Κατρίν Ντενέβ και Τζον Μάλκοβιτς στον«Ξανακερδισμένο χρόνο» του Ραούλ Ρουίζ

Στο κρεβάτι του θανάτου, ο Μαρσέλ Προυστ φυλλομετράει νοερά το άλμπουμ των αναμνήσεών του. Ομως τα πραγματικά πρόσωπα συγχέονται με αυτά των μυθιστορημάτων και η μυθοπλασία παίρνει το πάνω χέρι από την πραγματικότητα. Σα να προβάλλονται στον τοίχο του δωματίου του, οι ήρωες του βιβλίου του έρχονται να δώσουν ζωή στο μικρό διαμέρισμα της οδού Αμλέν. Οι ευτυχισμένες μέρες, ο χαμένος παράδεισος της παιδικής ηλικίας, εναλλάσσονται με πρόσφατες μνήμες του συγγραφέα από την κοσμική και καλλιτεχνική ζωή του Παρισιού και παρελαύνουν σαν μια ατέλειωτη ανθρώπινη κωμωδία.

Μια υπέροχη ταινία με εξαιρετική ανάπλαση εποχής. Πολύ καλή ατμόσφαιρα, ντεκόρ, κοστούμια και κορυφαίους σταρ. Πάνω από όλα όμως ο Ρουίζ καταφέρνει και αναπαράγει πολύ καλά την αίσθηση του χρόνου και της αφηγηματικότητας που κυριαρχεί στο έργο του Προυστ. Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Εμανουέλ Μπεάρ, Τζον Μάλκοβιτς, Βίνσεντ Περέζ, Κιάρα Μαστρογιάνι, Πασκάλ Γκρεγκορί.

«Μια γυναίκα στο Παρίσι». Ασπρόμαυρη δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Τσάρλι Τσάπλιν.

Η Μαίρη, πιστεύοντας ότι ο αγαπημένος της την εγκατέλειψε, φεύγει για το Παρίσι. Ενα χρόνο αργότερα, αρραβωνιασμένη με έναν πλούσιο Γάλλο, συναντά τον παλιό της έρωτα με απρόβλεπτα αποτελέσματα... Αυτή η βουβή ταινία, που γυρίστηκε το 1923, είναι η μόνη στην οποία δεν πρωταγωνιστεί ο Τσάρλι Τσάπλιν. Τη γύρισε για χάρη της αγαπημένης του Εντνα Περβάιανς για να της προσφέρει έναν έξοχο δραματικό ρόλο. Ωστόσο, ούτε η Περβάιανς έγινε μεγάλη ηθοποιός μετά από αυτή την ταινία ούτε το φιλμ είχε την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία. Χολωμένος ο Τσάπλιν απαγόρευσε την προβολή του φιλμ για πολλά χρόνια. Λέγεται πως η οργή του ήταν καθαρά συναισθηματική, γιατί ενώ την ταινία τη γύρισε για την Περβάιανς, την παράσταση την έκλεψε τελικά ο παρτενέρ της, ο Αντόλφ Μανζού.

Η ταινία είναι στην αφετηρία της ένα μελόδραμα που σταδιακά αναιρεί όλα τα μελοδραματικά του στοιχεία για να καταλήξει σε μια τραγωδία. Ο ίδιος ο Τσάπλιν, στον πρόλογο που προτάσσει στην ταινία του, καθορίζει με απόλυτη σαφήνεια τις προθέσεις του: «Η ανθρωπότητα δεν αποτελείται από ήρωες και προδότες αλλά από άνδρες και γυναίκες. Και τα πάθη, τα καλά και τα κακά, τους αναστατώνουν. Η φύση είναι αυτή που τους τα έδωσε. Και περιπλανιούνται στα τυφλά. Ο αγνοών καταδικάζει τα λάθη τους, ο φρόνιμος τους αντιμετωπίζει με έλεος» (ΒΟΥΛΗ, 16.00).