Η «φιλοσοφία», όπως την ανέπτυξε ο ιδρυτής της ΙΚΕΑ Ingvar Kamprad, συνίσταται στο ότι το κέρδος προκύπτει από το συνδυασμό χαμηλών τιμών και μεγάλης ζήτησης. Για το σκοπό αυτό, η εταιρεία κατασκευάζει τα προϊόντα της σε χώρες «χαμηλού κόστους», στη Νοτιοανατολική Ασία και την Ανατολική Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι το 48% των προϊόντων της παράγεται σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Πιστή στις αρχές της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», η ΙΚΕΑ διατύπωσε έναν κώδικα (ονομάστηκε Iway), με τον οποίο δεσμεύεται για την προστασία του περιβάλλοντος και το σεβασμό των εργατικών δικαιωμάτων.
Ομως, η εικόνα της εταιρείας άρχισε να θολώνει όταν, μεταξύ 1994 και 1997, τρία ντοκιμαντέρ - ρεπορτάζ της γερμανικής και της γαλλικής τηλεόρασης κατηγόρησαν την ΙΚΕΑ για χρησιμοποίηση παιδικής εργασίας στο Πακιστάν, στην Ινδία, στο Βιετνάμ και τις Φιλιππίνες.
Το Μάρτη του 2006, η οργάνωση Oxfam2 έκανε έρευνα σε επιχειρήσεις που δούλευαν για λογαριασμό της ΙΚΕΑ, κυρίως στην Ινδία και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ερευνητές της Oxfam μίλησαν με εκατοντάδες εργαζόμενους και με τις διοικήσεις των επιχειρήσεων. Ιδού ορισμένα από τα συμπεράσματα:
Η ΙΚΕΑ απαντά σ' αυτά, μεταθέτοντας τις ευθύνες στους κατά τόπους επιχειρηματίες - προμηθευτές της. Ωστόσο, επιβάλλοντας χαμηλές τιμές αγοράς των προϊόντων απ' τις επιχειρήσεις αυτές και ασφυκτικά όρια παράδοσης των προϊόντων, είναι αυτή που οδηγεί σ' αυτήν την εξαθλίωση δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Κατά τα άλλα, μένει πιστή στην «εταιρική κοινωνική ευθύνη»...
Παραπομπές:
1. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ορίζει ως «εταιρική κοινωνική ευθύνη» την έννοια, «σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ενσωματώνουν σε εθελοντική βάση κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις επαφές τους με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη...
2. Η Oxfam είναι διεθνής οργάνωση, που ασχολείται με την καταπολέμηση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Αναλυτικά στοιχεία για το θέμα αυτό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://www.corpwatch.org/article.php?id=14272