Μετά την ανακατάληψη της Πυρσόγιαννης στο Γράμμο (Μάρτης 1949), τον Ιούνη - Ιούλη μετακινηθήκαμε και εγκατασταθήκαμε στο ξάγναντο «Καμπίτσιο», σε υψόμετρο 2.070 μέτρα (φωτογραφία 2). Εδώ στο Καμπίτσιο έγινε το γύρισμα του ντοκιμαντέρ του ΔΣΕ σε μια από τις επιθέσεις της Διμοιρίας μου και δείχνει ακόμα πώς χορεύαμε και τραγουδούσαμε τα λαϊκά σέρτικα «χασαποσέρβικα», που μας εμψύχωναν και ομόρφαιναν τη ζωή μας στο ΔΣΕ.

Να, τι έλεγε το τραγούδι-χορός «γιούργια»: Αϊντε γιούργια γιούργια/ γιούργια γιούργια/ άιντε κι ο χορός θέλει τραγούδια... Και το τραγούδι-χορός το Κωσταντί: Κωσταντί βρε Κωσταντί/ πέρνα να περάσουμε/ δω στον πέρα μαχαλά...

Να, γιατί αγαπητέ αναγνώστη του «Ρ», μόλις είδα το ντοκιμαντέρ στον «902», που παρουσιάστηκε στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ προς τιμήν και δόξαν των 60 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας συγκινήθηκα και έκλαψα. Ενα μεγάλο ευχαριστώ στο Κόμμα μας το ΚΚΕ...

ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Υπολοχαγός του ΔΣΕ, πρόεδρος ΠΕΑΕΑ Αξιούπολης

Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το υπέροχο και μοναδικό για το περιεχόμενό του DVD που μας χαρίσατε με τον «Ριζοσπάστη». Ο ταξικός πόλεμος και ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας είναι έννοιες αξεπέραστες και διαχρονικής αξίας. Οταν τελειώσουν τα... νερά του Νείλου ποταμού, που δε θα τελειώσουν ποτέ, μόνον τότε ο κόσμος και η κοινωνία θα σταματήσουν να βγάζουν τέτοιους επαναστάτες!

Πολλά φιλιά και την αγάπη των δύο μικρών παιδιών μου Μιχάλη και Σάββα, της συζύγου μου Ελισάβετ και τη δική μου.