Μια σειρά ρυθμίσεις που αφορούν την ασφάλιση οχημάτων περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή από το υπουργείο Ανάπτυξης, και το οποίο η κυβέρνηση θέλει να το προβάλει ως ένα δήθεν «φιλοκαταναλωτικό» νομοθέτημα. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για μια προσπάθεια της κυβέρνησης να θολώσει τα νερά και να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις των ασφαλισμένων γιωταχήδων για το καθεστώς της πλήρους ασυδοσίας που έχουν εκχωρήσει οι κυβερνώντες στις ασφαλιστικές εταιρείες. Ενα καθεστώς στο οποίο οι ασφαλιστικές έχουν «και το μαχαίρι και το πεπόνι», ώστε να μπορούν να φέρνουν στα μέτρα τους τις πρακτικές που εφαρμόζουν και τον τρόπο που διαμορφώνουν τα ασφάλιστρα και τις αποζημιώσεις που καλούνται να καταβάλουν. Μεταξύ των άλλων στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπονται τα εξής:

• Ο ασφαλιστής μπορεί να επιβάλει επιπλέον ασφάλιστρο σε περίπτωση που ο πελάτης του αποδεχτεί με δήλωσή του την υπαιτιότητα πρόκλησης ατυχήματος ή εάν ο ασφαλιστής έχει πληρώσει αποζημίωση σε πρόσωπο που ενεπλάκη σε ατύχημα με τον πελάτη του.
• Σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από οδηγό που είτε δεν έχει άδεια οδήγησης, είτε βρίσκεται υπό την επίδραση αλκοόλ ή τοξικών ουσιών, είτε χρησιμοποιούσε το όχημα για άλλη χρήση από αυτή που καθορίζεται στην άδεια κυκλοφορίας του, η ασφαλιστική εταιρεία θα αποζημιώνει μεν τον παθόντα, στη συνέχεια, όμως, θα στρέφεται εναντίον του πελάτη της υπαίτιου, διεκδικώντας το ποσό της αποζημίωσης που κατέβαλε.
• Ο χρόνος παραγραφής των απαιτήσεων των παθόντων από αυτοκινητιστικά ατυχήματα, αυξάνεται από δύο σε πέντε χρόνια.
• Η ασφάλιση των αυτοκινήτων θα πρέπει να γίνεται με βάση την τρέχουσα αξία του αυτοκινήτου. Δηλαδή, όσο μειώνεται χρόνο με το χρόνο η αξία του οχήματος, θα πρέπει να μειώνεται αναλόγως και το ασφάλιστρο κατά το μέρος εκείνο που αναλογεί στον παράγοντα παλαιότητα αυτοκινήτου. Είναι φανερό ότι κάτι τέτοιο, έστω κι αν το νομοσχέδιο προβλέπει και δυνατότητα επιστροφής χρημάτων στον ασφαλισμένο σε περίπτωση που η εταιρεία εισπράξει περισσότερα χρήματα, είναι κάτι που στην πράξη πολύ δύσκολα μπορεί να εξακριβωθεί από τον ασφαλισμένο.
• Επεκτείνεται σε 8 από 3 μέρες που είναι σήμερα, το διάστημα μέσα στο οποίο πρέπει να δηλωθεί το ατύχημα στον ασφαλιστή.