχόμενος το φταίξιμό του, ο κ. Απόστολος τρελαίνεται. Πόσα θα βγουν στο φως τώρα; Πρέπει να καεί κάθε ίχνος. Βάζει φωτιά στο ταχυδρομείο. Καίγοντας μαζί την κρυμμένη ζωή του, τα πάθη και τα λάθη του.

Νίκος Καβουκίδης: Το 1956 αρχίζει η κινηματογραφική του καριέρα στη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ. Συνεργάστηκε ως διευθυντής Φωτογραφίας και μοντέρ σε πάνω από 90 ταινίες με τους περισσότερους σκηνοθέτες του παλαιού και νέου ελληνικού κινηματογράφου. Για τα χρόνια της δικτατορίας δημιουργεί το ντοκιμαντέρ «Μαρτυρίες». Εχει πάρει 4 βραβεία Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και 2 κρατικά Φωτογραφίας του υπουργείου Πολιτισμού. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και επίτιμο μέλος της Ενωσης Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου.

* «Eduart».Σκηνοθεσία-σενάριο: Αγγελική Αντωνίου.

Ο Eduart, ένας νέος άνθρωπος που έχει μεγαλώσει σ' ένα σκληρό οικογενειακό περιβάλλον, εγκαταλείπει την πατρίδα του με το όνειρο να γίνει ροκ τραγουδιστής. Η ορμή και τα πάθη της ηλικίας του τον οδηγούν στο έσχατο των εγκλημάτων, το φόνο. Κυνηγημένος απ' όλους και από τον ίδιο του τον εαυτό, φυλακίζεται σε απίστευτα σκληρές συνθήκες. Η γνωριμία του με έναν Γερμανό γιατρό βγάζει στην επιφάνεια την ενοχή που έκρυβε βαθιά μέσα του. Ο Eduart ομολογεί και ως σύγχρονος Ρασκόλνικοφ περνά από το έγκλημα στην «τιμωρία», τολμώντας να φωνάξει την ενοχή του.

Αγγελική Αντωνίου: Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ και σκηνοθεσία με υποτροφία στη Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (DFFB) στο Δυτικό Βερολίνο. Εργάζεται ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος στην Ελλάδα και τη Γερμανία.

* «Ενας ήρωας... στη Ρώμη».Σκηνοθεσία: Πάνος Αγγελόπουλος.

Η ταινία είναι ένα ταξίδι (road movie) ενός νέου που τολμά να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Πηγαίνει στη Ρώμη για να δει το είδωλό του, στον κόσμο της όπερας. Πέφτει θύμα κλοπής. Ολα αλλάζουν, όλα ανατρέπονται. Ακολουθεί μια σειρά από κωμικοτραγικές καταστάσεις. Γλυκόπικρη εμπειρία ενός ταξιδιού. Αναζήτηση και μοναξιά. Νοσταλγία της τρυφερής αθωότητας. Ενα ακραίο γεγονός στιγματίζει την επιστροφή του στην Ελλάδα και έτσι γίνεται το πρόσωπο των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Τι ήταν άραγε γι' αυτόν... αυτό το ταξίδι;

Πάνος Αγγελόπουλος: Εχει κάνει δύο ταινίες, ντοκιμαντέρ και έχει εργαστεί στο θέατρο και την τηλεόραση.

* «H ψυχή στο στόμα».Σκηνοθεσία-σενάριο: Γιάννης Οικονομίδης.

Ο Τάκης έχει πέσει στα νύχια του λύκου. Ο Τάκης προσπαθεί να ξεφύγει. Ο Τάκης ψάχνει για λεφτά. Εχει οικογένεια, μωρό, σπίτι... Ο Τάκης είναι κερατάς. Την αγαπά και υποφέρει... Ο Τάκης τρελαίνεται εκεί όπου δουλεύει. Η καφρίλα των γύρω του είναι μεγάλη. Ο χειρότερος όμως είναι το αφεντικό... Ο Τάκης έχει έναν φίλο και συγγενείς. Αλίμονο!... Ο Τάκης δεν έχει πια χρόνο. Εχει όμως ένα βαρύ μαύρο σύννεφο μέσα στο κεφάλι του και όλα σκοτεινιάζουν... Ο Τάκης δε λέει πολλά. Εχει μεγάλη καμπούρα και φορτώνει. Φορτώνει και βουλιάζει...

Γιάννης Οικονομίδης: Γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το 1967 και σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα. Εχει σκηνοθετήσει αρκετές ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Το 2003 σκηνοθετεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο «Σπιρτόκουτο». Η «Ψυχή στο Στόμα» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του και συμμετείχε στην 45η Διεθνή Εβδομάδα Κριτικής των Καννών 2006.

* «Ιλουστρασιόν».Σκηνοθεσία-σενάριο: Διονύσης Χαριτόπουλος.

Ολόκληρη η ταινία εξελίσσεται σε μια μέρα. Είναι οι ιστορίες πέντε διαφορετικών ανθρώπων που σιγά σιγά ενώνονται σε μία. Στην επιφάνεια των πραγμάτων και οι πέντε πρωταγωνιστές είναι κοινωνικά επιτυχημένοι με πολύ «ιλουστρασιόν» ιδιότητες: Πολιτικός, ψυχίατρος, μάνατζερ, δημοσιογράφος και σταρ. Οσο όμως τους παρακολουθούμε και κατεβαίνουμε στα έγκατα της ύπαρξής τους, αντιλαμβανόμαστε ότι κανένα πρόσωπο δεν είναι αυτό που φαίνεται ότι είναι. Η παράνοια, η ηλιθιότητα και η υποκρισία καθορίζουν κάθε τους πράξη.

Διονύσης Χαριτόπουλος: Γεννήθηκε το 1947 στον Πειραιά, έχει γράψει βιβλία, θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια. Το «Ιλουστρασιόν» είναι η πρώτη ταινία που σκηνοθετεί.

* «Κράτησέ με».Σκηνοθεσία-παραγωγός: Λουκία Ρικάκη.

Μια παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής χάνει τον πατέρα της ξαφνικά. Για να καταφέρει να χειριστεί αυτή την απρόσμενη απώλεια δημιουργεί μια ιστοσελίδα στην οποία ακροατές του ραδιοφώνου στέλνουν ιστορίες τους. Αργότερα, συναντιέται μαζί τους και μοιράζονται τις ιστορίες μέσα από το παιχνίδι της αφής. Στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων που διαρκούν δυο χρόνια ένα παιδί χάνεται απρόσμενα. Μέσα από τις ιστορίες που μοιράζονται όλοι καταφέρνουν να χειριστούν την απώλειά τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία. Το ίδιο και η ηρωίδα.

Λουκία Ρικάκη: Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1961. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στο Dartington College of Arts στην Αγγλία. Το 1982 ίδρυσε την εταιρεία «Orama Films», ενώ το 2000 ίδρυσε την εταιρεία «Tricky Trick Films». Το 1996 ίδρυσε τις δύο θεατρικές σκηνές του «θεάτρου 104 - Κέντρο Λόγου και Τέχνης». Εχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο.

* «Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο».Σκηνοθεσία-σενάριο: Νίκος Περάκης.

Τη 15η Αυγούστου 2003 μια τουρκική θαλαμηγός επιχειρεί να αποβιβάσει στη βραχονησίδα Πίτα λαθρομετανάστες και ναυαγούς που περιέσωσε πλέοντας σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Στο σκάφος επιβαίνουν υποψήφιες καλλιστείων, μία τέως εστεμμένη καλλονή, ένας ρεπόρτερ και ένας καμέραμαν του Bodrum TV που διοργανώνει τα καλλιστεία. Η φρουρά του φυλακίου καταλαμβάνει το σκάφος. Αναμένοντας διαταγές υποχρεώνει το αλλόφυλο πλήρωμα να αποβιβαστεί. Η χάριν μιας φανταρίστικης παιδιάς και λόγω άλλων δυσμενών συνθηκών παρακινδυνευμένη επικοινωνία με τη μονάδα αφ' ενός, η αυθεντικότητα χαρακτήρων των εθνοφυλάκων, τα εμφανή προσόντα των καλλονών, η φιλοπατρία των συνοδών τους και η απόγνωση των λαθρομεταναστών αφ' ετέρου, περιπλέκουν τη συνάντηση, η οποία κλιμακώνεται σε μια παρ' ολίγον σύρραξη μεταξύ των όμορων κρατών. Τελικά όλα συμβάλλουν μόνο στην αποδόμηση πολλών στερεοτύπων και περισσότερων προκαταλήψεων.

Νίκος Περάκης: Γεννήθηκε το 1944 στην Αλεξάνδρεια, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου και εργάστηκε ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και production designer σε ευρωπαϊκές και αργότερα σε ελληνικές παραγωγές. Εχει υπάρξει σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός σε πολλές ταινίες. Παράλληλα έχει σκηνοθετήσει δεκάδες διαφημιστικές ταινίες, καθώς και τηλεοπτικές σειρές.

* «Μέλι και κρασί».Σκηνοθεσία-σενάριο: Μαρίνος Καρτίκκης.

Η Ελένη ζει μόνη, συντροφιά με τις αναμνήσεις από το παρελθόν. Η ζωή της είναι μια ρουτίνα μέχρι που γίνεται μάρτυρας μιας φιλονικίας ανάμεσα σ' ένα νεαρό ζευγάρι στο απέναντι σπίτι. Ενα απόγευμα η Ελένη δέχεται μια αναπάντεχη επίσκεψη, από τη νεαρή γυναίκα από το απέναντι σπίτι. Ετσι αρχίζει μια σχέση μεταξύ τους με απρόσμενες εξελίξεις και για τις δύο γυναίκες.

Μαρίνος Καρτίκκης: Γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, το 1963. Σπούδασε καλές τέχνες στο Λος Αντζελες (UCLA) και στη Μαδρίτη (Complutense) και κινηματογράφο στο London International Film School. Εχει στο ενεργητικό του τηλεοπτικές παραγωγές, διαφημίσεις, εννιά ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και τρεις ταινίες μικρού μήκους. Αυτή είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.

* «Ο γιος του φύλακα».Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος.

Ο Μάρκος, φιλόδοξος νεαρός δημοσιογράφος επαρχιακού καναλιού, αναζητώντας ένα κλεμμένο από την αλά κάντιτ-κάμερα εκπομπή του πιστόλι, οδηγείται καταχείμωνο στο χωριό της μητέρας του, ένα από τα εγκαταλειμμένα χωριά της νοτιοδυτικής Πίνδου. Στην προσπάθειά του να το πάρει πίσω θα έρθει αντιμέτωπος με τον Ηλία, έναν παράξενο νεαρό. Η σύγκρουσή τους θα έχει απρόσμενα αποτελέσματα, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού.

Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος: Γεννήθηκε το 1967. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης στο Πανρωσικό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (VGIK). Ταινίες του έχουν διακριθεί σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ. Ο «Γιος του φύλακα» είναι η πρώτη του ταινία.

* «Ωρες κοινής ησυχίας».Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάκου.

Καλοκαίρι. Ενας πεζόδρομος στην καρδιά της πόλης. Κάποιος παρκάρει το αυτοκίνητό του, ενεργοποιεί το συναγερμό και φεύγει. Δε θα τον δούμε ποτέ. Ο συναγερμός χτυπάει όλη τη νύχτα, χωρίς προφανή λόγο. Κλεισμένοι στα διαμερίσματά τους οι ήρωές μας ενοχλούνται, διαμαρτύρονται, απειλούν. Αυτό το αυτόκλητο επίμονο ξυπνητήρι δε θ' αφήσει κανένα να ησυχάσει. Γιατί αυτή τη νύχτα οι ιστορίες τους θα διασταυρωθούν.

Κατερίνα Ευαγγελάκου: Γεννήθηκε το 1962 στον Πειραιά. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια κάνει παραγωγή και σκηνοθεσία σε πολλά ντοκιμαντέρ.

* «Πανδώρα».Σκηνοθεσία-σενάριο: Γιώργος Σταμπουλόπουλος.

Ο Βασίλης, εξηντάρης πια, περιπλανιέται στο ερειπωμένο σπίτι που μεγάλωσε, κοντά στον αδελφό του πατέρα του και τον κατακλύζουν μνήμες από μιαν άλλη εποχή. Αρχές δεκαετίας '50. Ο πατέρας του, ο Μάνος, ήταν ακόμα εξορία όταν στο χωριό εμφανίστηκε ξαφνικά μια Ελληνοαμερικάνα (η Πανδώρα) που, όπως κι η μυθική συνονόματή της, έφερε την καταστροφή. Ο Κωστής την ερωτεύτηκε, και στη μικρή κοινωνία του χωριού, που έζησε για λίγο την ψευδαίσθηση μιας αλλαγής, τα ήθη άρχισαν ν' αλλοιώνονται. Οταν επιστρέφει ο Μάνος απ' την εξορία, η Πανδώρα αρχίζει να τον προκαλεί ερωτικά αλλά αυτός την απωθεί. Η Πανδώρα, για τον Μάνο, φαίνεται πως κάτι κρύβει κι όταν συμβαίνει ένα «ατύχημα», τα πράγματα παίρνουνε τραγικές διαστάσεις.

Γιώργος Σταμπουλόπουλος: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Εργάστηκε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε περισσότερες από εξήντα ελληνικές και ξένες ταινίες. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Ανοιχτή Επιστολή» (βραβείο FIPRESCI φεστιβάλ Locarno 1968), σημαδεύεται από την κήρυξη της δικτατορίας στην Ελλάδα. Εχει γυρίσει πέντε ταινίες μεγάλου μήκους και πάνω από χίλιες διαφημιστικές.

* «Πέρα από τη λίμνη».Σκηνοθεσία-σενάριο: Στράτος Στασινός.

Ο Θάνος ζει μια συμβατική ζωή με την οικογένειά του σε κάποιο παραλίμνιο χωριό της Ηπείρου. Μια μυστηριώδης χορεύτρια, ένα βράδυ της αποκριάς, θα ταράξει τα νερά της καθημερινότητάς του. Θα τον πάει στη «γυναίκα της άλλης όχθης», το ξωτικό της περιοχής. Η εξερεύνησή του θα τον απομακρύνει από τις συνήθεις δραστηριότητές του, κάτι που θα προκαλέσει την αντίδραση τόσο του στενού οικογενειακού όσο και του ευρύτερου κύκλου του. Μόνος σταθερός σύμμαχός του είναι η γιαγιά του, η οποία αποτελεί το σύνορο ανάμεσα στους δύο κόσμους: Τον πραγματικό και τον υπερφυσικό. Ο Θάνος θ' ακολουθήσει το δρόμο του μέχρι τέλους...

Στράτος Στασινός: Γεννήθηκε το 1945 στη Γραμμενίτσα της Αρτας. Σπούδασε κινούμενο σχέδιο και κινηματογράφο στο Παρίσι. Ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Κινουμένου Σχεδίου (CARTOON), διατέλεσε και μέλος του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου της. Ασχολείται μέχρι σήμερα, τόσο με τη δημιουργία ταινιών κινουμένου σχεδίου, όσο και με το ντοκιμαντέρ.

* «Πεθαίνοντας στην Αθήνα».Σκηνοθεσία-σενάριο: Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Ενας μεσήλικας προσβάλλεται από καλπάζουσα λευχαιμία. Στους λίγους μήνες που του απομένουν προσπαθεί να διαχειριστεί τα ψέματα και τις αλήθειες που ταλάνισαν τη ζωή του. Οι τρεις μεγάλοι έρωτές του (σύζυγος και ερωμένες) συμμαχούν για να τον «συνοδεύσουν» στην τελική ευθεία. Θέλουν άραγε να τον βοηθήσουν ή μήπως να τον εκδικηθούν; Ενας τρυφερός, μελαγχολικός και χιουμοριστικός απολογισμός.

Νίκος Παναγιωτόπουλος: Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1941. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης σε πολλές ταινίες. Το διάστημα 1960-1973 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε Κινηματογράφο στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Σορβόννης. Από το 1973 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

* «Ροζ».Σκηνοθεσία-σενάριο: Αλέξανδρος Βούλγαρης.

Ο Βασίλης Γκάλης φοβάται να μεγαλώσει. Η Σνεζάνα Τκατσένκο φοβάται να καταλάβει. Ο Σάκης ο Σταρ φοβάται να νιώσει. Η Εμιλι η Ιρλανδέζα φοβάται να ξαναρχίσει. Η Λορέν η Σύζυγος φοβάται να παραδεχτεί. Η Αγνή η Δασκάλα φοβάται να ζήσει... και ο Πατέρας φοβάται να μιλήσει. Η Μητέρα φοβάται να γυρίσει.

Αλέξανδρος Βούλγαρης: Γεννήθηκε το 1981.

* «Στα όρια».Σκηνοθεσία-παραγωγή: Σάββας Καρύδας.

Ο Αντρέας είναι ένας νέος μοναχικός ταξιτζής, κομμάτι μιας σύγχρονης χαοτικής μεγαλούπολης, χτισμένης από τις ιστορίες των ανθρώπων που μπαινοβγαίνουν στο ταξί, ιστορίες μέσα από τις οποίες ο Ανδρέας ζει τη δική του ζωή. Η τυχαία συνάντηση της Μαρίας, μιας γοητευτικής και μυστηριώδους γυναίκας, τον κάνει να ζήσει τη δική του ιστορία οδηγώντας τον όμως παράλληλα σε επικίνδυνο παιχνίδι ζωής και θανάτου, όπου τα όρια της αλήθειας και του ψέματος, του πάθους και του μίσους είναι δυσδιάκριτα.

Σάββας Καρύδας: Φοίτησε στη Δραματική Σχολή Ευγενίας Χατζίκου και στο Arrts International. Εχει λάβει μέρος σε περισσότερα από 20 διεθνή φεστιβάλ και οι ταινίες του έχουν βραβευτεί σε φεστιβάλ της Γερμανίας και της Πορτογαλίας.

* «Το πέρασμα».Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σταύρακας.

Σ' ένα χωριό του Μπαγκλαντές ζει ένα ζευγάρι ερωτευμένων, ο Τζαχίντ και η Γιασμίν. Ο Τζαχίντ, αγρότης άκληρος, έχει μαζέψει δεκάρα δεκάρα τα λεφτά που χρειάζονται για να αναζητήσει την τύχη του αλλού. Μετά από περιπέτειες, φτάνει στην Αθήνα. Καταφέρνει να στεριώσει. Από τα χρήματα της δουλιάς του κρατάει λίγα για να ζήσει. Τα υπόλοιπα τα στέλνει στον αδελφό του να του τα φυλάξει στην τράπεζα. Δυόμισι χρόνια αργότερα, απελαύνεται. Γυρνώντας στην πατρίδα του ανακαλύπτει ότι ο αδελφός του έχει ξοδέψει τις οικονομίες του. Ο πατέρας της αγαπημένης του Γιασμίν ετοιμάζεται να την παντρέψει. Το ζευγάρι είναι σε αδιέξοδο. Μοναδική λύση η φυγή. Για 1.000 δολάρια το κεφάλι, ένας Λιβανέζος τους κρύβει στο αμπάρι του πλοίου του. Κοντά στις ελληνικές ακτές, τους ρίχνει στην παγωμένη θάλασσα. Κολυμπούν ως την ακτή και κάθονται σε ένα παγκάκι περιμένοντας να ξημερώσει. Οταν ο Τζαχίντ ξυπνά, η κοπέλα έχει πεθάνει στην αγκαλιά του... Με τον χαμό της Γιασμίν, ο Τζαχίντ χάνει ένα κομμάτι της ζωής του. Είναι τσακισμένος, αλλά ζωντανός. Η ζωή, και μαζί η ζωή του, συνεχίζεται...

Δημήτρης Σταύρακας: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε κινηματογράφο στη σχολή Σταυράκου. Την περίοδο 1958-1963 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης σε πολλές ταινίες και από το 1961-1963 έγραψε άρθρα κριτικής κινηματογράφου στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» και στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Το 1967 έφυγε για το Παρίσι όπου εργάστηκε σαν οπερατέρ κινουμένων σχεδίων. Σπούδασε Κοινωνιολογία ('69-'72) στο Πανεπιστήμιο της Nanterre (Paris X) και Δημογραφία ('72-'74) στο Δημογραφικό Ινστιτούτο (Paris I - Sorbonne) και το μεταπτυχιακό δίπλωμα Πολεοδομίας στο Γεωγραφικό Ινστιτούτο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975 όπου εργάστηκε σαν σκηνοθέτης σε τηλεοπτικές παραγωγές και σαν κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό «Αντί».

* «Ικέτες».Σκηνοθεσία-σενάριο: Σταύρος Ιωάννου, Φωτογραφία: Γιάννης Κάσσης, Στέργιος Κούμπος.

Ενα ψαροκάικο γεμάτο λαθρομετανάστες ξεκινάει από τη Σμύρνη και το ίδιο βράδυ ναυαγεί σε μια απόκρημνη ακτή της Εύβοιας. Οι πιο πολλοί σκαρφαλώνουν στα βράχια ...μερικοί πνίγονται. Σ' έναν πρόχειρο καταυλισμό - ένα εγκαταλειμμένο λιοτρίβι - στοιβάζονται για 3 μήνες και περιφέρουν τα όνειρά τους. Ολοι νέα παιδιά - παιδιά του πολέμου - από το Αφγανιστάν, το Κασμίρ, τη Σρι Λάνκα, το Πακιστάν, το Ιράν, την Τουρκία και την Κίνα. Ικετεύουν ...να μην ξαναγυρίσουν πίσω, να μη βρεθούν πάλι στην κόλαση του πολέμου και της φτώχειας.

Σταύρος Ιωάννου: Γεννήθηκε το 1954. Σπούδασε στην Αθήνα πολιτικός μηχανικός και σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου. Μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 100 παραγωγές -κυρίως ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικά προγράμματα - και έχει τιμηθεί με 10 βραβεία ποιότητας σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ. Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, Ανεξάρτητων Παραγωγών Τηλεόρασης και CEPI.

* «I. Μόραλης».Σκηνοθεσία-σενάριο: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, Φωτογραφία: Γιάννης Βαρβαρίγος, Μοντάζ: Απόστολος Καρακάσης, Ηχος: Φάνης Καραγιώργος, Μουσική: Νίκος Κυπουργός.

Από το Μεσοπόλεμο που πρωτοεμφανίζεται μέχρι και την πρόσφατη δουλιά του, που έδειξε το Γενάρη του 2004, ο Γιάννης Μόραλης αριθμεί εβδομήντα χρόνια συνεχούς παρουσίας στο χώρο της Τέχνης. Δημιουργός που βάδισε μαζί με την περίφημη γενιά του '30, που συνέχισε τις μορφικές αναζητήσεις του καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αλλά και δάσκαλος που από το εργαστήρι του στην Καλών Τεχνών πέρασαν οι σημαντικότεροι Ελληνες εικαστικοί. Ενα ντοκιμαντέρ για τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη που υπογράφει Ι. Μόραλης.

Στέλιος Χαραλαμπόπουλος: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε οικονομικά και κινηματογράφο στην Ελλάδα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Υπήρξε εκδότης του περιοδικού τέχνης «Γραφή». Το 1988, με τον παραγωγό Θάνο Λαμπρόπουλο και τον δ/ντή φωτογραφίας Γιάννη Βαρβαρίγο, ίδρυσε την εταιρεία κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών «Περίπλους», η οποία ειδικεύεται στην παραγωγή δημιουργικών ντοκιμαντέρ. Εχει συνεργαστεί με την ελληνική τηλεόραση (ΕΤ-1 και ΝΕΤ), το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και με τηλεοπτικούς σταθμούς της Ευρώπης (RAI, La Sept/Arte, Channel 4).

* «Ζωντανοί στο κύτταρο -Σκηνές Ροκ».Σκηνοθεσία-σενάριο: Αντώνης Μποσκοΐτης, Φωτογραφία: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Μοντάζ: Αγγέλα Δεσποτίδου, Ηχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος, Νίκος Παπαδημητρίου, Μουσική: Μακρινά Ξαδέλφια. Εμφανίζονται: Δημήτρης Πουλικάκος, Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος, Αντώνης Μποσκοΐτης, Εκτορας Λυγίζος.

Στις ΗΠΑ υπήρχε το Fillmore Auditorium, στην Αγγλία το Marquee Club και το U.F.O. και στην Ελλάδα το Ροντέο και το ...Κύτταρο. Εκεί, όπου, μεσούσης της χούντας, η νεολαία ήρθε σε επαφή με τον προοδευτικό ήχο του Φρανκ Ζάπα, του Μπομπ Ντίλαν και του Τζίμι Χέντριξ, την ίδια στιγμή που η ελληνική παραδοσιακή μουσική μετασχηματιζόταν σε ψυχεδελική. Ενα κινηματογραφικό πορτρέτο της γένεσης της ροκ σκηνής στη χώρα μας μέσα από σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό, δραματοποιημένες σκηνές και τις μαρτυρίες όλων των καλλιτεχνών (Διονύσης Σαββόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος, Μαρίζα Κωχ, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Δέσποινα Γλέζου, Λήδα, Ηρακλής Τριανταφυλλίδης, κ.ά.), που έθεσαν τα θεμέλια για ένα νέο ηλεκτρικό ήχο στις αρχές του 1970!

Αντώνης Μποσκοΐτης: Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1974 και σπούδασε κινηματογράφο και δημοσιογραφία στην Αθήνα. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ έχει σκηνοθετήσει μουσικά βίντεο. Από το 1999 κείμενά του για τη μουσική και τον κινηματογράφο δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες. Εχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 80 συνεντεύξεις με καλλιτέχνες από το χώρο της ελληνικής μουσικής και έχει επιμεληθεί δισκογραφικές παραγωγές.

4. «Οι Γαμπροί».Σκηνοθεσία-σενάριο: Κίμων Τσακίρης. Φωτογραφία: Αργύρης Τσεπελίκας, Μοντάζ: Τατιάνα Πανηγύρη, Ηχος: Αρης Καφετζής, Μουσική: Σέργιος Βουρδής.

Στη Ζαχάρω, έναν μικρό δήμο της Δυτικής Πελοποννήσου, οι άντρες αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι νέες γυναίκες έχουν φύγει για τις μεγάλες πόλεις, ψάχνοντας για δουλιά. Η Ζαχάρω έχει μετατραπεί σε πόλη μοναχικών αντρών που ψάχνουν να παντρευτούν... Προκειμένου να εκπληρώσει την προεκλογική του δέσμευση να βρει γυναίκες στους εργένηδες της περιοχής του, ο δήμαρχος της Ζαχάρως σχεδιάζει ένα ταξίδι αναζήτησης νυφών στη Ρωσία. Οι υποψήφιοι γαμπροί είναι πολλοί, αλλά μόνο όσοι έχουν επιλεχθεί θα συμμετάσχουν σε αυτήν την αποστολή. Αποφασισμένοι να γυρίσουν από τη Ρωσία νικητές... Για να το καταφέρουν, όμως, πρώτα πρέπει να ξεπεράσουν απροσδόκητα εμπόδια αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό...

3. Κίμων Τσακίρης: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και κινηματογράφο σε Ολλανδία, Αγγλία, Ιταλία και Ισπανία. Από το 2001, εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας bi-optic.