Χαρακτήρα κορύφωσης προσέλαβε από χτες η δίωξη εναντίον του «Ριζοσπάστη», που είχε εκφραστεί λίγους μήνες πριν με την κατάθεση αγωγών και μηνύσεων από τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλο. Συνέπεια της μήνυσής του εναντίον των Δ. Κουτσούμπα και Στ. Λουκά, διευθυντή και εκδότη αντίστοιχα της εφημερίδας, ήταν η παραπομπή τους σε δίκη στις 10 Οκτώβρη 2000, στο Ε΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, σύμφωνα με το κλητήριο θέσπισμα που έλαβαν χτες.

Να σημειωθεί πως το δικαστήριο είναι ποινικό και καλείται να αποφανθεί για την ύπαρξη ή όχι ποινικών ευθυνών, οι οποίες επιφέρουν ποινές φυλάκισης! Πέραν της μήνυσης ο Ε. Γιαννόπουλος έχει καταθέσει εναντίον του «Ρ» και δύο αγωγές, με τις οποίες αξιώνει αποζημίωση 500 εκατομμυρίων δραχμών για «συκοφαντική δυσφήμιση» και «προσβολή προσωπικότητας». Η συζήτηση των αγωγών έχει οριστεί για τη μεν πρώτη το Φλεβάρη του 2001 ενώ για τη δεύτερη το Μάη του ίδιου χρόνου (εξ αναβολής).

Σε ό,τι αφορά στη μήνυση, έχει προηγηθεί η προανάκριση με βάση το υλικό της οποίας ο εισαγγελέας αποφάσισε να μην προτείνει απαλλακτικό βούλευμα αλλά να παραπέμψει σε δίκη τον διευθυντή και τον εκδότη της εφημερίδας.

Η πρωτοφανής απόφαση εν ενεργεία υπουργού Δικαιοσύνης να σύρει στα δικαστήρια εφημερίδα - εν προκειμένω όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ - επειδή τόλμησε να δημοσιεύσει καταγγελίες του Θ. Κατριβάνου αναφορικά με την αντιστασιακή δράση του Ε. Γιαννόπουλου, προκάλεσε ένα κύμα αντιδράσεων από κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, παράγοντες της δημόσιας ζωής του τόπου, που εξέφρασαν με κάθε τρόπο τη συμπαράστασή τους στο «Ρ» και καταδίκασαν την προσπάθεια φίμωσής του.

Απαντες επισήμαναν το γεγονός ότι η επίθεση εναντίον της εφημερίδας αποτελεί επίθεση εναντίον της ίδιας της ελευθεροτυπίας, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής κριτικής.

Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην αναφερθεί το στοιχείο εκείνο που προσέδωσε μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες διαστάσεις στη δίωξη εναντίον της εφημερίδας, εντάσσοντάς τη στη γενικότερη αντικομμουνιστική επίθεση, στην επιχείρηση χτυπήματος του ΚΚΕ και εκφοβισμού κάθε διαφορετικής φωνής, κάθε φωνής που αντιστέκεται στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Το γεγονός δηλαδή ότι ο Ε. Γιαννόπουλος υπήρξε μόνο ο φυσικός αυτουργός της επίθεσης, ηθικός αυτουργός της οποίας ήταν ολόκληρη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν καταδίκασε αλλά παρείχε πλήρη κάλυψη και στήριξη (διά του κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Ρέππα) στις άθλιες, αντιδημοκρατικές και άκρως αυταρχικές ενέργειες του Ε. Γιαννόπουλου.

Η αγωγή εναντίον του «Ρ» κατατέθηκε στις 20 Δεκέμβρη 1999 για «συκοφαντική δυσφήμιση» και «προσβολή προσωπικότητας». Με την αγωγή αυτή ο Ε. Γιαννόπουλος ζητούσε να του επιδικαστεί αποζημίωση 500 εκατομμυρίων δραχμών. Δύο μέρες μετά, στις 22/12/1999, ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος της εφημερίδας για «συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου» από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Ι. Καραΐσκο.

Να σημειωθεί πως η εφημερίδα έμαθε για την κατάθεση της μήνυσης και της αγωγής από παράθυρο τηλεοπτικού καναλιού, όπου ωρυόμενος ο υπουργός Δικαιοσύνης πληροφορούσε τους τηλεθεατές για την πράξη του αυτή. Στις 21/12, έφτασε στην εφημερίδα ανακοίνωση από το γραφείο του υπουργού με την οποία μας πληροφορούσε και επίσημα.

Αμέσως ξεσηκώθηκε μια θύελλα αντιδράσεων από μαζικούς φορείς, συνδικαλιστικές οργανώσεις, προσωπικότητες της δημόσιας ζωής και απλούς ανθρώπους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που από την πρώτη στιγμή τάχθηκαν ανεπιφύλακτα στο πλευρό του «Ρ» και καταδίκασαν δριμύτατα τη δίωξη, χαρακτηρίζοντάς την πολιτική. Οι επιδιώξεις του υπουργού Δικαιοσύνης και ο κυβερνητικός αυταρχισμός απομονώθηκαν από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που άπλωσε ασπίδα προστασίας γύρω από την εφημερίδα.