Στον μελωδό της καρδιάς μας Μάνο Λοΐζο, στον ανήσυχο, ονειροπόλο, συνειδητοποιημένο δημιουργό, που αντίκρισε την ανατολή πριν 70 χρόνια κι «έφυγε» πρόωρα πριν 25 χρόνια, είναι αφιερωμένη σειρά εκδηλώσεων, τη φετινή χρονιά. Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, στο Σπίτι της Κύπρου, όπου φιλοξενούνται τα μουσικά του όργανα (ήταν κυπριακής καταγωγής), η κόρη του Μυρσίνη Λοΐζου ανακοίνωσε τη μεγάλη συναυλία μνήμης με τη συμμετοχή των φίλων συνεργατών του (Χάρις Αλεξίου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιώργος Νταλάρας, Μαρία Φαραντούρη, Δήμητρα Γαλάνη κ.ά.) και νεότερων ερμηνευτών, στις 22 του Οκτώβρη (ημερομηνία των γενεθλίων του), στο κλειστό γήπεδο του ΟΑΚΑ. Επίσης, αναφέρθηκε στο ανέκδοτο υλικό με τραγούδια του σε στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου, με την ελπίδα «να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος ν' αξιοποιηθεί». Οπως είπε ο φίλος του - παραγωγός Αχιλλέας Θεοφίλου «ήταν σχεδόν έτοιμος ο δίσκος όταν έπαθε το εγκεφαλικό. Ηθελε ερμηνευτή τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και σε δυο τραγούδια τη Χαρούλα...».

Παράλληλα, η «Εντός ΕΠΕ», η «Πολιτιστική Παρέμβαση» και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου διοργανώνουν το αφιέρωμα «Τίποτα δεν πάει χαμένο», με ημερίδα και έκθεση φωτογραφίας (2/5, αίθουσα ΕΣΗΕΑ) και δύο μεγάλες συναυλίες, όπου θα συμμετέχουν οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μαρία Φαραντούρη, Μανώλης Λιδάκης, Χρήστος Θηβαίος και Μελίνα Κανά. Η πρώτη (30/4), στη Θεσσαλονίκη (Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρο), με τη συμμετοχή του Ιεροκλή Μιχαηλίδη και η δεύτερη (7/5) στην Αθήνα (Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας), με τη συμμετοχή του Λάκη Λαζόπουλου.

Η Χάρις Αλεξίου θα παρουσιάσει το δικό της αφιέρωμα στον Λοΐζο το καλοκαίρι στο Ηρώδειο, ενώ όπως ανέφερε το πρόγραμμα της φετινής της περιοδείας σ' όλη την Ελλάδα θα περιλαμβάνει μόνο δικά του τραγούδια. «Δεν έπαψε να είναι ένας μύθος για μένα», είπε η Χ. Αλεξίου, αναφερόμενη στον «αξεπέραστο, αγαπημένο φίλο και δημιουργό. Το "Ολα σε θυμίζουν" είναι σαν να μας έχει στοιχειώσει...». «Τον γνώρισα το '74 μέσα από την τρυφερότητά του... Από τότε κουβαλιέται μέσα μας και λάμπει», είπε ο Β. Παπακωνσταντίνου (η πρώτη τους συνεργασία τα «Τραγούδια του δρόμου»). «Είχε το χάρισμα να μεγαλώσει την επαφή του με τον κόσμο» είπε ο Γ. Νταλάρας, ο οποίος παράλληλα συγκέντρωσε στο διπλό CD «Αχ, χελιδόνι μου» (MINOS-EMI) είκοσι πέντε τραγούδια - σταθμούς της συνεργασίας τους. Ανάμεσά τους, δύο ανέκδοτα τραγούδια σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ (απόδοση Γιάννη Ρίτσου).

«Είναι ευκαιρία ν' ανταποδώσουμε στον Μάνο μετά θάνατο τις τιμές που του αξίζουν και τις οποίες δυστυχώς δεν του έχει αποδώσει η πολιτεία» είπε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ενώ ο Φώντας Λάδης σημείωσε ότι «είναι πολύ σημαντικό το ότι σε εποχή ένδειας αυξάνεται η καταφυγή στο έργο του Λοΐζου. Το ότι είναι ζωντανό μετά από τόσα χρόνια σημαίνει ότι είναι μοναδικό. Αν ζούσε πιστεύω ότι θα ήταν απογοητευμένος τόσο από την κατάληξη του συνδικαλιστικού αγώνα της ΕΜΣΕ για αυτοδιαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών, όσο και από την κατάσταση του ελληνικού τραγουδιού. Θα ήταν όμως και αισιόδοξος για τη νέα γενιά, που μέσα από τους αγώνες της αποκτά αυτογνωσία και δύναμη». «Θα ζει πάντα μέσα από τις μελωδίες του» είπε ο πρέσβης Γιώργος Γεωργής, προτείνοντας με έσοδα της συναυλίας να στηριχτεί η βιβλιοθήκη του χωριού καταγωγής του στην Κύπρο, όπου υπάρχει και η μοναδική προτομή του συνθέτη.